تام اوبرایان، مهندس مکانیک و مهندس فناوری عکاسی‌ است که در مجلۀ نشنال جئوگرافیک کار می‌کند. کار اصلی او طراحی و ساخت تجهیزات اختصاصی برای عکاسان در این مجله‌ است. در این مقاله او ده دوربین بر‌تر از دیدگاه مجلۀ نشنال جئوگرافیک برای سفر را معرفی می‌کند. دوربین‌هایی که تمام ویژگی‌های مفید و مناسب برای شما را به ارمغان می‌آورند.

۱-    فوجی‌فیلم X-T2

   برای مسافری که همه‌چیز را یک‌جا می‌خواهد.
  این دوربین  تمام ویژگی‌هایی که شما از یک بدنۀ حرفه‌ای در قطع سنسور کراپ انتظار دارید را یک‌جا در خود جای داده‌ است. ترکیبی از دایال‌های منوال برای کنترل تنظیمات دستی، سرعت بالا در پردازش تصویر، و کیفیت بالای ساخت لنزهای فوجی، ترکیبی دل‌پذیر ایجاد‌کرده‌ است و سبب شده بسیاری از عکاسان حرفه‌ای که دنبال یک دوربین رده‌ پیشرفته هستند از X-T2 به عنوان دوربین اصلی خود استفاده ‌کنند. این بدنه‌ای است که همه‌چیزی که نیاز دارید را یک‌جا در اختیار شما قرار می‌دهد و هیچ جایی برای خطا و اشتباه باقی نمی‌گذارد.

  نکته اصلی: برای اینکه قادر به بالا‌ترین حد استفاده از امکانات این بدنه باشید، به ویژه در بحث عمر بیشتر عکاسی نوزاد در آتلیه کودک با هر بار شارژ باتری، باید از گریپ این بدنه که به صورت جداگانه فروخته‌ می‌شود، بهره ببرید. این گریپ امکان استفاده از دو باتری و همچنین امکان عکاسی پیاپی تا ۱۱ فریم در ثانیه را به شما می‌دهد؛ همچنین سرعت فوکوس سریع‌‌تر و فیلم‌برداری ۴K و مدت فیلمبرداری بیشتر. همچنین این بدنه امکان استفاده از بسیاری از فیلترهای خاص فوجی که در سری X تعبیه شده را در اختیار شما می‌گذارد؛ البته در فرمت عکاسی Jpeg.

  سنسور: سنسور ۲۴.۳ مگاپیکسلی قطع (APSC) X-Trans CMOS III w/ primary color filter.
  ویژگی‌ها: دایال‌های مکانیکی تنظیمات کامل روی بدنه، وای‌فای، چشمی الکترونیک، فیلمبرداری ۴K، بدنۀ مقاوم در برابر شرایط آب‌وهوایی، اسلات دوگانه کارت حافظه، فیلترهای خاص فوجی.
۲-    المپیوس OM-D E-M1 MARK II

   برای مسافرانی که عاشق فناوری هستند.
    فناوری به کار رفته در این بدنه بسیار بالا است. این بدنه بسیار کوچک و سبک بوده و در مقابل رطوبت و شرایط آب‌وهوایی بسیار مقاوم و نفوذناپذیر است. در شرایطی که من در رودخانه‌ای در فلوریدا و در شرایط سخت آب‌وهوایی قایق‌سواری می‌کردم و بار‌ها به اطراف قایق پرت‌شدم، این بدنۀ مقاوم، کوچک‌ترین مشکلی پیدا نکرد و هیچ قطره‌ای نیز به آن نفوذ پیدا نکرد. المپیوس دارای یک اتوفوکوس افسانه‌ای‌ است. به طوری‌که شما می‌توانید در بد‌ترین شرایط، بهترین فوکوس را از لحاظ دقت و سرعت داشته باشید. حتی در بد‌ترین شرایط آب‌وهوایی و سرشار از غبار و آلودگی و یا شرایط جوی نامناسب، شما خیالتان از اینکه دوربین شما بهترین و شارپ‌ترین تصویر را خواهد گرفت، راحت خواهد بود. این دوربین، براستی برای شرایط سفر ایده‌آل‌ است.

  نکته اصلی: امکان کنترل دوربین به صورت ریموت یک قابلیت بسیار مفید است و المپیوس این دوربین را به سادگی تمام به این ویژگی مجهز کرده‌ است. فقط کافی‌ است که شما نرم‌افزار مخصوص این بدنه را به‌ رایگان دانلود کنید و دوربین را در حالت وای‌فای قراردهید. اینک شما قادر خواهید بود که هر تصویری را که می‌گیرید همزمان در گوشی خود ببینید، و تمام تنظیمات دوربین را در گوشی خود انجام‌دهید. تنظیماتی چون نوردهی، فوکوس، تنظیم مد‌های عکاسی، و امکانات فیلمبرداری. شما با لمس صفحۀ گوشی خود می‌توانید نقطه‌ فوکوس را در دوربین انتخاب کرده و به سرعت فوکوس کنید و این قابلیت برای عکاسی که می‌خواهد ‌‌نهایت استفاده را از کنترل دوربین‌، توسط ریموت داشته باشد بسیار دوست‌داشتنی‌ است. در این زمینه، جیم ریچاردسون از عکاسان بنام نشنال جئوگرافی می‌گوید: «من دوربینم را روی سه‌پایه در بالا‌ترین ارتفاع، بالای سرم قرار می‌دهم و سپس به راحتی با گوشی خودم تصویر و تنظیمات دوربین را کنترل می‌کنم.»

  سنسور: سنسور ۲۰.۴ مگاپیکسلی micro ۴/۳، Live MOS
  ویژگی‌ها: عکاسی پیاپی ۶۰ فریم در ثانیه با شا‌تر الکترونیک، عکاسی پیاپی ۱۶ فریم در ثانیه با شا‌تر مکانیکی، مقاومت ویژه در برابر شرایط آب‌وهوایی، وای‌فای، لرزش‌گیر پنج‌محوره، فیلمبرداری ۴K.
۳-    سونی RX100V

  برای مسافران خواستار سبکی بیش‌ازحد.
  این بدنه پنجمین نسل از سری بدنه‌های RX سونی است. این دوربین کامپکت بسیار کوچک و سبک، بسیار بیشتر از آن‌ چیزی‌ است که به چشم می‌آید. سونی یک شاهکار الکترومکانیکی اوریگامی را خلق کرده‌ است. آن‌ها در این شاهکار کوچک خود یک صفحه نمایش متحرک که به بالا می‌چرخد با قابلیت سلف‌فوکوس، چشمی الکترونیک کشویی، فلاش سرخود کشویی، لنز فوق‌العاده ۷۰-۲۴ سریع و با کیفیت بسیار بالا، و قابلیت فوکوس بسیار سریع سوژه‌های در حال حرکت را با ظرافت تمام در یک بدنۀ مستحکم کوچک فشرده کرده‌اند. این بدنه قابلیت فیلم‌برداری اسلوموشن با سرعت خیره‌کننده ۹۶۰ فریم در ثانیه را داراست. اگر شما به یک بدنۀ کوچک و فشرده و بسیار توانمند نیازمندید، این دوربین برای شما ساخته‌ شده است.

  نکته اصلی: یکی از ویژگی‌های اصلی این دوربین این‌ است که شما می‌توانید عکس‌های خود را همزمان در فرمت RAW و JPEG عکاسی کنید. این به شما این امکان را می‌دهد که علاوه بر ثبت تصاویر با کیفیت بسیار بالا، آن‌ها را بتوانید بلافاصله از طریق اتصال وای‌فای به گوشی خود منتقل کرده و سپس در شبکه‌های مجازی منتشر کنید. وقتی شما در سفر هستید، این قابلیت بسیار مناسبی است که همزمان بتوانید عکس‌‎های خود را در شبکه‌های مجازی با دیگران به اشتراک بگذارید.

  سنسور: سنسور این دوربین ۲۰.۱ مگاپیکسل و در قطع یک اینچی است.
  ویژگی‌ها: وای‌فای، چشمی الکترونیکی کشویی، اتوفوکوس phase-detection، فیلم‌برداری ۴K، بدنه کامپکت سایز جیبی، ویدیوی سوپراسلوموشن، صفحه نمایش متحرک.

۴-    پاناسونیک LUMIX GH5

  برای مسافران علاقمند به فیلم‌برداری.
  این بدنه، یکی از جذاب‌ترین بدنه‌های سری GH پاناسونیک است که امکانات فیلم‌برداری بسیار پیشرفته‌ای را برای نیازهای فیلم‌برداران حرفه‌ای در خود جای‌داده‌است که قادر است با بهترین و حرفه‌ای‌ترین دوربین‌های فیلم‌برداری به رقابت بپردازد. به نظر می‌رسد که کل این دوربین برای فیلم‌برداری طراحی و تولید‌ شده‌ است. این دوربین مجهز به یک سیستم لرزش‌گیر دوگانه بدنه و سنسور است که قادر به ثبت تصاویر بسیار باکیفیت و شارپ بوده و بهترین گزینه برای کسانی‌ است که مایل‌ هستند از سفرهای خود فیلم‌برداری کنند و سفرنامه‌های تصویری یا فیلم‌های مستند سفری بسازند.

  نکته اصلی: برای تبدیل این دوربین به یک دوربین بسیار ایده‌آل برای فیلم‌برداری، این بدنه مجهز به یک ماونت هات‌شو است که با تهیه هات‌شوی ویژه XLR و نصب آن روی دوربین می‌توان یک میکروفون حرفه‌ای را به بالای بدنه متصل‌کرد و به کیفیت بالای ضبط صدا دست یافت.

  سنسور: ۲۰.۳۳ مگاپیکسل.
  ویژگی‌ها: مقاوم در برابر شرایط آب‌وهوایی، فرمت‌های فیلم‌برداری حرفه‌ای، وای‌فای، سیستم لرزش‌گیر دوگانه لنز و سنسور.

۵-    فوجی X100F

  برای مسافران علاقمند به عکاسی خیابانی.
  این دوربین چهارمین نسل از خط تولید این سری‌ دوربین‌های دوست‌داشتنی‌ است. این ارتقای جذاب امکانات ویژه‌ای را با خود به همراه آورده از جمله سنسور ۲۴ مگاپیکسلی X-Trans CMOS III که گل سرسبد سنسورهای فوجی‌ است. سیستم فوکوس ارتقاء یافته و بسیار سریع، استفاده از یک باتری بزرگ‌تر، دکمه‌های مکانیکی بیشتر روی بدنه و یک جوی‌استیک که در بدنه‌های ردهٔ پیشرفتهٔ فوجی مورد استفاده است از دیگر مزایای این دوربین است.

  نکته اصلی: این دوربین برای شرایطی طراحی شده‌ است که در حین حرکت و راه‌رفتن بتوانید به سرعت عکاسی کنید. اگر می‌خواهید هنگام عکاسی خود شناسایی نشوید و مخفیانه از سوژه‌های خود عکاسی کنید یا به سرعت در حین حرکت عکاسی کنید، شما می‌توانید امکانات جانبی این دوربین را تهیه‌کنید از جمله بند مچی که دوربین را به مچ خود بیاویزید و همچنین برای کسانی که دست‌های بزرگ‌تری دارند امکان نصب گریپ عمودی وجود دارد تا در دست بهتر قرار گیرد.

  سنسور: ۲۴.۳ مگاپیکسل X-Trans CMOS III w/ primary color filter.
  ویژگی‌ها: لنز ثابت فیکس، چشمی هایبریدی الکترواپتیکال مخصوص فوجی، وای‌فای، فوکوس هایبریدی، فیلتر ان‌دی تعبیه‌شده در خود دوربین، فیلم‌برداری HD، فیلترهای عکاسی مخصوص نگاتیوهای فوجی.

۶-    لایکا Q

 برای مسافران لاکچری.
  برای مسافرانی که دنبال بهترین کیفیت ساخت و بهترین تصویر در یک دوربین می‌گردند که ساخت آلمان باشد، و البته پول هنگفتی داشته‌باشند، این دوربین را توصیه می‌کنیم. این بدنه ترکیبی‌ است از طراحی و ساخت آلمانی و سنسور فول‌فریم. محصولات لایکا همواره دارای بالا‌ترین کیفیت و کارایی هستند.
  این دوربین بسیار ساده طراحی شده و کار با آن نیز بسیار راحت و ساده‌ است و در عین‌حال به عکاس اجازه می‌دهد که به سرعت و سهولت بر روی عکاسی خود و صرفا بر روی کادربندی و بیان احساسات خود تمرکز کند. بدنۀ مات و مشکی این دوربین از جنس آلیاژ منیزیوم ساخته‌شده و استحکام بسیار بالایی دارد. سنسوری که برای عکاسی با نور کم طراحی و ساخته‌شده، می‌تواند برای عکاسی شب و در نور تاریک، بهترین کیفیت تصویر را برای شما به ارمغان بیاورد. اگر با قیمت بسیار بالای این دوربین مشکلی ندارید، این دوربین یکی از گزینه‌های بسیار خوب برای عکاسی در سفر می‌تواند باشد.

  نکته‌اصلی: این بدنه فاقد یک گریپ برای قرارگیری انگشتان و جای شست‌بوده و بدنهٔ آن ساده و تخت‌ است. بنابراین پیشنهاد می‌شود که گریپ برای این دوربین تهیه‌کنید تا راحت‌تر دوربین را در دست بگیرید. پیشنهاد دیگر تهیهٔ جداگانه هودلنز و درپوش مخصوص است که باید جداگانه آن‌ها را تهیه‌کنید ولی برای عکاسی در سفر بسیار ضروری هستند.

  سنسور: ۲۴ مگاپیکسل فول‌فریم.
  ویژگی‌ها: فوکوس دستی فوق‌العاده، عکاسی ماکرو، لنز ثابت ۲۸ م. م با دیافراگم ۱.۷، منظره‌یاب الکترونیک، صفحه‌ نمایش سه‌ اینچی لمسی (البته ثابت).

۷-    المپیوس T G 5

  برای عکاسان عاشق غواصی و ماجراجویی.
  این دوربین ادامهٔ خط تولید این سری بدنه‌های المپیوس است و یک دوربین سطح مقدماتی‌ است برای کسانی که عاشق ماجراجویی و عکاسی در زیر آب و در شرایط سخت آب‌وهوایی هستند. اولین نکته‌ای که در این ارتقاء جدید دوربین نسبت به نسل قبلی دیده می‌شود کاهش مگاپیکسل سنسور از ۱۶ به ۱۲ مگاپیکسل است. این کاهش چگالی پیکسلی، در عوض باعث بزرگ‌تر شدن سطح پیکسل‌ها شده و در نتیجه در نور کم کیفیت تصویر بهبود یافته‌است. این بدنه ضدضربه و ضدآب است و تا عمق ۱۵ متری زیرآب قادر به عکاسی‌ است. همچنین تا دمای ۱۵- می‌تواند به خوبی کار کند.

  نکته‌ اصلی: داشتن صفحهٔ نمایشی ثابت و غیرلمسی، و عدم امکان نصب فلاش، از نقاط ضعف این دوربین به شمار می‌آیند. همچنین سنسور کوچک این دوربین، صرفا برای انتشار عکس در شبکه‌های مجازی و یا چاپ در ابعاد کوچک کاربرد دارد. اما علاقمندان می‌توانند عکس‌های خود را با وای‌فای داخلی این دوربین به سرعت در شبکه‌های مجازی منتشر کنند و با جی‌پی‌اس پیشرفتهٔ این دوربین، اطلاعات عکس خود را ثبت و به اشتراک بگذارند.

  سنسور: ۱۲ مگاپیکسل ۱/۲.۳ BSI CMOS
  ویژگی‌ها: وای‌فای، جی‌پی‌اس پیشرفته، حالت عکاسی سوپرماکرو، حالت عکاسی زیرآب، فیلم‌برداری فول‌اچ‌دی، عکاسی پیاپی ۲۰ فریم در ثانیه.

۸-    سونی a6500

  برای عکاسان عاشق اپلیکیشن‌‌ها.
  سری a6000 سونی تبدیل به خط تولیدی شده‌ است برای کسانی که عاشق فناوری هستند و دنبال یک دوربین جمع‌وجور می‌گردند. این سری دوربین‌های بدون آینه سونی با قطع سنسور APSC دارای امکانات بسیاری در یک بدنهٔ مستحکم و جمع‌وجور است. در a6500 شاهد امکانات بیشتری هستیم. از جمله لرزشگیر پنج‌محوره، فوکوس سریع‌تر، عکاسی پیاپی بیشتر، فیلم‌برداری اسلوموشن و فست‌موشن در حالت فول‌ اچ‌دی، فیلم‌برداری ۴K و ۴۲۵ نقطه فوکوس فازدیتکشن از امکانات این دوربین محبوب‌ است.

  نکته‌ اصلی: شما می‌توانید با دانلود اپلیکیشن PlayMemories سونی، به نرم‌افزارهای بی‌شمار سونی دسترسی کامل داشته‌باشید که علاوه بر اتصال گوشی خود به دوربین، همزمان قادر به کادربندی و دیدن تصویر گرفته‌شده باشید و کنترل کامل تنظیمات دوربین خود را توسط گوشی خود انجام دهید. باب کریست، از عکاسان نشنال جئوگرافی می‌گوید: «یکی از نرم‌افزارهای مورد علاقهٔ من اپلیکیشن Sky HDR است که امکان عکاسی در آسمان تاریک شب را با حداکثر کنتراست به شما می‌دهد چنانکه وقتی از این حالت عکاسی استفاده می‌کنید گویی از فیل‌تر اپتیکال و حالت عکاسی تایم‌لپس بهره برده‌اید.»

  سنسور: ۲۴.۲ مگاپیکسل سنسور APSC
  ویژگی‌ها: صفحه نمایش لمسی متحرک، وای‌فای، چشمی الکترونیک، لرزشگیر پنج‌محوره، ۴۲۵ نقطه فوکوس، فیلم‌برداری ۴K با S-LOG.

۹-    پاناسونیک GX8

  برای مسافرانی علاقمند به دوربینی بسیار انعطاف‌پذیر
  برای سال‌ها دوربین‌های سری GX پاناسونیک علاقمندان خود را داشته‌ است و سری جدید این دوربین نیز همین انتظارات را برآورده می‌کند. این دوربین با استایل رنج‌فایندر، امکان تعویض لنز و استفاده از لنزهای باکیفیت پاناسونیک در قطع میکروسه‌چهارم را دارد. پردازشگر ارتقاء یافته، و چشمی الکترونیک متحرک، که می‌تواند نود درجه بچرخد، امکان عکاسی به صورت عمودی از مناظر را برای شما مهیا می‌کند.

  نکته اصلی: این دوربین در یکی از پروژه‌ها توسط بخش دانش و اکتشاف نشنال جئوگرافی استفاده شده‌ است. این دوربین، توسط مهندس ارشد نشنال جئوگرافیک، مارک شپرد به یک اتومبیل نصب‌ شده و برای عکاسی نزدیک از شرایط زندگی شیر‌ها در حیات وحش به کار رفته‌ است.

  سنسور: ۲۰.۳ مگاپیکسل سنسور میکروسه‌چهارم.
  ویژگی‌ها: وای‌فای، چشمی الکترونیک متحرک، لرزشگیر پنج‌محوره، صفحه نمایش لمسی متحرک، ضدآب و ضدضربه.

۱۰-    فوجی X-T20

  برای مسافران آگاه و قدردان.
  سبک‌ترین دوربین بدون آینه فوجی با لنز قابل تعویض، با سنسور APSC و لنزهای ارزشمند که قیمت بسیار مناسبی هم دارد، می‌تواند گزینه بسیار مطلوبی برای عکاسانی باشد که به دنبال بهترین کیفیت تصویر و امکانات ارزشمند فوجی هستند. این دوربین علیرغم کوچک‌بودن بسیار خوش‌دست است حتی برای کسانی که دست‌های بزرگی دارند.

  نکته اصلی: مهم‌ترین خصلت این دوربین کوچکی و سبک‌بودن آن است. بنابراین اگر دنبال سبک‌ترین و جمع‌وجور‌ترین حالت در این دوربین هستید می‌توانید آن‌را با یک لنز ۲۳ م. م فوجی F ۲ به کار ببرید، که در این حالت گزینهٔ بسیار مطلوبی خواهد بود برای سبکی و جابجایی راحت.

  سنسور: ۲۴.۳ مگاپیکسل (APS-C) X-ترانس CMOS III.
  ویژگی‌ها: دایال‌های مکانیکی و کامل تنظیمات دوربین، وای‌فای، چشمی الکترونیک، فیلم‌برداری ۴K، فیلترهای مخصوص فوجی.
۱۱-    دوربین بونوس LIGHT L16

  دوربینی برای علاقمندان آینده‌نگر
  اجازه دهید این دوربین با طراحی انقلابی و نوآورانه، که همهٔ قالب‌های پیشین طراحی و ساخت دوربین را می‌شکند را نیز به این فهرست اضافه‌کنیم. L16 از شانزده سنسور و شانزده لنز تشکیل شده‌است تا یک تصویر واحد را خلق کند. بعد از فشار دادن شا‌تر، همه عکس‌ها همزمان گرفته می‌شوند و در الگوریتمی در یکدیگر تلفیق می‌شوند. هر یک از لنز‌های مورد استفاده در L۱۶ از دیافراگم f/۲.۴ بهره می‌برند و لنز‌ها در سه گروه ۳۵، ۷۰ و ۱۵۰ میلی‌متری تشکیل شده‌اند. این دوربین از وجود ۵ لنز ۳۵ میلی‌متری، ۵ لنز ۷۰ میلی‌متری و ۶ لنز ۱۵۰ میلی‌متری بهره می‌برد. لنز‌های مورد استفاده نیز ۱/۳.۲ اینچی بوده و رزولوشن هر یک ۱۳ مگاپیکسل است.

  نکته اصلی: نرم‌افزار این ۱۶ لنز و سنسور برپایه اندروید کار می‌کند و دارای وای فای است که امکان ارسال تصاویر به صورت همزمان از دوربین را برای شما فراهم می‌کند. تصویری که بدین شکل به دست می‌آید می‌تواند تا ۵۲ مگاپیکسل رزولوشن داشته‌ باشد. L16 البته در مراحل مقدماتی‌ است و می‌تواند بهتر شود. این دوربین می‌تواند گزینه‌ای ایده‌آل برای کسانی باشد که دنبال یک دوربین با فناوری جدید و نو هستند. البته L16 در مرحلهٔ پیش‌سفارش‌ است و تحویل آن یک‌سال به طول خواهد انجامید و برای دریافت آن باید کمی صبر پیشه کنید.

  سنسور: ۱۶ سنسور ۱۳ مگاپیکسلی.
  ویژگی‌ها: وای‌فای، تعیین عمق‌میدان بعد از عکاسی، امکان آپدیت نرم‌افزاری.

منبع نشنال جئوگرافیک

سال ۱۳۹۶ به لحاظ اتفاقات و حوادث اجتماعی، سیاسی و اقتصادی سالی پرتنش بود؛ از زلزله‌ی کرمانشاه و سقوط هواپیما و غرق شدن کشتی گرفته تا انتخابات ریاست جمهوری و حمله به مجلس و بالا رفتن قیمت ارزهای خارجی. حوادث و اتفاقاتی که غیر از تصاویر ثبت‌شده آن توسط عکاسان خبری و بالا رفتن قیمت تجهیزات عکاسی شاید تاثیر چندان زیادی بر روند کلی عکاسی نداشت.


جشنواره‌ها:

  امسال نیز همچون سال‌های گذشته ترافیک جشنواره‌های متعدد عکاسی در طول سال برقرار بود و بازار عکاسی جشنواره‌ای (با آمار تقریبی هرماه، ۲ و نیم جشنواره) از هر بازاری گرم‌تر. جشنواره‌هایی با موضوعات آیینی و مذهبی که بیشتر اسپانسر دولتی داشت تا معدود جشنواره‌های خاص با اسپانسر شرکت‌های تولیدی، همه با هم در کنار جشنواره‌های برگزارشده توسط انجمن‌ها و نهادهای عکاسی، سال شلوغی برای عکاسان جشنواره‌ای رقم زده بود. از سوگواره‌های عاشورایی «بیرجند»، «میراث عاشورا در قاب عکس»، «خط سوم» تا جشنواره‌هایی با موضوعات فرهنگی-مذهبی همچون «وقف، چشمه همیشه جاری»، «تقریب»، «خانه دوست»، «موقوفات تهران».

   از جشنواره‌هایی با تمرکز بر شهر و منطقه‌ای خاص همچون «قلب تهران»، «شیراز امروز»، «بیرجند در قاب ایران» و «جشن عکس هرمزگان» و «چشم‌انداز توسعه‌ی ایران و چین» تا جشنواره‌های نهادهای عکاسی همچون «دوربین.نت»+ + ، «ده روز با عکاسان»، «تصویر سال»، «شید» + + و «عکس خیام».

  در کنار جشنواره‌های بخش‌های صنعتی و خصوصی همچون «خودرونما»، «عکس معدن»، «نورنگار» و «زندگی زیباست»، دانشگاه‌ها نیز با «سالانه‌ی عکس دانشجویان دانشگاه تهران» و «جشنواره‌ی عکس نقره، جشن عکس دانشگاه هنر» سهمی در این جریان داشتند. علاوه بر این، در کنار این جشنواره‌ها، در هفتمین و هشتمین حراج تهران نیز، شب پر رونقی از لحاظ فروش برای عکاسی ایران رقم خورد.
 



نمایشگاه‌های گروهی:

  نمایشگاه‌های گروهی عکس احتمالا تنها رویدادی در سال ۹۶ است که بتواند با تعدد جشنواره‌ها رقابت کند. تعداد بسیار زیاد نمایشگاه‌های گروهی با رویکردهایِ مناسبتیِ مختلف اعم از سیاسی، تاریخی و هنری در سال ۹۶ کاملا محسوس است. برای مثال فقط موزه‌ی عکسخانه شهر هشت نمایشگاه با عنواین مختلف در سال ۹۶ برگزار کرد. نمایشگاه‌هایی چون «کارگران»، «اماکن مذهبی»، «مسافران»، «عکس‌های قدیمی رشت»، «عکس‌های تاریخی سوگواران»، «مردم معمولی»، «مستند انقلاب»، «دروازه‌های طهران قدیم» که معمولا با نشست‌هایی نیز همراه بود.

  گالری‌های خصوصی نیز هر کدام با یک یا چندین نمایشگاه گروهی سهم زیادی در این تعدد داشتند. برای مثال گالری راه‌ابریشم با نمایشگاه‌هایی چون «انباشت»، «کمی دورتر»، محسن با «دال‌های ضمنی»، «پرتفولیوی۲»، هپتا با «مزامیر سکوت»، «سیتوپلاسم»، تم با «اربن»، «خانه‌ای که در آن دوستت دارم»، مهراوا با «موزه‌ی میهن‌پرستی»، آرته با «منظر»، بنیاد کاف با «پوسته»، پروژه‌های آران با «آثار عکاسان جوان ایرانی»، ای جی با ««تصویر کوچک، آینه بزرگ» و ... .

  امسال علاوه بر اکثر جشنواره‌ها که دارای بخش موبایلی بودند، نمایشگاه‌های گروهی «عکاسی با موبایل» نیز همچون سال‌های گذشته هم در تهران و هم در شهرستان‌ها دایر بود. برای مثال «تهران شهر زندگی» در خانه‌ی هنرمندان ایران، «خانواده بشر» + + در مشهد و حتی «تهران به روایت تلفن همراه» در پاریس.

  همچنین «یک تکه زندگی» یادبودی برای عباس کیارستمی در گالری ایوان، «این ما هستیم، نه آنها» آثار بیست عکاس مستند در گالری آریانا و «آتش سرد» آثار عکاسان جنگ در گالری سلام، از نمایشگاه‌های گروهی بزرگ و پرمخاطب و البته تا حدودی پر حاشیه‌ی امسال بودند.

  در سال ۹۶ نیز به رسم چند سال‌ گذشته شاهد حضور آثار عکاسان ایرانی در نمایشگاه‌های گروهی خارج از ایران بودیم اما در این میان بزرگ‌ترین و پر تعدادترین حضور عکاسان ایرانی در فستیوال آرل فرانسه با نمایشگاه «ایران؛ سال ۳۸» رقم خورد که در پرونده‌ی «عکاسی بارداری در آتلیه بارداری ایران خارج از ایران» در سایت عکاسی به تفصیل مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

  اگر تعداد نمایشگاه‌های گروهی که در شهرستان‌ها برگزار شد را  به تعداد نمایشگاه‌های گروهی این سال اضافه کنیم، به آماری بالغ بر چهار نمایشگاه گروهی در ماه خواهیم رسید که در نسبت به تعداد نمایشگاه‌های انفرادی جالب توجه است.
 



نمایشگاه‌های انفرادی:

  در میان نمایشگاه‌های برگزار شده‌ توسط عکاسان قدیمی و با سابقه‌، از اتفاقات خوب سال ۹۶ می‌توان به نمایشگاه «سیب سوم» یحیی دهقانپور و نمایشگاه «انقلابیون» کاوه کاظمی، هر دو در گالری آران اشاره کرد. همچنین در این سال، عکاسان شناخته شده‌ای چون مریم زندی (چهره‌های ۵، سیمایی از موسیقی معاصر ایران در گالری ایوان)، ابراهیم حقیقی (خانه ابری در گالری گلستان) و نادر داودی (نادر داوودی با یک واو کمتر در گالری ایوان) همراه و همپای نسل فعلی عکاسی ایران همچون نیوشا توکلیان (می‌دانم چرا شورشی آواز سر می‌دهد در گالری آب‌انبار)، پیمان هوشمندزاده (خشک در گالری ای‌جی)، گوهر دشتی (خانه در گالری محسن)، امید صالحی (اینجا، من دو اسم دارم در گالری راه ابریشم) و محمد غزالی (بد و بدتر در گالری آب‌انبار) آثار خود را در معرض دید مخاطبان قرار دادند.

  ساسان ابری با نمایشگاه «در معرض» در گالری محسن، تهمینه منزوی با نمایشگاه «گذشته‌ی استمراری» در گالری راه ابریشم، محسن شاهمردی با نمایشگاه «دوردست» در گالری امکان، سارا ساسانی با نمایشگاه «ویرانی» در گالری آرته، امین طلاچیان با نمایشگاه «قطعه‌ی ۴۱» در گالری اُ، سروش کیایی با نمایشگاه «برج آهن» در گالری آرته، آرش اکبری‌‌سنه با نمایشگاه «فضولی در تهران» در گالری الهه، مرضیه رشیدی با نمایشگاه «کنار» در گالری امکان و ژیلا مختاری با نمایشگاه «دیوانگی منهای یک ثانیه» در گالری شیرین، از جمله عکاسان جوانتری بودند که در سال ۹۶ نمایشگاه انفرادی برگزار کردند.

  همچنین چند نمایشگاه از آثار عکاسان خارجی در گالری‌های داخل ایران به نمایش گذاشته شد که از مهمترین آنها می‌توان به نمایشگاه ««طبع و فروش در ایران ممنوع است» از هنرمندان مطرح معاصر برومبرگ و شانارین در گالری ای‌جی، نمایشگاه «آرنو فیشر» عکاس شناخته‌شده‌ی آلمانی در گالری راه ابریشم و نمایشگاه «ایران در ابتدای دهه‌ی ۵۰» عکس‌های یک شهروند کانادایی از ایران قدیم در گالری فرشته را نام برد. کارگاه چند روزه‌ی عکاس جوان و مطرح آلمانی ولفرام هان با عنوان «اکتشافات هر روزه» در پروژه‌های نیومدیا نیز از اتفاقات قابل توجه امسال بود.
 



مجلات:

  با توجه به گران‌شدن نرخ کاغذ، در کنار پایین آمدن آمار فروش، سال ۱۳۹۶ ظاهراً سال مالی خوبی برای مجلات نبود. با این حال فصلنامه‌ی «حرفه هنرمند» هر چهار شماره‌ی ۱۳۹۶ خود را (شماره‌های ۶۳، ۶۴ ،۶۵ و ۶۶) به موقع راهی دکه‌ها کرد. ماهنامه‌ی «هنر آگه» نیز در نهایت با ۶ شماره (شماره‍ای ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲) توانست تقریبا هر دوماه یک بار منتشر شود.

  در میان مجله‌های اختصاصی عکاسی «فصلنامه‌ی عکاسی» بر خلاف شروع سریع خود در سال گذشته، در سال ۹۶ فقط توانست چهارمین شماره خود را منتشر کند و «عکسنامه» برای سومین سال پیاپی غایب بزرگ مجلات عکاسی بود. اما در سال ۹۶ این نشریات دانشجویی بودند که چراغ مجلات اختصاصی عکاسی را روشن نگه داشتند؛ ششمین شماره «چشمک» نشریه‌ی عکاسی دانشگاه تهران منتشر شد و «کالوتیپ» نشریه‌ی عکاسی دانشگاه هنر نیز بعد از سال‌ها با هشتمین و نهمین شماره در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

   یک بار دیگر مجله‌ی «اطلاعات، حکمت و معرفت» در سال ۹۶ شماره‌ی ۱۳۸ خود را به ویژه‌نامه‌ی «فلسفه و عکاسی» اختصاص داد تا تعداد ویژه‌نامه‌های عکاسی و فلسفه‌‌ی خود را به رقم چهار برساند و در نهایت علاوه بر مجلات چاپی سایت عکاسی و تندیس، در کنار سایت‌هایی چون عکسخانه و کارنما هر یک بخشی از بار نقد و تحلیل نمایشگاه‌های عکاسی داخلی و خارجی را کمابیش بر عهده گرفتند.
 



کتاب‌ها:

  بازار انتشار کتاب‌های عکاسی به لطف انتشارات پرگار در سال ۱۳۹۶ پر رونق بود. این انتشارات علاوه بر تجدید چاپ برخی کتاب‌ها (کتاب ۲ جلدی فتوژورنالیسم اثر کنت کوبر) پنج عنوان کتاب جدید را در سال ۹۶ روانه بازار کرد:

- کتاب «عکاسی مقدماتی» نوشته اسماعیل عباسی
- کتاب «مجموعه عکس چیست؟» نوشته اسماعیل عباسی
- کتاب «چهار هنرِ عکاسی، جستاری فلسفی» نوشته دومینیک‎مک‎آیور لوپس
- کتاب «عکاسی دیجیتال و ACR» نوشته ساسان پناهی
- کتاب «من رییس جمهور ایرانم» مجموعه عکس امیر نریمانی

  از کتاب‌های عکس مهم امسال می‌توان به کتاب انقلابیون کاوه کاظمی اشاره کرد که همزمان با نمایشگاه او در گالری آران توسط انتشارات نظر منتشر شد. از نشر نظر همچنین کتاب‌های عکس رومین محتشم و تهمینه منزوی منتشر شد و نشر چشمه نیز دو کتاب عکسِ «بوشهر» بهمن جلالی و «صد» پیمان هوشمندزاده را روانه بازار کرد. همچنین مریم زندی، مرتضی پورصمدی، سید مهدی حسینی، فرزین ناظم‌زاده و علی شکری دیگر عکاسانی بودند که کتاب‌های عکس آن‌ها در این سال منتشر شد.

  از دیگر کتاب‌های عکاسی امسال در بخش فنی می‌توان به کتاب ترکیب‌بندی در عکاسی، نوشته‌ی لوری اکسل، انتشارات آبان، کتاب هنر عکاسی (رویکردی به بیان شخصی در عکس)، نوشته‌ی بروس بارنبام، انتشارات پشتون و کتاب ذهن عکاس، نوشته‌ی مایکل فریمن، انتشارات آبان اشاره کرد. همچنین در بخش نظری کتاب‌های تاریخ‌نگاری و عکاسی (جستارهایی پیرامون عکس به‌ مثابه‌ی سندی تاریخی) مجموعه مقالاتی با ترجمه‌ی محمد غفوری از نشر آگه، تکان نخور خاطراتِ همراه با عکسِ سالی مان از انتشارت حرفه هنرمند، ذن در هنر عکاسی خیابانی اثر اریک کیم از انتشارات تیسا و  از آشوب ادراک تا ستایش عکس (۳ جلدی) به نویسندگی کاوه فرزانه  از انتشارات پازینه را برشمرد.
 



  اگرچه تمرکز بیشتر فعالیت‌های عکاسی، همچون همیشه، در شهر تهران بود اما امسال نیز شاهد رشد فعالیت‌های عکاسی در شهرستان‌ها بودیم؛ از برپایی نمایشگاه عکس تا برگزاری جشنواره‌ی عکاسی و حتی چاپ کتاب. از جمله شهرهای فعال امسال در زمینه‌ی عکاسی می‌توان به شهرهایی چون اصفهان، ، شیراز، ارومیه، مشهد، بندرعباس، تبریز، اردبیل، بیرجند، اراک، رشت، بوشهر، سنندج، گرگان، کرمان، کاشان، یاسوج، همدان، خنج، کنگان و شهریار اشاره کرد.

  سال ۱۳۹۶ همچنین با درگذشت دو عکاس همراه بود؛ علیرضا سلطانی‌شاد، عکاس پیشکسوت مطبوعاتی و عضو ادوار هیات مدیره‌ی انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران و شاهرخ حاتمی عکاس بزرگ و پیشکسوت ایرانی در عرصه‌ی فتوژورنالیسم که آثاری جهانی خلق کرد. با این حال سال ۹۶ سال چندان بدی برای عکاسی ایران نبود.

  امید است همچون سال ۱۳۹۶، در سال جدید نیز روند رو به افزایش فعالیت‌های عکاسی بردوام باشد، صد البته به شکلی که این افزایش با بالا رفتن سطح کیفی فعالیت‌ها نیز همراه باشد و تنها شاهد تکرار اتفاقات متعدد نازل و باری به هر جهت نباشیم.

منبع:

عکاسی

همواره در مواجهه با تصاویر مایلیم از درونشان پی به چیزهایی ببریم که در آنها دیده نمی‌شوند و سپس بی‌آنکه به نقشِ خودمان در این جریان توجهی داشته باشیم، عکاسان‌شان یا زمینه‌ای که نشان‌دهنده‌ی نواقص‌شان هستند را نقد می‌کنیم. هر چقدر هم که نقد، موثق و پذیرفتنی باشد می‌بایست صراحتاً موضع فکری‌اش را اعلام کند و به آن آگاه باشد؛ به عبارتی دیگر، سرچشمه‌ی نقد چیست و در این میان چه تصوراتی ملاک بوده؛ چه مواردی بدون تأمل درست پنداشته شده و چه پیش افکنده شده است. بدون در نظر گرفتن این عوامل، نقد عقیم خواهد بود.

   همه‌ی ما از نظام‌های اعتقادی‌مان، طیف گسترده‌ای از مواضع فکری و مجموعه‌ای از باورها یا به دیگر سخن از ایدئولوژی [۱] شخصی‌مان پیروی می‌کنیم. بدین سبب نگریستن عاری از نظر به عکس‌ها بسیار سخت است لذا از زاویه‌ی دیدِ ویژه‌ای به آنها می‌نگریم و این خود تعریفی از آدمیت است: ما عقایدی داریم.

   عکس‌ها خیلی کمتر از آنچه انتظار می‌رود را نمایان می‌سازند. آنها نشانه‌های جهان‌اند و حیله‌گر؛ زیراکه می‌پوشانند و مرز تعیین می‌کنند و در آنچه نشان می‌دهند صادق‌اند؛ با این حال امکان دارد با صداقت‌شان موافق یا مخالف باشیم (چیزی به عنوان حقیقت وجود ندارد مگر اینکه بخواهید به متافیزیک یا مذهب متوسل شویم).

   برخلاف نقاشی یا سایر فرم‌های هنری (اجازه دهید عجالتاً فرض کنیم که عکاسی یک فرم هنری است، البته گاهی اوقات و نه همیشه) عکس،‌ مقاصد عکاس را بیان نمی‌کند و در این دوران شکل و شمایلی دیگرگون یافته است (این روزها حتی عادت کرده‌ایم عکس‌هایی را در اپلیکشین‌هایِ عکاسی ببینیم که به شدت با فیلترها تحریف و ویرایش شده‌اند) نه رد قلم‌مویی در کار است و نه سطحی. در این زمان، بیشتر عکس‌ها همچون پرفورمنس در زمانی کوتاه آشکار می‌شوند و سپس به حافظه فرستاده می‌شوند. با این وجود برخلاف پرفورمنس، عکس‌های دیجیتال را می‌توان به راحتی از نو دید. در واقع این مسئله به علت ماهیت الکترومغناطیسی آنهاست.

   از این‌رو، عکس‌ها بر آن هستند تا زندگی و دیدن آن را همانندسازی کنند. چند روز پیش رفته بودم تماشای بازی بیس‌بال، امروز آن بازی و تمام حواشی‌اش برایم به چند خاطره تبدیل شده‌اند. از آن روز چند عکس در گوشیِ هوشمندم دارم که تجربه‌ی آن روز را برایم زنده می‌کند و تا حدودی آنچه دیده بودم را نشان می‌دهند با این تفاوت که چشم‌های من لنز واید ندارند. به‌واسطه‌ی این عکس‌ها و سایر تصاویر ذهنی‌ای که بی‌درنگ به آنها دسترسی دارم، می‌توانم امروزم را به آن روز پیوند بزنم. اما برخلاف آن عکس‌ها، تصاویر ذهنی‌ام به وضوح ماجرای در ترافیک ماندنم و یا گوش سپردنم به پسربچه‌ای ده ساله که تمام روز حرف می‌زد را مدام یادآوری می‌کنند.

   عکس‌های گوشی‌ام به دلیل اینکه همچون مرجعی دیداری عمل می‌کنند، تجربه‌ی رفتنم به بازی بیس‌بال را زنده نگه می‌دارند، با اینکه چندان بی‌عیب هم نیستند. به‌عنوان مثال، آن روز جایی نشسته بودم که فنس‌هایی روبری‌ام بود، آن فنس‌ها در صفحه نمایش گوشی‌ام به‌صورت یک الگوی بصری درهم و عجیب‌وغریب دیده می‌شوند اما تجربه‌ی تماشای بازی چیزی نیست که این عکس‌ها بتوانند نمایشگر آن باشند. این تجربه بر پایه‌ی آنچه که بدان معتقدم شکل می‌پذیرد.

   بنابراین اکنون به این عکس‌ها بر پایه‌ی باورهایم می‌نگرم. آن فضای وسیع و ژرف با هزاران تماشاگر و بازیکنانی که در لباس‌های بیس‌بال خیلی عجیب به نظر می‌رسیدند و مدام هم در تصاحب توپ بازنده بودند، همگی در نظرم به چیزی شدیداً متفاوت تغییر شکل داده‌اند؛ گونه‌ای اثرپذیری از فرهنگی بیگانه (چون که تقریباً بعد از هفده سال اقامتم در این کشور هنوز با برخی از فرهنگ‌ها و خلق‌وخوهایشان بیگانه‌ام). بدین جهت عکس‌های آن روز را علاوه بر دیدن موضوعاتشان، با یک ذهن ثبت‌کننده که از آنِ یک فرد خارجی است، مورد خوانش قرار می‌دهم؛ همان ایدئولوژی‌ای که در آغاز مطلب بدان اشاره کردم.

   بدون این ایدئولوژی مداخله‌گر نمی‌توانم به عکس‌های آن روز بنگرم. هیچکدام از ما قادر به انجام چنین کاری نیستیم. اما این نیاز، مشکل محسوب نمی‌گردد. در حقیقت، عکاسی کودک در آتلیه نوزاد در قیاس با سایر فرم‌های هنری (به یاد داشته باشید که پیش‌تر گفتم، تنها گاهی مواقع عکاسی هنر است) این امکان را برای مخاطبش فراهم می‌آورد که بتواند باورها، داوری‌ها، کلیشه‌های فکری و جانب‌داری‌هایش را محقق سازد. تصویر عکاسی نسبت به دیگر فرم‌ها، به نحوی آسان‌تر امکان تحقق چنین امری را میسر می‌سازد زیرا که شدیداً فریبنده است. این در حالی است که عکس به نظر واقع‌نما و راستگو به نظر می‌رسد و به جهان خارجی شبیه است. اما همیشه این‌طور نیست.

   گمان می‌کنم این جنبه‌ی عکاسی نه تنها فراموش شده‌ترین جنبه‌ی آن است که حتی ارزشمندترین آن نیز هست. سابق بر این در خصوص اینکه عکاسی اساساً کنشی اجتماعی است بحث کرده‌ام.‌ در دورانی که به سر می‌بریم، گرفتن یک عکس و اشتراک فوری آن، از خود عکس مهم‌تر است. هنوز قاطعانه به این وضعیت اعتقاد دارم و دلیلی است بر اهمیت عکاسی نزد عکاسان.

   عکاسی تا حدود زیادی به همین منوال برای بیننده نیز واجد اهمیت می‌گردد. در جریان عکاسی به منزله‌ی کنشی اجتماعی، امکان دسترسی به عکسی متعلق به فردی دیگر، که می‌خواسته آن را ببینیم، مهیا می‌گردد. در این فرایند با فردی دیگر ارتباط پیدا می‌کنیم اما بدون آن فیلترهای ذهنی‌ای که پیش‌تر درباره‌شان صحبت کردیم، نمی‌توانیم ارتباط بگیریم. لذا عکاسی به ما این امکان را می‌دهد که آن فیلترها را بیازماییم. در واقع، زمینه‌های بخصوص عکاسی باید وادارمان کنند تا آن فیلترهای ذهنی را بیازماییم زیرا که آن زمینه‌ها (و نه آنچه به تصویر درآمده یا چه کسی آن را گرفته و یا کجا به نمایش درآمده) به ما می‌گویند چه می‌توانیم بکنیم یا چه باید بکنیم.

   در جریان تماشای عکس یا به عبارتی روشن‌تر، موضوع عکس، تمام آنچه ضروری می‌نماید این است که بدانیم مشخصاً مشغولِ صحبت کردن در مورد چه هستیم. اگر موضوع بحث ما در عکس دیده نمی‌شود لازم است از خودمان بپرسیم که چگونه از نظر ما به عکس راه پیدا کرده است؟ چه عاملی سبب می‌شود چنین برداشتی از عکس داشته باشیم؟ چه معرفتی یا تصوراتی یا کلیشه‌ی فکری یا باوری سبب شده چیزی را در عکس مشاهده کنیم که عملاً در آن دیده نمی‌شود؟ و در نهایت باید از خودمان بپرسیم که این شیوه اندیشیدن به عکس‌ها، شامل چه نکاتی درباره‌ی خودِ ماست که این خود یک پرسش حیاتی است. اینکه چیزی را در تصویر می‌بینم که در آن نیست، به چه معناست؟

   توجه داشته باشید که چنین نگرشی به عکس الزاماً نافیِ سایر برداشت‌ها از آن نیست از این‌رو فی‌ذاته مسئله‌ی اصلی به شمار نمی‌رود. اما امکان دارد بر پایه‌ی چنین نگرشی برخی از قطعیت‌ها، انکار شده یا مورد شک و گمان قرار گیرند.

   مصداق‌های روشن زیادی وجود دارد که با اندیشه در آنها به آگاهیِ بیشتر در خصوص مسئله‌ی مزبور دست می‌یابیم: از توجه به این مصداق‌ها در می‌یابیم که چرا مفاهیم و افکار برونی (که ما به ازاءشان درون عکس نیستند) یاری‌دهنده‌ی ما در خوانش عکس هستند. درست است که عکاسی تبلیغاتی اساساً یک دروغ سترگ است اما این دروغ ساخته‌ی ماست که در اذهان جای می‌گیرد. اگر قلاب این دروغ به جان ما ننشیند، اثری نخواهد گذاشت.

    همین سازوکار تا حدودی در مورد عکس‌های خبری هم صدق می‌کند حتی به گونه‌ای عمیق‌تر. البته مطمئنم بسیاری از عکاسان خبری شدیداً با ادعایم به مبارزه بر خواهند خواست. به هر حال اگر به این وضعیت بنگرید که بخش اعظمی از فتوژورنالیسم، فرمولی و کلیشه‌ای است، دیگر هر مجادله‌ای در این‌باره بی‌فایده خواهد بود. عکس‌های خبری برای ما ساخته شده‌اند نه برای نمایش موضوعات‌شان؛ بدین منظور که مجبورمان سازند به مقوله‌هایی تعیین‌شده بیندیشیم یا از آنها دور شویم. چون برخی از ایدئولوژی‌ها به‌طور بالقوه در ذهن‌مان ریشه دوانده، به راحتی با نیت عکس‌های خبری همسو می‌شویم و در مسیری که برای‌مان تعیین کرده‌اند، قرار می‌گیریم. (به‌عنوان مثال، بخشی از ایدئولوژیِ جمعیِ غربی ما این است که در فضای عمومی با بدبختی یا مصیبت ابراز همدردی کنیم.)

   گمان می‌کنم در این دوره و زمانه‌ی حباب‌های فیلتری [۲]، بنا به تحلیل‌هایی که ارائه شد، لازم است به عکاسی عمیق‌تر نظر کنیم. به دنبال این نباشید که کدام ایدئولوژیِ همسو با تصاویر، بهترین گزینه برای جای‌گیری در حباب‌های فیلتری مطلوب‌تان است. هر چقدر هم که امکان درستی نظام‌های اعتقادی‌مان وجود داشته باشد، به دلیل اینکه در گذر زمان مورد تردید و پرسش قرار نگرفته‌اند، ضعیف و سست می‌شوند و اساساً پایدار هم نیستند. بسیاری از چیزهایی که در طی بیست سال گذشته شدیداً به آنها اعتقاد داشتم امروز تا حدی به آنها نگاهی متفاوت دارم یا به دیده‌ی اغماض به آنها می‌نگرم.

   می‌توانیم عکاسی را به گونه‌ای مورد بحث قرار دهیم که انگار هنوز خیلی از مباحث غالباً سطحی و ناقصی که توسط سوزان سانتاگ ارائه شد را درک نکرده و پشت سر نگذاشته‌ایم (مباحث او دقیقاً شبیه هر نقدی، مشق‌هایی در زمینه‌ی ایدئولوژی هستند). اما امروزه عکاسی به تنهایی تغییر و تحولات بسیاری به خود دیده است که لازم است تفکرات ما نیز درباره‌ی آن، تغییر کند.

   اگر در عکس‌ها ایدئولوژی وجود دارد دلیلش ما هستیم؛ آن ایدئولوژی را ما در عکس‌ها نشانده‌ایم. دیگری از این نظر نقش کم‌رنگ‌تری دارد.

منبع: cphmag.com

خیلی از مواقع تشخیص دادن رنگ واقعی در عکس کار مشکلی است (  رنگی که با چشم دیده
میشه با رنگی که عکس خام به ما میده متفاوته منظور از این تفاوت‌ها گرایش عکس به زردی,
ابی  یا … است )که این تشخیص رابطه مستقیم با  تنظیمات تعادل رنگ سفید (که WB یا white balance نامیده می‌شود ) دوربین شما دارد .

تنظیم صحیح white balance این مشکل را برطرف میکند . که به دو روش دستی و اتوماتیک
بر رویه دوربین قابل اعمال است .

کارت خاکستری (gray card ) صفحه ای است که شامل یک رنگ یا سه رنگ است (سفید
,خاکستری, مشکی یا هر کدام از انها به صورت تکی  )با تنظیم white balance بر رویه هر
یک از این کارت‌ها در محل عکاسی شما به طبیعی ترین بازتاب رنگ خواهید رسید که چگونگی
کار این کارت را  به طور کامل در ادامه مطلب توضیح خواهم داد .
 
استفاده کردن از این کارت‌ها به دو صورت کلی انجام می‌شود :
روش اول تنظیمات دوربین

در این روش شما نیاز  دارید که قبل از عکاسی white balance دوربین خود را در همان محیطی
که قرار است عکاسی انجام شود تنظیم کنید. white balance به نور محیط وا بسته است یعنی
شما باید در هر نور و محیطی white balance بخصوص ان محیط را تنظیم کنید .

فرض کنید در ساعاتی از روز شما قرار است که از گل‌هایی که به رنگ بنفش هستند عکاسی بارداری در آتلیه بارداری کنید.
شما نمی‌خواهید رنگ عکس زرد یا ابی یا بنفش باشد بلکه فقط رنگ طبیعی گل را  که به چشم
دیده می‌شود را  می‌خواهید .پس شما باید به یک تنظیمات white balance درست در آن
شدت نور و  محیط دست پیدا کنید .که با استفاده از کارت خاکستری (gray card) شما به تنظیمات مورد نظر خود خواهید رسید.

کارت را در همان محیط  و  زاویه ای که قرار است عکاسی کنید  بگذارید و از ان یک عکس بگیرید.کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟

 

به تنظیمات دوربین خود رفته در قسمت custom white balance  عکس گرفته شده از کارت را معرفی کنید (که بر اساس آن white balance  تنظیم شود )

 

کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟

 

حال تفاوت  custom white balance  را با auto white balance  را در عکس زیر مشاهده میکنید.

 
بیشتر بخوانید
آموزش مبانی عکاسی

فوکوس اتوماتیک-Autofocus
۴ اسفند, ۱۳۹۶ ,۲۱:۱۶
آموزش مبانی عکاسی

بررسی کادر مربع و انواع کادر مستطیل
۲۴ بهمن, ۱۳۹۶ ,۰۲:۵۳
آموزش مبانی عکاسی

عکاسی سینمایی
۲۲ بهمن, ۱۳۹۶ ,۰۲:۰۹
آموزش مبانی عکاسی

گرفتن یک عکس سیاه سفید در عصر دیجیتال
۲۲ بهمن, ۱۳۹۶ ,۰۱:۲۴

کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟

 
روش دوم تنظیمات بعد از عکاسی

 

در روش دوم این ترفند , شما نیاز به تنظیمات دوربین ندارید بلکه همان عکس اول از کارت خاکستری می‌تواند تنظیمات white balance تمام عکس‌های بعدی را  در همان محیط و با همان نور  در نرم افزار‌ها  فراهم کند .

به مثال زیر توجه کنید :

عکس اصلی به دلیل تنظیم نبودن white balance عکس کاملا متمایل به رنگ  ابی است  ولی با همان صفحه خاکستری , white balance مورد نظر انجام شده و تمام عکس به رنگ طبیعی خود مبدل شده .(این عکس رو با برنامه light room انجام دادم ولی هر برنامه دیگه ای هم از این خاصیت بر خورداره )

کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟
در عکاسی از محصولات یا اجناس یا مکانی که قرار است به مشتری با عکس ارئه شود واقعی بودن رنگ یکی از مهم ترین امتیازات  عکس خواهد بود

 ساخت کارت خاکستری

روش ساخت کارت خاکستری بسیار ساده است در رنگ سفید و مشکی که هیچ نکته ای نیست و فقط چاپ می‌شود ولی رنگ خاکستری نکته ایی دارد که شما

وارد برنامه مورد نظر خود شده (photoshop , paint یا هر برنامه ی دیگری) و باید خاکستری ۱۸% را تولید کنید به ان معنی که R و b و g را ۰ کنید و فقط B   (brightness 82%) را روی ۸۲ بگذارید تا رنگ مورد نظر انتخاب شود !

حالا کارت خاکستری شما اماده است !

موفق باشید !

منبع:

فوتوبست

سالیانه هزاران نفر با عکاسی و دوربین DSLR یا Mirror Less وارد دنیای عکاسی می‌شوند و به قصد رسیدن
به اوج موفقیت در این عرصه همه ی تلاش خودشان را می‌کنند! اما در انتها به هر دلیل ممکن است به این مقصد
نرسند و مشابه خیلی از کارهای نیمه تمام دیگه رهایش کنند.
مشکل اینجاست! فکر می‌کنند شخصی که به این درجه از کیفیت در عکس‌ها رسیده است حتما وضع مالی خوبی داشته
و بهترین دوربین و تجهیزات را تهیه کرده است.
اگر با شما صادقانه باشم حرفی بی راهی نیست! اما کاملا هم درست نیست.

من بعد از سال‌ها هنوز دوربین ۴۵۰D کنون دارم و لنز های من آنالوگ هست!
لنز‌های من ۱۳۵ فیکس زنیت و ۴۴ میلی متر هلیوس است. فراموش کردم که لنز ۱۸-۵۵ هم یار قدیمی‌من هست که
هنوزم هم همراه من است.

مسلما دوستانی که دوربین‌های حرفه ای تر و لنز‌های حرفه ای تری دارند کیفیت عکس‌هاشون از من بیشتر هست ولی آیا تمام ماجرا همین موضوع خلاصه می‌شود؟!
در ادامه بیشتر راجب این موضوع صحبت خواهیم کرد.

چگونه عکاسی را شروع کنیم - خرید دوربین

 
راز اصلی چیست ؟

این درد و دل خیلی از عکاسان هست که آنها می‌دانند نه دوربین و نه لنز به تنهایی هیچ گاه یک عکاس را عکاس نکرده
ولی چه قدر خوب می‌شود دوستانی که تازه وارد این حرفه یا علاقه مندی شدند از این راز بزرگ آگاهی پیدا کنند.

شما اگر عکاسی کودک در آتلیه کودک را شروع کردید محکوم هستید به موفقیت در عکاسی! شما باید موفق شوید و هیچ راهی جز این موضوع نخواهید داشت. پس از همین حالا ذهن خود را برای فرمول موفقیت در این عرصه آماده کنید.

شاید خیلی از عکاسان و اساتید در عکاسی به این نوع ادبیات و نوع گفتار من خرده بگیرند چون بر خلاف اصطلاحات شاید کمی‌سخت عکاسی که در ابتدای کار شما, جز گیجی چیزی برای شما به همراه نخواهد داشت, من سعی کرده ام به ساده ترین روش ممکن به شما بگویم از کجا باید عکاسی را شروع کنید و در این مسیر چه چیزهایی در سر راه شما خواهد بود.
پیش گفتار

برای ساده تر شدن و فهم بهتر در این مقاله از دو اسم و شخصیت خیالی استفاده کرده ام, برای فهم بهتر داستان بهتر هست راجب شخصیت‌های داستان اطلاعاتی داشته باشید تا در داستان من نکته ی مبهمی‌برایتان پیش نیاید!
تمامی‌نام‌هایی که در داستان استفاده شده کاملا اتفاقی بوده و هیچ شخصیت واقعی در داستان وجود ندارد! اما داستان و مکان‌ها و اتفاقات می‌تواند واقعی باشد.

شخصیت اول داستان نام خودم هست “شایان مرادی” که چیزی از عکاسی نمی‌دانم و فکر میکنم تمام عکاسان خوب یا پولدارن یا شانس دارن یا استعداد دارند! و من زیاد شخصیت اهل عملی ندارم و همه کس و همه چیز جز خودم و مقصر میدونم برای ناکامی‌ام در عکاسی جز خودم.

اما شخصیت دوم داستان “پویا ادیب” نام داره شاید این اسم براتون عجیب باشه اما برای اینکه این اسم راحت در ذهنتون باقی بماند از این نام استفاده کردم, این شخصیت عکاس با تجربه ای هست که سال‌هاست در حال عکاسی کردن است و در حال حاضر خیلی علاقه مند هست که تجربیاتی که بسیار گران به دست آورده را به کسانی که واقعا علاقه مند به عکاسی هستند بیاموزد.

    امیدوارم این آموزش‌هایی که به صورت داستان‌های کوچک بیان شده, بهتر در ذهن شما عزیزان باقی بماند. ضمنا این سری از آموزش‌ها به صورت ۱۰ مقاله در حال نگارش هست و امیدوارم قدم به قدم با هم پیش برویم تا بتوانیم مقدار کمی‌آگاهی به آگاهی اندکمان بیفزاییم. داخل تمام این داستان‌های کوچک محتوای ذهنی من نهان شده! سبک نگارش به روش رئال و خیلی ساده به تحریر درآمده!
    امیدوارم بتوانید به خوبی با داستان ارتباط برقرار کنید.
    پیروز و سربلند باشید – شایان مرادی

موفقیت

در یکی از روزهای پاییزی ماه مهر طبق معمول همیشه گوشیم در دستم هست و در گروه تلگرامی فتوبست در حال
دیدن عکس‌های دوستان و عزیزان بودم که ناگهان به خودم گفتم ای بابا این عاطفه هم دو روزه کلا دوربین خریده
عکس‌هایش از منم بهتر شد!
چرا بعد از این همه نقد عکس من هنور عکس‌هام مثل دیگران نمیشه!
این عکس را هرچی آب و تابش میدم رنگشو کم و زیاد میکنم نورشو کم و زیاد میکنم, اصلا فایده ندارد… من عکاس
نمیشم! اصولا منی که یک ساله عکاسی میکنم با کسی که یک ماهه شروع کرده باید تفاوت کنیم!
اما تفاوت ما محسوس نیست و گاهی اوقاتم سرعت پیشرفت اون فرد از من بیشتره, پشت سر هم بد و بی راه به
خودم میگفتم که “پویا” گفت شایان دقیقا مشکل چیه؟! چرا اینقدر از دست خودت ناراحتی!؟

گفتم راستش خیلی وقته عکاسی و شروع کردم ولی موضوعی که هست نه لنز من مثل اینا خفنه و نه دوربین آشغال
من به درد عکاسی میخوره! اصلا ببین کیفیت عکس‌هارو با کیفیت عکس‌های من! صورتم حسابی قرمز شده بود و
راستی راستی از زمین و زمان شاکی بودم!
“پویا” خیلی آرام دست روی شانه ی من گذاشت و گفت پاشو بریم خیابان ولی العصر یه کم عکاسی کنیم حالت
خوب شه! گفتم ای بابا الان میریم همه ی عکس‌های تو خوب میشه! عکس‌های من باید فرمت شه اینقدر افتضاحه!

چگونه عکاسی را شروع کنیم - خرید دوربین

 
بلاخره

در حال قدم زدن از پارک وی به سمت تجریش بودیم یادم نیست دقیقا کجا بودیم, فکر میکنم قبل از چراغ قرمز
پسیان! گرم صحبت بودیم هوای پاییزی و سردی که یهویی به سمت تهران هجوم آورده بود و ما اینقدر گرم صحبت
بودیم که من متوجه نشده بودم بینی ام بی حس شده از سرما!
به “پویا” گفتم واقعا یک بار صادقانه بگو این رمز موفقیت تو در عکاسی چی بوده؟!
-خندید!
گفتم واقعا برام جذابه بدونم…
– با صدایی که هنوز آثار خنده حس می‌شد بهم گفت داستان موفقیت تو هر کاری یک مسیر بی نهایت هست, هیچ
انتهایی نداره این مسیر! موفقیت مسیر هست راه هست و جاده است.

با کمی‌تعجب گفتم منظورت و متوجه نمیشم! یعنی تو آدم موفقی هستی؟! یا نیستی؟!
– من آدم موفقی هستم از دید تو و نه از دید خودم, من در یکی از این استراحتگاه‌های این جاده ایستادم و تو من را
در حال حاضر در این مکان داری میبینی و فکر میکنی فرد موفقی هستم اما واقعیت این است که از ابتدای راه با من
نبودی تا ببینی برای این استراحتگاهی که هیچی در عکاسی نیست چه سختی‌هایی کشیده ام.
لطفا بهم بگو خیلی وقته که دوست دارم بهم بگی از کجا شروع کردی… می‌دونی من عاشق دانستن شخصت افراد
موفق هستم!!

 

منبع:

فوتوبست

عکاسی لنداسکیپ یکی از ژانرهای پرطرفدار بعد از پرتره هستش که امروز قصد داریم نکاتی را بیاموزیم برای
بهتر شدن عکاسیمان در این ژانر!
مقدمه
قبل از اینکه نکات عکاسی لنداسکیپ – (Landscape) را شروع کنیم باید تفاوت آن را با عکاسی طبیعت
بدانیم٬ که البته خود عکاسی منظره نیر گاها با عکاسی شب – (Nightscape) و عکاسی شهر – (Cityscape)
اشتباه گرفته می‌شود!

عکاسی نوزاد و لنداسکیپ در آتلیه نوزاد به طور کلی ژانریست که ما برای مثال از تصویری که زیباست و کمتر در شهر دیده می‌شود
عکس برداری می‌کنیم که شاید در آن المان انسانی باشد اما محیط شهری خیلی در آن دخیل نیست!
نسبت به ثبتی که انجام می‌دهید حس داشته باشید!

یکی از مهم ترین نکات از نظر شخص بنده همین نکته هستش٬ داشتن حس!

در عکاسی پرتره به راحتی می‌توان به مدل گفت حسی را که می‌خواهید به بیننده منتقل کنید (برای مثال:حس ترس٬اضظراب٬شادی) برای شما اجرا کند اما در عکاسی لنداسکیپ اینطور نیست!

پس مهم است که شما قبل از اینکه بروید و شروع کنید به عکاسی٬ نسبت به این ژانر و ثبتی که انجام می‌دهید
حس داشته باشید که کار راحتی نیست اما اگر بتوانید با این ژانر ارتباط برقرار کنید بسیار از آن لذت خواهید برد!
یک لنز واید تهیه کنید!

برای عکاسی لنداسکیپ شما نیاز به یک لنز واید دارید که این لنز واید بهتراست بر دوربین‌های فول فریم
متصل شود تا دوربین‌های کراپ دار!

در دوبین‌های فول فریم برای مثال اگر شما لنز ۲۲-۱۰ را وصل کنید واقعا فوکال ۱۰ به شما خواهد داد ! اما
در دوربین‌های کراپدار مثلا اگر نیکون باشد ضریب ۱.۵ به شما خواهد داد که ۱۰ می‌شود ۱۵ و دوربین‌های
کنون ضریب ۱.۶ پس در واقع به شما فاصله کانونی ۱۶ را می‌دهد!

به طورکلی چون در عکاسی لنداسکیپ شما نیاز دارید که وسعت را ثبت کنید به همین دلیل ۱ و ۲ میلی
متر هم در عکس شما تاثیر دارد و می‌تواند عکس شما را حرفه ای تر کند!

البته شما به یک لنز تله ۲۰۰-۷۰ و یا ۷۰-۲۴ نیز ممکن است نیاز پیدا کنید!
لوکیشن خوب پیدا کنید!

عکاسی لنداسکیپ به افرادی نیاز دارد که ایرانگرد٬ طبیعت گرد و یا حتی اگر امکانش را دارند جهانگرد‌های
خوبی باشند! چرا که شما نیاز دارید که مناطق بکر را پیدا کنید!

جاهایی زیادی را می‌توانید پیداکنید حتی در همین تهران! برای مثال کوه‌های دارآباد٫ کاشونک و …

می‌توانید سمت دریاچه‌ها٫ برکه‌ها و یا دشت‌هایی بروید که فصل‌های خاصی دارند!

نکته مهم شناخت لوکیشن مدنظرتان و فصل خوبش است که باید به خاطر بسپارید.
ابزارهای جانبی تهیه کنید!
بیشتر بخوانید
عکاسی منظره

عکاسی سیلوئت - ضدنور چیست؟
۶ شهریور, ۱۳۹۶ ,۲۲:۱۳

بعدازاینکه شما دوربین و لنز را تهیه کردید نیاز به یکسری لوازم جانبی دارید.

پیشنهاد من این است که یک باتری گریپ تهیه کنید٫ ۱ یا ۲ باطری یدکی داشته باشید چرا که وقتی به
ارتفاع و هوا سرد بروید عمر باتری شما کم می‌شود پس نیاز به باتری اضافه دارید!

اگر به صحرا می‌روید نیاز به کاور مناسب دارید٬ اگر به سمت رودخانه‌ها می‌روید نیاز به کاور ضد آب
دارید که به دوربین شما آسیبی نرسد!

به طورکلی بر اساس لوکیشنی که می‌روید لوازم جانبی را باید تهیه کنید! اما تعدادی فیلتر هست که
لازمه ی کار شما هستش.

اولین فیلتر فیلتر پولاریزه می‌باشد:فیلتر پولاریزه انعکاس اضاف نور را خنثی می‌کند
(که برای عکاسی پرتره نیز استفاده می‌شود مثلا گرفتن رفلکت سوژه پشت شیشه کافی شاپ را فرض کنید)
و برای مثال زمانی که می‌خواهید تصویری از آسمان ثبت کنید این فیلتر رنگ آبی خاصی را برا شما ثبت می‌کند
که در این صورت کارتان در ریتاچ راحت تر است!

فیلتر بعدی که توصیه می‌کنم فیلتر Nd هستش٬فیلتر Nd یک جوری خنثی کننده هستش و مثل شیشه دودی
عمل می‌کند.

فیلتر ND

 

 
یک همراه داشته باشید!

به این قسمت خیلی تاکید دارم (خیلی افراد این نکته را بیان نمی‌کنند)زیرا ممکن شما زمانی به یک
لوکیشنی بروید که خطراتی داشته باشد!

ممکن است بخواهند از شما دزدی کنند و یا دوربینتان را بگیرند و یا حتی در لوکیشنی باشید که موجوداتی
به شما حمله کنند!

پس نیاز به همراه دارید و البته تجهیزات غیر عکاسی که درصورت لزوم از خودتان محافظت کنید!
ادیت

هنگام عکاسی حتما حتما فرمت عکاسی را روی RAW(خام) قرار دهید زیرا هنگام ادیت فکت کیفیت نخواهید
داشت و دستتان در ادیت باز است ! البته یه بدی هم دارد که آن حجم بالای عکس‌هاست٬بنابراین توصیه
می‌کنم رم ۱۶ یا ۳۲ داشته باشید و اگر رم ۴ یا ۸ دارید ۲تا داشته باشید که مجبور به پاک کردن عکس‌های
خود نشوید!

تجربه ی شخصی من در عکاسی لنداسکیپ این است که ۳۰ درصد دوربین و تجهیزات و عکاسی است و
۷۰ درصد ریتاچ لنداسکیپ است! من با دوربین ۴۵۰d و لنز ۵۵-۱۸ عکاسی کردم که ممکن است خیلی‌ها نتوانند
با این دوربین و لنز عکاسی کنند اما مهم ریتاچ بعد از آن است!

برنامه‌های مناسب ریتاچ: من شخصا با برنامه ی lightroom خیلی راحت هستم. البته می‌توانید ریتاچ را با
برنامه‌های دیگر مثل photoshop و یا camera raw انجام بدید.

در ریتاچ شما باید تمام ابزارهای خود را بشناسید تا بتوانید ریتاچ با حسی انجام دهید مثلا تفاوت شادو و
هایلایت را با بلک و وایت بدانید و …

یک نکته ای که اصلا بهش در ایران توجه نمی‌کنند زمانیست که ما به ریتاچ اختصاص می‌دهیم!

بعضی می‌گویند ما در ۱۰ دقیقه ریتاچ انجام می‌دهم و تمام٬ اما تفاوت‌هایی وجود دارد که با بیان یک مثال توضیح می‌دهم: فرض کنید که شما و یک فرد خارجی در یک لوکیشن قرار دارید و از یک زاویه وبا یک لنز و دوربین عکاسی می‌کنید٬ فرد خارجی ۵ساعت و یا حتی ۱ روز و یا بیشتر به ریتاچ عکس اختصاص می‌دهد و شما ۱ ساعت! مسلما عکس اون فرد خارجی حس و حال بهتری خواهد داشت و زیباتر خواهد بود!
سخن آخر:
لنداسکیپ ژانر دشواریست که لذت‌های خودش را دارد ! اگر شما وارد این ژانر می‌شود نیازمند داشتن حس هست و اگر این حس را داشته باشید همه از عکس‌های شما لذت خواهند برد!
همانطور که گفته شد ژانریست که لوازم و تجهیزات می‌تواند بسیار کار شما را بهترکند و نوع ریتاچ شما هم تاثیر شدیدی در بهتر شدن یا بدتر شدن عکس شما دارد!
مهم ترین عنصر در عکاسی لنداسکیپ دیدن عکس و یادگرفتن ریتاچ هستش.
هیچ موقع به خود مغرور نشوید زیرا غرورشما مساویست با تمام شدن عمرکاریتان در ژانر لنداسکیپ.
خیلی زمان‌ها باید خوش شانس باشید٬تجربه ی زیادی داشته باشید و البته صبر و حوصله زیاد برای ثبت تصویر خاص و استثنایی!

منبع:

فوتوبست

 دوربین دیجیتال (DSLR) خریده اید؟ در ادامه شما را با چگونگی کارکرد دوربین های دیجیتال و بخش های مهم آن ها آشنا می کنیم.
۱
تنظیمات دوربین
[camera-parts-2]
۲
حسگر تصویر
[image-sensors]

از ابتدای طلوع عکاسی، دوربین‌ها تصاویر را روی صفحات شیشه‌ای یا فیلم ثبت و نگهداری می‌کردند. امروزه دوربین‌های دیجیتال تصاویر را روی قطعه هوشمندی از تکنولوژی ذخیره می‌کنند – حسگر تصویر (image sensor). هر حسگر تصویر متشکل از میلیون‌ها دیود نوری حساس به نور است که روی یک شبکه قرار گرفته‌اند و هر دیود نوری بخش کوچکی از تصویر را به عنوان یک متغیر عددی مربوط به سطح روشنایی همان نقطه دریافت و ذخیره‌سازی می‌کند. حسگرهای تصویر چه از نوع CCD و چه از نوع CMOS باشند، از دوربین به دوربین متفاوت خواهند بود اما اساس کاری همه آنها مشابه است. هنگام خرید یک دوربین باید به اندازه سنسور توجه بیشتری کرد زیرا از عدد مگاپیکسل اهمیت بیشتری دارد. چرا که هرچقدر مگاپیکسل بالا باشد، پیکسل ها در یک سنسور کوچک قادر به ثبت نور زیادی نیستند، برای این است که می بینیم دوربین های موبایل قادر به گرفتن عکس هایی به خوبی دوربین های DSLR نیستند.
۳
لنزهای دوربین
[camera-lens]

لنز یک المان نوری است که از شیشه، پلاستیک با کیفیت بالا یا سرامیک ساخته می‌شود که نور را جذب و روی یک نقطه کانونی جمع می کند. اگر به دنبال سادگی استفاده هستید، از دوربین‌های ببین و بگیر (point-and-shoot) استفاده کنید که لنز های ثابت و غیر قابل تعویض دارند. اما اگر به کیفیت عکسی که می گیرید اهمیت می‌دهید، روی یک دوربین SLR دیجیتال (DSLR) سرمایه‌گذاری کنید و از لنزهای قابل تعویض و تغییر نیز بهره بجویید. لنزهای قابل تعویض برای شما امکان کنترل بیشتری روی عکس، فراهم می آورند و می‌توانید با استفاده از آنها خلاقیت بیشتری در مقایسه با دوربین‌های ببین و بگیر نشان دهید. در یک کلام دوربین‌های DSLR عکس‌های حرفه‌ای تری خواهند گرفت.
[DSLR_cross_section]

“لنز های قابل تعویض روی دوربین نصب می شوند (۱) . یک آینه مکانیکی که بالا و پایین می آید (۲) نور را از لنز با زاویه ۴۵ درجه ای به یک صفحه مات متمرکز کننده (۵) تابانده که این نور از یک عدسی متراکم کننده (۶) گذشته و به (۷) pentamirror می رسد که این قطعه، تصویر واژگون در اثر تابیده شدن در آینه را برای درست دیده شدن در چشمی نمایاب دوربین (۸) تصحیح می کند. برای گرفتن عکس، آینه در جهت نشان داده شده به بالا می پرد. صفحه شاتر مقابل سنسور(۳) باز شده و تصویر روی سنسور (۴) تابیده و ثبت می شود. بعد از آن شاتر بسته شده و آینه به زاویه ۴۵ درجه باز می گردد”
۴
حالات دوربین
[camera-modes]

دوربین‌های DSLR تنوعی از حالات مختلف عکاسی بارداری را در اختیار شما می‌گذارند که به کمک آنها در خصوص تصمیم‌گیری خودکار دوربین، دست شما بازتر خواهد بود. خوشبختانه این دوربین‌ها دارای حالات نیمه خودکار و دستی نیز هستند که تنظیمات بیشتر را برای کاربردهای فنی‌تر و خلاقانه‌تر در دستان عکاس قرار می‌دهند.در حالت PROGRAM دوربین اکسپوژر را تنظیم می‌کند اما خود عکاس می‌تواند تعادل رنگ سفید، ISO، فوکوس و نورسنجی را انجام دهد. دو حالت وجود دارند: ۱) عکاسی با اولویت شاتر (TV) که در آن عکاس سرعت شاتر را تنظیم می‌کند و دوربین اندازه دریچه دیافراگم (aperture) را مشخص می‌کند. این تنظیم دست عکاس را در چگونگی ثبت حرکت باز می گذارد. ۲) اولویت دریچه (AV) که عکاس در آن اندازه دریچه دیافراگم را دستی وارد می‌کند و دوربین سرعت شاتر را به صورت خودکار در نظر می‌گیرد. اولویت دریچه به عکاس اجازه کنترل عمق میدان (Depth of field) را در عکس می‌دهد.
۵
فلاش داخلی
[builtin-and-popup-flash]

فلاش داخلی در تمام دوربین‌های دیجیتال وجود دارد. محاسبه‌گر داخلی دوربین نیاز به فلاش را با اندازه‌گیری میزان اکسپوژر، فوکوس و سیستم زوم تعیین می‌کند. در دوربین‌های کامپکت (compact cameras) فلاش داخلی در یک همزمانی خوب با شاتر مورد استفاده قرار می‌گیرد اما دقت کافی در زمان روشن شدن فلاش و همچنین محاسبه دقیق در خصوص میزان نور آن، امر دشواری است. این مورد خود می‌تواند موجب گرفتن عکس‌های رنگ پریده نیز شود. دوربین‌های DSLR دارای فلاش‌های بازشونده (pop-up flash) هستند که برای توازن در استفاده می‌توانند به اشکال مختلف تنظیم شوند؛ علاوه بر این شدت نور آنها نیز با توجه به نور کل صحنه قابل تغییر می‌باشند. دوربین‌های DSLR امکان استفاده‌های خوش‌آیندتر و هنری‌تری از فلاش را به عکاس می‌دهند.
۶
نمایاب


اکثر دوربین‌های دیجیتال دارای دو سیستم برای نظاره کردن هستند – یک نمایاب اپتیکال و یک نمایاب الکترونیکی (نمایشگر ال سی دی). در حالی که هر دوی این صفحات به شما چیزی را نشان ‌می‌دهند که لنز در حال مشاهده آن است، اما نمایاب الکترونیکی می‌تواند چیزهای دیگری را نیز در خصوص طبیعت عکس دیجیتالتان به شما بگوید. یکی از جاهایی که نمایاب الکترونیکی کارآمدتر از نمایاب اپتیکال است، تعیین تعادل رنگ است. نمایاب الکترونیکی به شما نشان خواهد داد که در کدام نقاط تصویر دچار نور بیش از اندازه خواهد شد (و اگر مایل هستید می‌توانید آنها را جبران کنید). نکته با ارزش این است که این اطلاعات به صورت همزمان با تغییر محیط تغییر خواهند کرد. نمایاب اپتیکال شما را مستقیما در مقابل دنیای مکانیکی دوربین قرار می‌دهد و به شما حس بهتری از ترکیب عکس خواهد داد، چرا که شما از این طریق دقیقا همان چیزی را می‌بینید که لنز می‌بیند، نه یک تخمین الکترونیکی از آن را. آتلیه کودک

منبع:

لنزک

 عکاسی از کودکان در عین سختی جالب هم هست. بچه‌ها به سرعت بزرگ می‌شوند و طبیعی است که بخواهید رشد آنها را ثبت کنید؛ اولین روز مدرسه تا اولین بازی ورزشی. با کمی تفکر بیشتر می‌توانید عکس‌های معمولی خانوادگی را به چیزی خاص و با ارزش تبدیل کنید.
۱
فعالیتشان را نشان بده
[photographing-children-1]

رخداد‌ها و روزهای خاصی وجود خواهند داشت که شما به عنوان والدین دوست دارید جاودانه بمانند. اگر یک اتفاق گروهی باشد نیاز دارید که کودک خود را از درون جمعیت بیرون بکشید. اگر مقدور است از یک لنز تله فوتو با قابلیت زوم کردن، استفاده کنید. لنز را آماده نگه دارید تا زمانی که فرزند شما در مرکز کادر قرار بگیرد. پس زمینه را با انتخاب یک عمق میدان (DOF) کم از فوکوس خارج کنید. برای ثبت حرکات سریع او، دوربین را در حالت ورزشی قرار دهید و یک سری عکس بگیرید.
۲
معصومیتشان را به تصویر بکش
[photographing-children-2]

معصومیت یکی از ویژگی‌هایی است که با کودکی همراه است – چرا ثبتش نکنیم؟ بگذارید فرزندتان بازی کند یا راجب چیزی با او صحبت کنید که به فکر فرو رود. می‌توانید از او بپرسید به بامزه‌ترین جوکی که به ذهنش می‌رسد فکر کند یا بپرسید آیا رازی دارد یا خیر. عمق میدان را کم انتخاب کنید تا فوکوس را روی کودک قرار دهید و سرعت شاتر را مناسب با آن انتخاب کنید.
۳
بی ریا عکس بگیر
[photographing-children-3]

بچه‌ها مملو از احساسات و خلاقیت هستند. از چیز های روزمره عکس بگیرید اما به جای اینکه از او بخواهید ژست بگیرد، بگذارید راحت باشد و در شرایطی که به او خوش می‌گذرد و کارهای عادی انجام می‌دهد از او عکس بگیرید؛ مثلا بازی کردن در حمام پر از کف و حباب باعث شیطنت و خوش گذشتن به او می شود. اگر نور محیط خانه کم است، از فلاش استفاده کنید تا هم نور کم را جبران کنید و هم حرکات را بهتر ثبت کنید. دقت کنید اگر محیط شما پر از اشیای بازتاب دهنده نور و سفید باشد، نور فلاش به شکل دایره ای سفید رنگ روشن در پس زمینه عکس می افتد.
۴
در مراسم خاص عکس بگیرید
[photographing-children-4]

مراسم و تعطیلات خاص متعددی وجود دارند که فرصت مناسبی برای عکس گرفتن هستند و تکرار این عکس‌ها در هر سال رشد کودک شما را نشان خواهد داد. برای رخدادی مثل هالووین کودکان خود را لباس بپوشانید و از یک پس زمینه با مزه استفاده کنید– مثلا دیوار قرمز با یک تارعنکبوت مصنوعی. از فلاش و عمق میدان کم بهره بگیرید تا فوکوس روی چهره کودک باشد. آتلیه بارداری
۵
عکس گروهی بگیرید


همیشه روزهای خاصی وجود دارند که مایلید آن ها را ثبت کنید، مثل اولین سفر مدرسه‌ای یا اولین باری که می توانند با دوستانشان بیرون بروند. اگر با یک نوجوان سر و کار دارید، به سرعت دست به کار شوید و آنها را مجبور نکنید لبخند بزنند یا ژست غیر طبیعی بگیرند. گروه را دور هم جمع کنید و از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید. به همه بگویید که جمع شوند و لبخند بزندد و بیشتر از ۳ عکس نیز نگیرید، چرا که نوجوانان کم طاقت هستند!
۶
چه بزرگ شدی!
[photographing-children-6]

کودکان به سرعت بزرگ می‌شوند، پس مرتبا عکس گرفتن از آنها طبیعی است. اگر به قدری خوش شانس باشید که بتوانید سر کلاس درس او حاضر شوید تا چند عکس ساده بگیرید، این را با استفاده از لنزهای تله فوتو و زوم کردن از راه دور انجام دهید. زوم کنید و یک عمق میدان کم انتخاب کنید که سایر کودکان را تار کند (مثلا f/4 یا کمتر) و از زدن فلاش برای روشن نگه داشتن صورت نیز نترسید؛ به خصوص در کلاس‌های تاریک.
ت
تنظیمات پیشنهادی

اگر با حجم قابل قبولی از نور مواجه هستید سرعت شاتر را ۱/۱۲۵ انتخاب کنید تا بتوانید حرکات را ثبت کنید – اما اگر از سرعت کمتری استفاده کردید فلاش را فراموش نکنید. عمق میدان کم موجب نگه داشتن فرد مورد نظر شما در فوکوس می‌شود پس از عمق میدان f/5 یا کمتر استفاده کنید؛ البته به شرطی که شرایط نوری اجازه این کار را بدهد.
الف
ابزار پیشنهادی

از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید؛ یا فلاش دوربین یا یک فلاش جانبی قدرتمندتر. فلاش جانبی می‌تواند در زمانی که سوژه دور از شما است یا یک عکس گروهی از کودکان می‌گیرید مفید باشد. می‌توانید از متعلقات دیگر مثل soft-box نیز استفاده کنید که نور فلاش را از یک نور شدید به یک نور ملایم تبدیل کند. تک پایه (monopod) نیز برای مواقعی که می خواهید سریع عمل کنید و به اطراف جا به جا شوید، مفید است.
ج
جمع‌بندی

کودکان مملو از شادی و نشاط هستند و همین کار کردن با آن ها را لذت بخش می کند. با آنها دوست باشید و رفاقت ایجاد کنید و یک کودک را مجبور به گرفتن ژست خاص یا خندیدن نکنید؛ این کار آنها را خوشحال نخواهد کرد و این قضیه در چهره‌هایشان مشخص خواهد بود. این موارد را فراموش نکنید: زمینه، لباس هایشان، موی آنها و نمای کلی، باید شسته رفته باشد تا عکس با ارزشی تولید شود.

منبع:

لنزک

 عکاسی از گل‌ها به شدت محبوب است و یکی از بیشترین حالات عکاسی و رایج‌ترین نمونه‌های چاپ شده و فروخته شده‌ی عکس نیز به حساب می‌آید. گل ها به انسان روحیه می بخشند و به دلیل تنوع زیادشان، عکس‌هایی که می‌توانید از آنها بگیرید تنوع زیادی دارند و احساسات متفاوتی را برمی‌انگیزند. در ادامه به نکات عکس گرفتن از گل ها می پردازیم.
۱
برای جزئیات زوم کن

تا بیشترین حد ممکن زوم کنید که جزئیات فوق العاده خود را نشان دهند. تنها راه مناسب برای گرفتن یک کلوزآپ با کیفیت از گل شما، استفاده از لنزهای ماکرو (۵۰ میلیمتر تا ۲۰۰ میلیمتری) است. لنزهای ماکرو (macro lenses) جزئیاتی را که برای چشم غیر مسلح به راحتی قابل درک نیستند آشکار می‌سازند و یک نمای جدید و جذاب از سوژه را رو می‌کنند. در کلوزآپ گلبرگ‌ها و جوانه‌های یک گل، یا قطرات آب نشسته روی گلبرگ‌ها انگار از صفحه بیرون زده اند.
۲
تنها روی یک بخش فوکوس کن


پس از استفاده از لنز ماکرو، مهم است که از فوکوس کردن انتخابی، بهره بجویید. اگر همه چیز در عکس شارپ (واضح) باشد دیگر نقطه کانونی (تمرکز اصلی) وجود نخواهد داشت. بنابراین بهتر است که یک ناحیه را انتخاب کنید و فقط آن را شارپ نگه دارید. ایده‌آل این است که از ISO کم برای حفظ کیفیت و از سه پایه یا تک پایه به منظور حذف لرزش‌ها استفاده کنید – مات شدن در عکس های ماکرو، بسیار فاحش خواهد بود. عمق میدان (DOF) کمی انتخاب کنید؛ عموما بین f/2.8 تا f/8 انتخاب کنید تا نقاط دیگر عکس را به صورت ملایمی مات کنید.
۳
نورپردازی


وقتی در محیط بیرون عکس می گیرید، با همه گونه آب و هوایی مواجه خواهید شد. در روزهای روشن آفتابی، نیاز دارید نور شدید خورشید را متعادل کنید؛ از فلاش پرکننده (تکمیلی) برای روشن کردن سوژه (حذف سایه ها) و متعادل نگهداشتن پیش زمینه و پس زمینه استفاده کنید. از یک رفلکتور (بازتابنده) طلایی برای حرارت (گرمی عکس) و رفلکتور نقره‌ای یا رنگ روشن برای تنظیم نور زمینه عکس استفاده کنید. بازتابنده‌ها به صورت حفاظی در برابر باد نیز عمل خواهند کرد.
۴
زوایای مختلف را امتحان کن


اگر مایل به تهیه تصاویر جذابی هستید، به نحوه ترکیب سوژه‌ها در عکس نیز فکر کنید. قانون یک سوم (rule of thirds) که راجب به آن صحبت کرده ایم را به خاطر داشته باشید و طبق این قانون جای سوژه را در کادر تنظیم کنید. برای جذاب تر کردن نما کمی دوربین را کج کنید تا از حالت افقی بیرون بیاید. می توانید از خورشید به شکل خلاقانه‌ای استفاده کنید؛ دوربین را به سمت خورشید بگیرید تا شراره های آن نمایان شوند؛ مثل پرتوهای نور روی عکس فوق.
۵
ایده‌های پس زمینه


یک راه عالی برای شبیه کردن فضای داخل استودیو به محیط بیرون، استفاده از صفحات رنگی است (گاهی، می‌توانید به سادگی گل‌ها را به استودیو ببرید). صفحات رنگی را به آسانی می‌توان پیدا کرد و از یک فروشگاه عرضه محصولات هنری خرید. صفحات را پشت گل قرار دهید و برای بهتر نشان دادن گلبرگ ها یک رنگ متضاد به کار ببرید. از نور افکن استفاده کنید و پشت و میانه عکس را نشانه بگیرید تا یک هاله نور ملایم ایجاد شود همچنین پس زمینه از یک رنگی در آید.
۶
جزییات و الگو ها


فقط گلبرگ های یک گل مهم نیستند، بلکه برگ‌ها هم زیبا هستند. خلاق باشید و به دنبال جزئیات زیبا و الگوهای تکرار شونده بگردید. با استفاده از یک لنز ماکرو بهترین حالت بزرگنمایی را بدست آورید. می توانید از یک فلاش حلقه ای (ringlight flash) برای وضوح بیشتر عکس استفاده کنید، اما مراقب باشید که دوربین نلرزد و عکس تار نشود – این یک مشکل رایج در گرفتن عکس های کلوزآپ است. مقدار ISO را حدود ۵۰ تا ۱۰۰ انتخاب کنید که رنگ های روشن به درستی ثبت شوند.
ت
تنظیمات پیشنهادی

با عمق میدان (DOF) کم عکس بگیرید، اندازه دریچه دیافراگم را حدود f/4 قرار دهید تا گل واضح و شارپ اما پس زمینه مات باشد. اگر خارج از خانه و در نور روز عکس می‌گیرید، اکسپوژر (نوردهی) را یک پله کاهش دهید (-۱). به این طریق می‌توانید تمام جزییات شامل گل، برگ‌ها و ساقه را به عکس وارد کنید.
الف
ابزار پیشنهادی

ابزار مشخصی برای ساده‌تر کردن عکاسی کودک در آتلیه نوزاد از گل ها وجود دارد؛ یک لنز ماکرو با دریچه دیافراگم f/2.8 برای چنین کاری ایده‌آل است. چه در خانه باشید چه محیط بیرون در عکاسی کلوزآپ ریسک تار شدن عکس وجود دارد پس داشتن سه پایه یا تک پایه حتما توصیه می شود. با داشتن صفحه رنگی، هر کجا که باشید، یک پس زمینه استودیو فوری با شماست.
ج
جمع‌بندی

نکته جالب در خصوص گل‌ها این است که تقریبا می‌توان آنها را همه جا یافت! ممکن است چند نمونه آفتابگردان در باغچه خانه شما باشد، می‌توانید یک دسته گل را از فروشگاه محله خود خریداری کنید یا می‌توانید به پارک بروید و گل های فراوانی را در آنجا مشاهده کنید. لطفا عجله نکنید، چرا که گل‌ها فرار نمی‌کنند. این به شما کمک خواهد کرد که ترکیب عکس خود را به دقت مورد بازبینی قرار دهید.

منبع:

لنزک

 هندسه و تقارن مانند تکنیک های عکاسی بارداری به نظر نمی رسند، بلکه بیشتر شبیه چیزهایی هستند که از یک کتاب ریاضی یاد می گیرید. آنها ممکن است مربوط به ریاضی باشند، اما ابزارهای ترکیب بندی زیبا و قدرتمندی نیز هستند که می توانند تصاویر واقعا برجسته و منحصر به فردی ایجاد کنند. تقارن و هندسه دو تکنیک هستند که هر کدام به نوبه خود خوب عمل می کنند، شاید حتی بهتر از وقتی که با هم ترکیب شوند. در این مقاله کوتاه ما قصد داریم نگاهی به این دو ابزار ترکیب بندی قدرتمند بیاندازیم.
هندسه و تقارن چه هستند؟

بیایید با تقارن در عکاسی شروع کنیم. تقارن زمانی ایجاد می شود که بالا و پایین، چپ و راست یا طرفین قطرهای یک تصویر آینه یکدیگر باشند. تقارن طبق تعریف، مستلزم این است که شما خارج از «قانون یک سوم» فکر کنید. اگرچه تقارن در آتلیه بارداری طبیعت اتفاق می افتد، اما در دنیای ساخت بشر بیشتر مشهود است.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

تقارن همه جا در اطراف ما در دنیای ساخت بشر وجود دارد. اثر Bill Morrow

هندسه علم اَشکال است. مربع، خطوط مثلث، و دایره همه عناصر هندسی هستند که می توانیم در عکاسی استفاده کنیم. ما می توانیم از اَشکال هندسی با لبه های سخت برای ایجاد تصاویر برجسته یا از اَشکال هندسی ظریف تر با «لبه های نرم» برای تعریف یا کمک به یک ترکیب بندی استفاده کنیم.

تقارن و هندسه هیچ کدام لازم نیست به شرایط فیزیکی محدود شوند. نور و سایه نیز می توانند حاوی اَشکال هندسی باشند و تقارن را نشان دهند.
یادگیری دیدن و استفاده از هندسه و تقارن

با تقارن شروع می کنیم. ترکیب بندی های متقارن عالی اغلب زمانی اتفاق می افتند که ما سوژه ای داشته باشیم که درست در مرکز دو شیء یکسان قرار داشته باشد. این سوژه ممکن است شخصی که از وسط پله ها بالا می رود یا حتی فقط نقطه انتهایی یک تونل مستقیم طولانی باشد.

اگر تقارن ما بر اساس اشیاء سمت چپ و راست کادر باشد، ترکیب بندی اغلب بهتر از کار درمی آید اگر سوژه را در یک سوم بالا یا پایین کادر قرار دهیم. این به عنوان یک موازنه عمل می کند، چون تقارن محض می تواند باعث شود که یک تصویر بسیار بی روح به نظر برسد.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

تقارن با قانون یک سوم خوب جواب می دهد. اثر (Thomas Leuthard (2008-2017

تقارن طبیعی ممکن است بازتاب یک منظره زیبا در سکون یک دریاچه پر از آب عمیق باشد. باز هم اگرچه این ممکن است در نگاه اول عالی به نظر برسد، اما شما اغلب احساس می کنید که یک چیزی آنجا درست نیست. ما می توانیم با قرار دادن یک سوژه در جایی در یک سوم سمت راست یا چپ با تقارن محض مقابله کنیم. این سوژه ممکن است یک قایق پارویی یا حتی یک تخته سنگ جالب باشد، تا زمانی که در تصویر آینه ای ما تعادل وجود داشته باشد.

نور نقش بسیار مهمی در یک ترکیب بندی هندسی عالی ایفا می کند. اَشکال هندسی با لبه سخت توسط نوری که بر روی آنها می تابد و سایه هایی که نور ایجاد می کند، واضح تر می شوند. اغلب اوقات هندسه سخت با تکرار اَشکال یکسان مانند پنجره های یک ساختمان اداری مدرن یا کانتینرهای کنار هم در یک بندر ایجاد می شود.

این عکس ها از لحاظ بصری چشمگیر هستند، اما اغلب فاقد یک نقطه کانونی هستند که با آن نگاه را هدایت کنند. ما می توانیم با گشتن به دنبال المانی که تکرار را بشکند با آن مقابله کنیم، مانند شخصی که از یکی از پنجره های اداری به بیرون خم شده است. با قرار دادن آن شخص در یکی از یک سوم های کادر می توانیم یک تعادل بصری برای الگوهای تکرار ایجاد کنیم.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

هندسه محدود به خطوط مستقیم نیست. اثر josef.stuefer

نوع دیگری از هندسه، هندسه نرم است. این نوع هندسه بیشتر در محیط های طبیعی اتفاق می افتد و جایی است که ما از اَشکال نه چندان مشخص و واضح مانند مثلث یا دایره به عنوان المان های ترکیب بندی برای عکس هایمان استفاده می کنیم. این المان می تواند منحنی طبیعی یک خط ساحلی که نگاه ما را به سمت سوژه جلب می کند یا یک چهره صخره ای مثلثی مورد استفاده برای کادربندی یک منظره با ابهت باشد.

پیدا کردن هندسه نرم در ابتدا می تواند دشوار باشد. علت آن این است که ذهن ما ناخودآگاه به دنبال اَشکال سخت و کاملا مشخص می گردد. با این حال، اگر با دقت به صحنه ها نگاه کنید، خیلی زود هندسه نرم را خواهید دید، مانند این صحنه که در آن خطوط هندسی نرم سایه ها نگاه ما را به سمت قایق هدایت می کنند.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

هندسه نرم به شکل خطوط هدایتگر. اثر Jason Row Photography

اغلب هندسه و تقارن دست در دست یکدیگر عمل می کنند و هیچ مثالی برای آن واضح تر از خطوط هدایتگر نیست. خطوط هدایتگر یک شکل هندسی هستند که در بسیاری از موارد یک صحنه را به دو تصویر آینه ای مجزا تقسیم می کنند. با اضافه کردن یک سوژه به یک سوم بالای کادر، می توانیم یک تصویر بسیار برجسته و چشمگیر ایجاد کنیم.

تقارن و هندسه هر دو به نوبه خود ابزارهای ترکیب بندی بسیار قدرتمندی هستند. هر دو در طبیعت و در جهان ساخت بشر وجود دارند و زمانی که در یک عکس با هم ترکیب شوند، می توانند به تصاویر فوق العاده ای منجر شوند.

دفعه بعد که بیرون می روید، حتی اگر یک دوربین با خود به همراه نداشتید، نگاهی به جهان اطراف خود بیاندازید و به دنبال نمونه هایی از هر دو بگردید.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک

 مناظر می توانند جزء زیباترین و جذاب ترین عکس ها باشند، اگر به خوبی ثبت شوند. مشکل این است که عکاسی منظره آسان نیست و یک منظره بد تنها مانند یک عکس فوری معمولی به نظر می رسد و نه یک تصویر حرفه ای. تازه واردان عکاسی منظره اغلب از نتایج خود ناامید می شوند، شاید تا جایی که حتی از کار خود دست می کشند. با این حال، اشتباهات بسیار رایج و به راحتی قابل اصلاحی وجود دارند که عکاسان اغلب مرتکب می شوند. امروز می خواهیم نگاهی به پنج مورد از آنها بیاندازیم.
۱
خط افق کج

هیچ چیز به اندازه یک خط افق کج، نمی تواند یک منظره عالی بالقوه را به یک عکس فوری (ناشیانه) تبدیل کند. به راحتی ممکن است مرتکب این اشتباه شوید، به خصوص هنگام عکاسی نوزاد در آتلیه کودک از روی یک سه پایه. خم شدن بر روی منظره یاب با یک زاویه (به صورت کج) علت اصلی این مسئله است، اما راه حل آن ساده و موثر می باشد. تقریبا تمام دوربین های مدرن می توانند یک خط افق مجازی را هم بر روی LCD و هم اغلب در منظره یاب نشان دهند. این در واقع یک تراز کننده الکترونیکی است که زاویه دوربین را نسبت به خط افق نشان می دهد. این گزینه را معمولا می توانید در میان تنظیمات صفحه نمایش دوربین خود پیدا کنید و ابزار ارزشمندی است. اگر به دلیلی دوربین شما این تنظیمات را ندارد، یک تراز کننده عکاسی واقعی و ارزان قیمت برای خودتان بخرید. آنها تقریبا بدون خطا هستند.


خط افق کج هر منظره ای را خراب خواهد کرد. Jason Row Photography
2
آسمان بی روح

آسمان اغلب بخش جدایی ناپذیری از هر منظره عالی است. آسمان ترکیب بندی ما را مشخص می کند و به زمین یا دریای مقابل ما تعادل بصری می دهد. همچنین یکی از ساده ترین چیزهایی است که ممکن است در مورد آن اشتباه کنید. اشتباه اصلی، عکاسی از یک آسمان بدون ابر یا زیاد نوردهی کردن آسمان است به طوری که بی روح به نظر برسد.

آسمان ها وقتی که هیچ جذابیتی در آنها وجود ندارد، می توانند بی روح به نظر برسند. مثلا یک آسمان ابری صاف و کسل کننده، اما یک آسمان روشن بدون ابر یا با ابر کم نیز به همان اندازه می تواند بی روح باشد. هنگامی که ما این آسمان را با یک نوردهی اختصاصی برای پیش زمینه ترکیب می کنیم، اغلب یک آسمان بی روح و کسل کننده به دست می آوریم.

چند راه حل برای این مسئله وجود دارد. اولین راه حل این است که وقتی آب و هوا کمی جذابیت خوب به آسمان می دهد، عکس بگیریم. مثلا ابرهای پفی سفید در روز، ابرهای سیروس بلند در هنگام سحر یا غروب یا ابرهای طوفانی تاریک در هر زمان از روز. راه حل دوم که مکمل راه حل اول می باشد، استفاده از فیلترهای کاهنده نور تدریجی (ND grad) برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد آسمان و اضافه کردن کمی جذابیت بیشتر به آن است.
[اشتباهات عکاسی منظره]

آسمان هیچ جذابیتی به این عکس نمی بخشد. اثر Jason Row Photography
3
نورپردازی تخت

در کنار یک آسمان بی روح، یک نورپردازی تخت کسل کننده نیز می تواند یک منظره خوب بالقوه را خراب کند. نمونه های معمول آن روزهای ابری و عکاسی در وسط روز می باشد. یک روز ابری مانند یک سافت باکس غول پیکر عمل می کند، که تمام سایه ها را از بین می برد. این به نوبه خود هر گونه جذابیت و عمقی را از صحنه حذف می کند.

عکاسی در وسط روز تاثیری برعکس با یک روز ابری دارد. نور شدید خورشید، سایه های خشن ایجاد می کند و هرگونه جزئیات را از نواحی سایه دار حذف می کند.

بهترین زمان ها برای عکاسی از مناظر در طول ساعات آبی و طلایی هستند که در آن نور ملایم است و سایه های با جزئیات و نرمی ایجاد می کند. اگر نمی توانید در این زمان ها عکاسی کنید، بهترین گزینه برای شما این است که از یک فیلتر پلاریزه برای روزهای آفتابی استفاده کنید یا برای روزهای ابری در ذهن خود به صورت سیاه و سفید عکس بگیرید.

لنزک: یک گزینه پیش رو در روز های ابری، عکاسی به صورت سیاه و سفید است
[اشتباهات عکاسی منظره]

هیچ پس پردازشی نمی تواند این نورپردازی تخت را نجات دهد. اثر Jason Row Photography
4
نداشتن عمق

یکی از المان های تعیین کننده یک منظره عالی شیوه ای است که نگاه شما را به داخل و اطراف تصویر هدایت می کند. این المان عمق نامیده می شود و اغلب چیزی است که تازه واردان هنگام عکاسی آن را فراموش می کنند. شاید یک منظره بیش از هر نوع عکس دیگری، تلاش می کند یک صحنه سه بُعدی را در یک تصویر ۲ بُعدی نمایش دهد.

ما می توانیم به شیوه های مختلف عمق به دست آوریم. یکی از متداول ترین آنها عکاسی در نور خوب است. ساعت طلایی که در بالا ذکر شد، سایه های جذاب زیبایی به شما می دهد که می توانید از آنها برای هدایت چشم در میان تصویر استفاده کنید. یک روش معمول دیگر استفاده از خطوط هدایتگر به عنوان یک ابزار ترکیبی است. در اینجا (خطوط هدایتگر) ما از المان های طبیعی در تصویر مانند یک جاده یا یک خط یا صخره ها برای جلب توجه بیننده به عکس و به سمت نقطه مورد نظر استفاده می کنیم.
[اشتباهات عکاسی منظره]

المان جذابی در پیش زمینه این عکس وجود ندارد. اثر Jason Row Photography
[اشتباهات عکاسی منظره]

تغییر موقعیت عمق بیشتری به تصویر بخشید. اثر Jason Row Photography
5
نداشتن هیچ نقطه جذابیتی

آخرین مورد که اهمیت آن هم کم نیست، داشتن یک نقطه جذابیت است. یک صحنه زیبا می تواند ما را فریب دهد که باور کنیم یک عکس عالی از آن خواهیم گرفت. هنگامی که ما به یک صحنه نگاه می کنیم، چشم های ما این مزیت را دارند که می توانند به تمام المان های مقابل و اطراف آن صحنه نگاه کنند. زمانی که ما آن صحنه را به یک تصویر تبدیل می کنیم، بینندگان ما این توانایی را از دست می دهند. آنها باید به نمایش دو بُعدی ما از آن صحنه نگاه کنند. به همین دلیل داشتن یک نقطه جذابیت، یا سوژه ای که در مرکز توجه باشد، برای یک عکس منظره خوب حیاتی است. این نقطه جذابیت می تواند یک کلبه کوچک در دوردست یا یک دسته علف خشک بزرگ در پیش زمینه باشد. هرچه که هست، باید چیزی باشد که چشم بیننده در سفر خود در میان تصویر بر روی آن متوقف شود. آن چیز باید جالب و با نورپردازی زیبا باشد، و چه بهتر که داستان عکس را هم بگوید.
[اشتباهات عکاسی منظره]

یک صحنه زیبا بدون هیچ نقطه جذابیتی. اثر Jason Row Photography

عکاسی منظره یک ژانر عکاسی فوق العاده است. چه چیزی می تواند بهتر از ایستادن در نور زیبا و عکاسی از یک صحنه خیره کننده باشد؟ با این حال، گاهی اوقات نتایج آنطور که انتظار می رود خوب از کار درنمی آیند. با بررسی پنج موردی که ما در اینجا ذکر کردیم، خواهید فهمید که چه چیزی کارساز است و چه چیزی نیست.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک

 اینها برخی از اشتباهات رایجی هستند که عکاسان هنگام شروع کار عکاسی از غذا ها انجام می دهند. اگر می خواهید عکاسی حرفه ای از غذا ها انجام دهید باید از این اشتباهات اجتناب کنید. آیا شما هم دچار این پنج اشتباه می شوید؟

یک جمله معروف هست که می گوید اگر شما بتوانید از غذاها عکس بگیرید، می توانید از همه چیز عکس بگیرید. بعضی ها با این حرف موافق نیستند، چرا که هر ژانر عکاسی چالش های خاص خودش را دارد. با این حال، عکاسی کودک در آتلیه نوزاد می تواند بسیار دشوار باشد، صرفا به این دلیل که خیلی سریع در مقابل دوربین از بین می رود.

یک دقیقه شما در حال روی هم گذاشتن پنکیک ها هستید که باعث می شود بزاق دهانتان راه بیفتد، یک دقیقه بعد آن پنکیک ها را به سگ هم نمی دهید. عکاسی حرفه ای از غذا، به عکاس و متخصص چینش غذا و کل تیم افراد بستگی دارد که تصاویر دلپذیری ایجاد کنند که شما در کتاب های آشپزی و مجلات می بینید.


عکاسی حرفه ای از غذا نیازمند برنامه ریزی و در نظر گرفتن تمام جزئیات است. همچنین یک فرآیند حل مسئله دائمی است. فکر کردن به جنبه های کلیدی که یک عکس غذای عالی را می سازند، قبل از انتخاب دوربینتان، کمک بسیار زیادی برای رسیدن به بهترین نتایج به شما خواهد کرد.
۱
نور بد

مانند هر نوع دیگر عکاسی، مهم ترین اصل در عکاسی از مواد غذایی نیز نور است. بدون نور، شما هیچ چیزی ندارید. به همین دلیل است که به عکاسی اغلب تحت عنوان «نقاشی با نور» اشاره می شود. شما چه از نور طبیعی استفاده کنید و چه نور مصنوعی، رویکردی که در مورد نورپردازی اتخاذ می کنید، عکس های شما را خواهد ساخت یا خراب خواهد کرد.

اغلب آنچه که عکاسان حرفه ای غذا را از عکاسان تفریحی جدا می کند، درک فیزیک نور و نحوه دستکاری آن برای رسیدن به اثر مورد نظر آنهاست. اگر یک مشتری از شما می خواهد که طوری از محصول آب پرتقال آنها عکس بگیرید که انگار در صبح زود یک روز آفتابی گرفته شده و شما در شهر بارانی لندن زندگی می کنید، باید بدانید چطور آن نور را بازسازی کنید.


نورپردازی تنها رساندن نور کافی به سوژه شما نیست. تا زمانی که شما کمی نور داشته باشید، می توانید با نوردهی طولانی تر یک عکس مناسب بگیرید. نورپردازی خوب وابسته به نور درست نیز هست.

به عنوان مثال، یک مورد رایج عکاسی از رستوران است که در آن نورپردازی داخلی، صحنه را آلوده کرده، و باعث ایجاد ته رنگ های ناخواسته، به خصوص در هایلایت ها (قسمت های روشن) می شود. برطرف کردن این مشکل در پس پردازش می تواند دشوار باشد، اما با غلبه بر نور محیط با استفاده از یک سیستم فلاش، مانند یک اسپیدلایت، یا جلوگیری از برخورد نور ناخواسته به کمک مسدود کردن بالای چیدمان با پارچه یا صفحه سیاه می توانید از آن اجتناب کنید.

۲
ترکیب بندی ضعیف

ترکیب بندی تصویر به نوبه خود یک نوع هنر است. جدا از نور، تسلط بر این هنر یکی از سخت ترین جنبه های عکاسی از مواد غذایی است. سال ها طول می کشد تا در ترکیب بندی مهارت کامل پیدا کنید. پرداختن به این مسئله فراتر از محدوده این مقاله است، اما چند نکته وجود دارد که آگاهی از آنها می تواند به شما کمک کند تا ترکیب بندی های خود را بهبود ببخشید.

برای شروع، سادگی آن را حفظ کنید. سوژه اصلی شما با چند المان پشتیبان، مانند یک تکیه گاه (چیزی که غذا روی آن قرار گیرد) و یک تکه پارچه کتانی چهارگوش تمام چیزی است که نیاز دارید. از سه تا پنج المان در ترکیب بندی خود استفاده کنید. استفاده از اعداد فرد در هنگام ترکیب بندی صحنه، تقارن و تعادل بیشتری نسبت به اعداد زوج به آن خواهد بخشید – تعداد زوج می تواند بین المان ها رقابت ایجاد کرده و توجه بیننده را بین آنها تقسیم کند.


در مورد بافت ها در صحنه خود فکر کنید. اضافه کردن بافتی متناسب با وسایل صحنه یا سطوح و پس زمینه های شما، یا حتی مواد پشتیبان مانند ادویه جات و چاشنی ها واقعا می تواند ساده ترین تصاویر مواد غذایی را ارتقاء ببخشد.

نکته دیگر این است که سطوح و پس زمینه خود را خنثی نگه دارید. رنگ های روشن از جلوه غذا کاسته و حتی رنگ های ناخواسته بر روی غذا ایجاد می کنند.
۳
زاویه دید نامناسب

قبل از شروع عکاسی، بسیار مهم است که در مورد بهترین زاویه برای عکاسی از غذای خود تصمیم بگیرید. انتخاب زاویه درست به سوژه شما بستگی دارد.

غذاهایی که چند لایه دارند، مانند برگرها یا پنکیک های روی هم چیده شده، زمانی که در سطح چشم ثبت شوند بهتر به نظر می رسند، در این صورت تمام المان ها می توانند دیده شوند. از طرف دیگر، غذاهای تخت مانند پیتزا و کوکی ها بهتر است که از بالا یا با زاویه ۹۰ درجه گرفته شوند، چون این زاویه همه چیز را در یک سطح یکنواخت قرار داده و یک المان گرافیکی به سوژه می دهد.

این زاویه برای میزهای پر از غذا یا صحنه های دیگری که در آن المان های متعددی وجود دارد عالی است، در غیر این صورت ممکن است در کادر جا نشوند.


یک زاویه محبوب دیگر، چهل و پنج درجه یا نمای سه چهارم است. این زاویه برای بسیاری از موقعیت ها و انواع مختلف غذاها مناسب است. این زاویه برای اکثر فواصل کانونی جواب می دهد و شکل، ارتفاع و بافت سوژه اصلی نمایش داده می شود.


یک زاویه که من به ندرت توصیه می کنم نقطه دید پایین دوربین است، که در آن دوربین کمی رو به بالا نشانه می رود. گاهی اوقات شما این زاویه را در تبلیغات برگر می بینید، اما به ندرت برای انواع مختلف سوژه های غذایی مناسب است.
۴
فوکوس نادرست

هنگام عکاسی، شما باید از جایی که شارپ ترین فوکوس باید قرار گیرد نیز آگاه باشید. به طور معمول این قسمت بیشتر به سمت جلوی غذا خواهد بود. علاوه بر این، در مورد این که چه مقدار از آن ناحیه باید در فوکوس باشد فکر کنید. این مسئله f-stop (دیافراگم) انتخابی شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

من برای ترکیب بندی های مواد غذایی ام به ندرت در کمتر از f/5.6 عکس می گیرم، چون در غیر این صورت مقدار کافی از سوژه ام در فوکوس قرار نخواهد گرفت. هنگام عکاسی از غذا، هدف این است که غذا را نشان دهید و کاری کنید که به بهترین شکل به نظر برسد، که این اتفاق نخواهد افتاد اگر بخش عمده آن تار باشد.

هنگامی که عکس خود را گرفتید (ترجیحا با دوربین وصل شده به لپ تاپ)، فوکوس خود را در بزرگنمایی ۱۰۰% بررسی کنید. مطمئن شوید که فوکوس همان جایی است که می خواهید و عمق میدان بیش از حد کم نیست.

۵
کراپ کردن نادرست

زیبایی عکاسی دیجیتال این است که گاهی اوقات می توانید در پس پردازش به مسائلی بپردازید که در طول عکاسی با آن مواجه شده اید. یک نمونه از این مسائل استفاده از ابزارهای کراپ در لایت روم یا فتوشاپ برای بهبود ترکیب بندی های شماست. با این حال، کراپ تصویر نکته ای است که باید هنگام عکاسی مورد توجه قرار گیرد.

یکی از اشتباهات متداولی که عکاسان مواد غذایی تازه کار انجام می دهند این است که از فاصله خیلی نزدیک از سوژه اصلی عکس می گیرند، تا جایی که بیننده نمی فهمد چه چیزی به تصویر کشیده شده است. یا کراپ آنقدر تنگ است که غذا را به بهترین شکل نشان نمی دهد.

در تصویر زیر، میگوهای طعم دار شده با ادویه هندی هنگامی که صحنه عریض تر گرفته شود و شامل چند المان باشد که مثلا با نان و چوتنی (نوعی سس غلیظ هندی) خورده می شوند، خیلی بهتر به نظر می رسند. عکس های نزدیک فاقد حرکت و جریان هستند و به طور کلی جذابیت کمتری دارند.


هنگام عکاسی، چند کراپ مختلف را امتحان کرده و ببینید کدام یک از آنها بهتر به نظر می رسد. همچنین، یک نکته خوب این است که صحنه خود را عریض تر از آنچه که می خواهید در تصویر نهایی دیده شود ثبت کنید تا بتوانید از راهنماهای کراپ در برنامه پس پردازش مورد نظر خود برای بهبود ترکیب بندیتان استفاده کنید.


امیدوارم که این نکات به شما کمک کند تا برای عکاسی بعدی خود از مواد غذایی برنامه ریزی کنید. چالش هایی که در عکاسی از مواد غذایی با آنها مواجه شده اید و نحوه غلبه بر آنها را در قسمت نظرات مطرح کنید. شما چه اشتباهاتی در عکاسی از مواد غذایی مرتکب شده اید؟

نویسنده: دارینا کاپکوک (Darina Kopcok)

منبع:

لنزک

کمپانی ایریکس (Irix) از فیلتر کاهنده نور Edge ND32000 پرده بردای کرد و هم اکنون می‌توانید این فیلتر را با قیمت ۲۰۰ دلار آریکا از خرده فروشی‌های معتبر خریداری کنید. آتلیه نوزاد

این فیلتر جدید جایگزین قدرتمندی برای دیگر فیلتر کاهنده نور این شرکت (ND 1000) به حساب می‌آید که ۴.۵ چگالی اپتیکال و ۱۵ استاپ کاهش نور را ارایه می‌دهد که به گفته ایریکس می‌تواند تا پنج دقیقه با دیافراگم f/16 و ایزو ۱۰۰ در طول روز آفتابی به شما امکان نوردهی طولانی دهد.
عکاسی بارداری
این فیلتر از شیشه‌ی با پوشش چند لایه نانو ساخته شده که ضد آب و ضد روغن و چربی است. فیلتر ایریکس Edge ND32000 قطری برابر ۹۵ میلیمتری داشته و  فقط یک شیار برای مچ شدن جلوی لنز دارد تا از نشت نور جلوگیری کند. قاب این فیلتر نیز ۳.۵ میلیمتر ضخامت دارد.

به گفته کمپانی سازنده، فیلتر ایریکس Edge ND32000 با لنز‌های بلک استون و فایر فلای ۱۵ میلیمتری f/2.4 این کمپانی سازگار است.

منبع:

وینه

توکینا امروز از لنز حرفه‌ای Opera 50mm f/1.4 برای دوربین‌های فول فریم کنون و نیکون رونمایی کرد. این لنز، اولین نسخه از سری تازه معرفی شده اپرا (opera) به حساب می‌آید که مخصوص دوربین‌های حرفه‌ای فول فریم با مشخصات عالی طراحی و توسعه می‌یابد و اواسط تابستان آنرا در قفسه فروشگاه‌ها خواهیم دید.

این لنز و سری اپرا را می‌توان به سری آرت لنرهای سیگما تشبیه کرد که لنزهایی با مشخصات عالی برای دوربین‌های حرفه‌ای هستند. توکینا در مراسم معرفی این لنز، سری اپرا را طراحی شده برای دوربین‌های فول فریم با مشخصات عالی می‌داند که نیاز به یک لنز با کیفیت بالا دارند. آتلیه کودک

لنز Opera 50mm f/1.4 که اولین لنز از سری اپرا توکینا خواهد بود فناوری‌هایی بیش از آنچه که قبلا شما در لنزهای دیگر این سازنده لنز شخص ثالث دیده بودید را در خود دارد. این لنز از یک موتور فوکوس خودکار التراسونیک رینگ شکل بهره می‌برد و بدنه آن مهر و موم شده تا المان‌های داخلی لنز را در مقابل گردو خاک و رطوبت حفظ کند. مکانیزم دیافراگم الکتریکی برای دوربین‌های نیکون و رینگ فوکوسی که در همان جهت لنزهای بومی نیکون و کنون می‌چرخد از دیگر ویژگی‌های این لنز پرایم از سری جدید اپرا به حساب می‌آید. عکاسی کودک

متاسفانه، توکینا هیچ اطلاعاتی درباره یکی از مهمترین جزییات این لنز یعنی قیمت آن، منتشر نکرده است. پس تا تابستان ۲۰۱۸ و تاریخ رسمی عرضه لنز باید منتظر بمانیم.

منبع:

وینه

پاناسونیک همانطور که در نمایشگاه CES 2017 نیز قول داده بود از لنز زوم Leica DG Vario 50-200mm رونمایی کرد که سومین لنز از سری لنزهای زوم این شرکت با گشودگی دیافراگم بین F/2.8-F/4.0 در حداقل و حداکثر فاصله کانونی به حساب می‌آید.

این لنز روی دوربین‌های با سنسور میکرو سه چهارم با ماونت MFT فاصله کانونی معادل یک لنز ۴۰۰-۱۰۰ میلیمتری ارایه می‌دهد و از بدنه‌ای ضد پاشش آب و گرد و خاک بهره می‌برد. لرزشگیر داخلی جدیدترین لنز زوم پاناسونیک با سیستم لرزشگیر داخلی دوربین‌های لومیکس بخوبی کار می‌کند و ترکیب آنها سیستم Dual I.S را در عکاسی بارداری شکل می‌دهد.

ساختار اپتیکی این لنز شامل ۲۱ عنصر در ۱۵ گروه بوده و مهمترین عدسی‌های بکار رفته در آن را می‌توان ۲ عنصر اسپریکال، دو عنصر UED، دو عنصر ED و پوشش نانو برای محافظت از المان جلویی لنز برد.
آتلیه بارداری
لنز پاناسونیک Leica DG Vario-Elmarit 50-200mm F2.8-4 از ژوئن ۲۰۱۸ با قیمت ۱۷۰۰ دلار به فروش خواهد رسید.

منبع:

,وینه

اگر در حال خرید دوربین یا لنزی از برند نیکون باشید و فروشنده به شما بگوید که این دوربین یا لنز کاملا نو و آکبند است، راه بسیار آسانی وجود دارد که می‌توانید با استفاده از آن پی ببرید که آیا محصولی که می‌خرید کاملا نو است یا رفرش یا ریفوربیشد (refurbished) است. عکاسی کودک

رفرش (تلفظ عامیانه) یا ریفوربیشد (تلفظ درست) به محصولاتی می‌گویند که به دلیل خرابی قطعه‌ای یا داشتن مشکلات، به کارخانه بازگردانده می‌شوند و پس از رفع مشکل توسط سازنده دوباره با برچسب ریفوربیشد و با قیمت کمتر به بازار ارسال می‌شوند تا خریدار مطلع شود محصولی که می‌خرد نوسازی شده است.

شرکت نیکون هر محصولی ریفوربیشد شده‌ای را علامت گذاری می‌کند. اگر لنز، دوربین یا فلشی به نیکون بازگردانده شده باشد و پس از تعمیر و تست دوباره فروخته شود، در دو طرف شماره سریال محصول دو نقطه دایره‌ای پین شده را می‌توانید ببینید که اشاره به ریفوربیشد بودن محصول را دارد.

دو تصویر زیر نشان دهنده دو نقطه‌ ریز پین شده در دو طرف شماره سریال دوربین‌های DSLR نیکون را نشان می‌دهد:

کراپی از تصویر بالا برای نشان دادن دو نقطه ریز پین شده در اطراف شماره سریال که حاکی از رفرش بودن این دوربین است

دو تصویر زیر دو نقطه‌ ریز پی شده در دو طرف شماره سریال لنزهای نیکون را نشان می‌دهد:

کراپی از تصویر بالا برای نشان دادن دو نقطه ریز پین شده در اطراف شماره سریال که حاکی از رفرش بودن این لنز است

اگر این دو دندانه را درآتلیه کودک در اطراف شماره سریال محصولات نیکون مشاهده نکردید بدانید که محصولی که خریده‌اید ریفوربیشد نبوده و به کارخانه بازگردانده نشده است. البته نیکون می‌گوید تمام محصولاتی که توسط کارخانه نوسازی شده‌اند به همان خوبی محصولات غیر ریفوربیشد شده کار می‌کنند که البته درست نیز هست چرا که پس از رفع مشکل و تست به بازار برگردانده شده و با برچسب ریفوربیشد و با قیمت کمتر (در خارج کشور) که یک مزیت نیز هست به فروش می‌رسند.

منبع:

,وینه

کمپانی مطرح چینی سازنده لوازم جانبی در زمینه عکاسی، نیسی (NiSi)، سری جدیدی از لوازم جانبی عکاسی مخصوص اسمارتفون‌ها را عرضه کرده است که پروسوریز (Prosories) نام دارند. پروسوریز جدید پی ۱ (Prosories P1) بسته‌ای متشکل از چند فیلتر لنز مربعی برای اسمارتفون‌ها و آتلیه عکاسی ست.
نیسی پروسوریز پی ۱
برای استفاده از این فیلتر‌ها باید یک کلیپس را به یک نگهدارنده فیلتر مخصوص پیچ کرد و سپس روی لنز دوربین اسمارتفون قرار داد.
نیسی پروسوریز پی۱
مجموعه نیسی پروسوریز پی ۱ شامل یک فیلتر کاهنده نور تدریجی متوسط (GND) و یک فیلتر پولاریزه است. هر دو فیلتر شیشه‌ای بوده و به پوشش نانو برای کاهش اثر فلر و گاستینگ مجهز شده‌اند و به آسانی در نگهدارنده فیلتر قرار می‌گیرند. عکاسی نوزاد
فیلتر مربعی مجموعه پروسوریز پی ۱ روی اسمارتفون
در زیر تاثیر استفاده از این فیلترها را در عکس‌های قبل و بعد مشاهده می‌کنید:

فیلتر کاهنده نور تدریجی میتواند نوردهی آسمان و پیش زمینه را به درستی انجام دهد.

بدون فیلتر کاهنده نور تدریجی

با استفاده از فیلتر کاهنده نور تدریجی

فیلتر پولاریزه، بازتاب‌ها و درخشش‌ها را کاهش می‌دهد.

بدون فیلتر پولاریزه

با استفاده از فیلتر پولاریزه

مجموعه نیسی پروسوریز پی ۱ را می‌توانید از وبسایت نیسی با قیمت ۴۰ دلار پیش خرید کنید. نیسی همچنین تاریخ فروش این محصول را ۲۱ مارس ۲۰۱۸ تخمین زده است.

منبع:

,وینه

شرکت انویدیا الگوریتم هوش مصنوعی جدید را معرفی کرده است که می‌تواند استایل و سبک هر عکسی را به عکسی دیگر انتقال دهد. و نتایج شگفت‌انگیز و واقع‌گرایانه‌ای را ارایه دهد. این الگوریتم که فست فوتو استایل (FastPhotoStyle) نام دارد توسط انویدیا و تیمی از محققان دانشگاه مرسد کالیفرنیا توسعه یافته است و ماه پیش با مقاله‌ای به عنوان «A Closed-form Solution to Photorealistic Image Stylization» منتشر شد.

در حال حاضر چندین روش برای این نوع انتقال استایل بین عکس‌ها در آتلیه نوزاد وجود دارد که به زمان زیادی برای اجرا شدن روی یک عکس با وضوح پایین دارند و نتایجی که ارائه می‌دهند حاوی ناسازگاری و تناقض و خطاهای پردازشی قابل توجه می‌باشد.

فرایند انتقال استایل در این الگوریتم
نتایج الگوریم فست فوتو استایل هم سریعتر تولید می‌شوند و هم واقعی‌تر هستند. نتایج ۶۰ درصد سریعتر از دیگر روش‌های قدیمی ساخته می‌شوند. و در عکس‌های با سوژه‌های انسانی دو برابر نسبت به الگوریتم‌های موجود بیشتر استفاده می‌شوند. عکاسی کودک

پیشرفت بزرگ در این الگوریتم انویدیا تقسیم وظایف به دو گام می‌باشد. در خلال گام سبک سازی، استایل و سبک عکس مرجع به عکس محتوا انتقال داده می‌شود. در گام بعدی یعنی مرحله صاف سازی سعی می‌شود با استفاده از «سبک سازی نامتناقض فضایی» چیز‌های داخل عکس واقعی‌تر به نظر برسند. در زیر چند نمونه از کارهایی که الگوریتم فست فوتو استایل می‌تواند انجام دهد را می‌بینید.

الگوریتم هوش مصنوعی انویدیا برای انتقال سبک یک عکس به عکس دیگر

طبق مقاله منتشر شده، برای یک سبک سازی پایدار باید محتوای عکس خروجی بدون تغییر باقی بمانند در حالیکه استایل و سبک آن باید شبیه به عکس مرجع باشد. به علاوه اینکه، عکس خروجی باید شبیه یک عکس واقعی که با دوربین گرفته شده است بنظر برسد.

اگر فن نرم‌افزار هستید می‌توانید سورس کد‌های این الگوریتم را بدست آورده و در مخزن گیتوب آنرا اجرا روی عکس‌ها اجرا کنید.

منبع:

,وینه

دو دهه پیش https://www.digikala.com/Search/Category-digital-cameraهای DSLR معرفی شدند تا جای دوربین‌های فیلمی را بگیرند. با مگاپیکسل بسیار کم، عمر باتری بسیار کوتاه و به طور کلی کیفیت پایین، طبیعی بود که در ابتدا اکثر عکاسان با شک و تردید به این دوربین‌ها نگاه کنند. چند نسل طول کشید تا عکاسی دیجیتال کاملا پذیرفته شد و طرفداران عکاسی آنالوگ را به خود جذب کرد.آتلیه بارداری
در سال‌های اخیر ما شاهد تغییر شدیدی در وضعیت دوربین‌های DSLR بوده‌ایم. برای بسیاری از مصرف کننده‌ها دوربین‌های بدون آینه و اسمارتفون‌ها به انتخاب بسیار محبوبی تبدیل شده‌اند. اما حتی برای عکاسان حرفه‌ای نیز جایگزین‌های خوبی برای دوربین‌های DSLR وجود دارد.
چرا هر کسی در سال ۲۰۱۸ باید یک دوربین DSLR بخرد در حالیکه جایگزین‌های بسیار بهتری وجود دارد؟
آینده متعلق به دوربین‌های بدون آینه است
من متوجه شدم که دوربین‌های بدون آینه همچون دوربین‌های DSLR در ابتدای معرفی با مشکلات متعددی مواجه شده‌اند. تکنولوژی‌های جدید در ابتدا خیلی خوب توسعه نیافته و با معایبی رو به رو هستند.

منظره‌یاب الکترونیکی در دوربین‌های بدون آینه یک انقلاب بود که خیلی زود پا به عرصه دنیای عکاسی گذاشت. در تئوری منظره‌یاب الکترونیکی، فقط مزایا و برتری وجود دارد مانند خطوط مشبک گرید برای کادربندی، فوکوس پیکینگ، هیستوگرام و.. اما منظره‌یاب‌های الکترونیکی طبق وعده‌هایی که در موردشان داده شده بود عمل نکردند و از این ویژگی‌ها برخوردار نبودند.

این منظره‌یاب‌ها لگ و افت فریم بخصوص اگر دوربین را سریع تکان دهید و وضوح نه چندان عالی را ارائه می‌کردند و به طور کلی در برابر منظره‌یاب‌های اپتیکال در دوربین‌های DSLR کاملا ضعف داشتند. اما با بهبود‌ و توسعه این منظره‌یاب‌ها به لطف پردازنده‌های پیشرفته مشکلات قبلی برطرف شد و دیگر خبری از لگ حین تکان دادن سریع دوربین وجود ندارد و نرخ فریم ثابت باقی می‌ماند.

با وجود مزیت‌های کاملا مشخص در زمینه‌ منظره‌یاب الکترونیکی، دوربین‌های بدون آینه مزایای دیگری نیز دارند، برای مثال در حالیکه دوربین‌های رده بالای DSLR در حالت عکاسی پیاپی می‌توانند با سرعت ۱۴ فریم بر ثانیه (در حالت قفل آینه تا ۱۶ فریم بر ثانیه) عکس بگیرند بهترین دوبین‌های بدون آینه می‌توانند با سرعت ۲۰ فریم بر ثانیه در حالت برست عکاسی کنند، این یکی از زمینه‌هایی است که دوربین‌های DSLR بر خلاف دوربین‌های بدون آینه به دلیل داشتن سیستم مکانیکی و فیزیکی آینه دیگر پیشرفتی نخواهند داشت.
طراحی دوربین‌هی بدون آینه به آنها این اجازه را می‌دهد که بسیار جمع و جورتر و سبک‌تر ساخته شوند.
کاملا آشکار است که دوربین‌های بدون آینه تقریبا در هر زمینه‌ای از رقبای DSLR خود بهتر هستند و با وجود سرمایه گذاری بیشتر کمپانی‌های سازنده روی آنها این برتری‌ها روز به روز پر رنگ‌تر و بیشتر خواهد شد.
اسمارتفون‌ها برای اکثریت
در ابتدای ظهور دوربین‌های DSLR، واقعا جایگزین‌هایی وجود نداشت. تنها انتخاب بین دوربین‌های قدیمی آنالوگ و دوربین‌های DSLR بود. با معرفی دوربین‌های کامپکت به عنوان دوربین‌هایی برای عکاسی بارداری جمع و جور، سبک و ارزان‌تر نسبت به دوربین‌های DSLR، علاقه‌مندان دیگر مجبور به خرید دوربین‌های DSLR نبودند.

با ظهور اسمارتفون‌ها و کیفیت عالی دوربین‌شان حالا شرایط بسیار فرق کرده است. جایی که افرادی که نیاز به یک وسیله‌ی اضافی برای گرفتن یک عکس داشتند اکنون با استفاده از اسمارتفون خود می‌توانند به سادگی یک عکس عالی را ثبت کنند. این کاربران احتمالا هیچگاه متوجه نخواهند شد که چرا یک دوربین‌ DSLR می‌تواند کیفیت عکس بالاتری نسبت به دوربین گوشی‌شان داشته باشد و هرگز راضی نخواهند شد که پول بیشتری به یک دوربین DSLR بدهند در حالیکه یک اسمارتفون در جیب‌شان می‌تواند این کار را انجام دهد.
سهم بازار

با تبدیل شدن دوربین‌های بدون اینه و اسمارتفون‌ها به عنوان جایگزین‌های معتبر، تخمین زده شده که سازندگان مطرح دوربین‌های DSLR یعنی کنون و نیکون در فروش محصولاتشون بزودی با مشکلاتی مواجه شوند. این فقط حدس و گمان نیست و می‌توانید در نمودارهای سهم بازار در گزارش‌های سیپا (CIPA) آنرا مشاهده کنید.

کاهش فروش دوربین‌های با قابلیت تعویض لنز در گزارش‌های سیپا

همانطور که در نمودار بالا می‌بینید فروش دوربین‌های با قابلیت تعویض لنز در سال ۲۰۱۲ تا سال ۲۰۱۷ تقریبا نصف شده است که این به دلیل رشد اسمارتفون‌ها و دوربین‌های با لنز ثابت می‌باشد.

چگونه دوربین‌های بدون آینه با قابلیت تعویض لنز از این افت فروش رنج می‌برند؟

نمودار سیپا فروش دوربین‌های با قابلیت تعویض لنز

خط قرمز به وضوح نشان دهنده افت فروش دوربین‌های DSLR از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ است و خط سبز نیز فروش ثابت دوربین‌های بدون آینه در همین بازه را نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر افزایش نیز داشته است.

این داده‌های سیپا صرفا بر اساس دوربین‌های با قابلیت تعویض لنز می‌باشد. در بخش DSLRها دوربین‌های محبوب نیکون و کنون و در بخش بدون آینه‌ها نیز دوربین‌هایی نظیر فوجی فیلم X-T2 و سونی آلفا 7 را شامل می‌شوند.  با ظهور دوربین‌هایی نظیر فوجی فیلم X-100T و ریکو GR بازار جدیدی از دوربین‌های بدون آینه با لنز ثابت وجود دارد.

اگر چه همچنان فروش دوربین‌های DSLR از بدون آینه‌ها بیشتر است اما با روند فعلی احتمالا دوربین‌های DSLR این برتری خود از نظر فروش را در سال ۲۰۱۹ از دست خواهند داد.
سرمایه گذاری کنون در فناوری دوربین‌های بدون آینه

جدا از داده‌های خام، کاملا مشخص است که کنون و نیکون در تلاش برای بالا بردن و از دست ندادن سهم خود در بازار دوربین‌های بدون آینه هستند. خبرها و شایعاتی وجود دارد که کنون در آینده‌ای نزدیک یک دوربین فول فریم و بدون آینه را معرفی خواهد کرد که یک حرکت شجاعانه از این کمپانی محبوب را نشان می‌دهد چرا که در حال حاضر با دوربین‌های DSLR رده بالا دنیای عکاسی خبری را در تصاحب خود دارد. یک دوربین بدون آینه جدید در این بخش می‌تواند به راحتی جایگزین سری موفق 5D شود.

تصاحب بازار عکاسی خبری توسط کنون

بجای تلاش برای جذاب کردن دوباره دوربین‌های DSLR برای اکثریت، کنون باید بر روی دوربین‌های بدون آینه سرمایه گذاری کند.
چرا در حال حاضر باید یک دوربین DSLR بخرید؟

با تمام موارد گفته شده در بالا، من نمی‌توانم درک کنم که چرا عکاسانی که به دنبال دوربین جدید هستند همچنان روی DSLRها سرمایه گذاری می‌کنند. این تکنولوزی نه تنها در دوربین‌ها بلکه در لنزها نیز به سرعت در حال افول است و دوربین‌هایی که در این بخش خریداری شوند و ممکن است با کاهش ارزش شدیدی در سال‌های آینده مواجه شوند. دوربین‌های DSLR در سال‌های آینده هیچ ارزش فروش دسته دومی نخواهند داشت در حالیکه سرمایه گذاری در دوربین‌های بدون آینه ممکن است برای شما سود نیز داشته باشد.

حالا ممکن است بگویید در حال حاضر DSLRها فروش بیشتری نسبت به بدون آینه‌ها دارند.

اول از همه اینکه، داده‌های خام فروش واقعا درباره کیفیت چیزی مشخص نمی‌کنند. دوربین‌های DSLR همچنان از سرمایه گذاری بازاریابی و عکاسی دهه گذشته سود می‌برند.

وقتی در مورد دوربین با افراد عادی که فن تکنولوزی نیستند صحبت می‌کنیم با وجود شناختن کنون و نیکون آیا آنها کمپانی‌هایی نظیر فوجی فیلم، سونی و المپوس را نیز می‌شناسند که جز سازنده‌های دوربین‌های بدون آینه هستند و آیا دوربین‌های بدون آینه دیگر چیز غیر عادی برایشان به شمار نمی‌روند؟

تغییر تصور از کیفیت و تصویر زمان زیادی در بر می‌گیرد و در حال حاضر دوربین‌های DSLR لقب بهترین کیفیت عکس را در بین عموم در اختیار دارند. علاوه بر این، دوربین‌های DSLR همچنان به فروش می‌روند چرا که بسیاری از عکاسان در سال‌های گذشته روی تجهیزات کنون و نیکون سرمایه گذاری کرده‌اند پس آنها به سازنده تجهیزات خود متکی هستند مگر اینکه بخواهند تمام تجهیزاتشان را بفروشند و به سیستم جدیدی کوچ کنند.
DSLRها در حال مرگ هستند

برای من، هیچ شکی وجود ندارد که DSLR ها در سال‌های آینده منسوخ می‌شوند. در وضعیت موجود این نوع دوربین‌ها فقط در بخش‌هایی خاص مانند عکاسی ورزشی و گاهی عکاسی خبری مفید هستند.

به جز آن، دوربین‌های بدون آینه از هر جنبه‌ی دیگری برتر هستند این فقط کمی زمان می‌برد تا درک عمومی جامعه نسبت آنها تغییر کند.

و بر خلاف عکاسی آنالوگ، به نظر نمی‌رسد دوربین‌های DSLR در آینده از جذبه‌ی نوستالوژیک برخوردار باشند چرا که دیگر دوربین‌های دیجیتال وجود دارند و اکثر مشخصات آنها بسیار شبیه به هم است.

به عنوان یک عکاس خیابانی، بسیار سخت است که یک دوربین DSLR مورد استفاده قرار گیرد و تنها یک مسیله زمانی است تا وقتی که نهایتا تمام عکاسان تغییر را به وجود بیاورند.

اگر شما به دنبال یک دوربین جدید برای خرید هستید، خودتان را از عذاب دادن نجات دهید و به دنبال یک دوربین بدون آینه خوب باشید.

منبع:

,وینه

اهداف عکاسی آناتومی «دست ها»

در مورد عکاسی از دست‌ها این مطلب را باید بدانیم که این عکاسی در زیر مجموعه‌ی عکاسی آناتومی قرار می‌گیرد. عکاسی آناتومی با اهداف مختلفی انجام می شود‌: گاهی علمی است، گاهی مفهومی و گاهی صرفا برای زیبایی گرفته می‌شود یعنی اینکه حتما نباید مفهوم خاصی داشته باشد بلکه یک هدف را در بر می‌گیرد و بر قسمت زیبایی شناسی تاثیر می‌گذارد. آتلیه کودک
اهداف عکاسی اناتومی‌: هدف علمی

یکی از اهداف عکاسی نوزاد و آناتومی کمک به علم هست‌. اینجا نه مفهوم زیاد مهم است نه زیبایی شناسی، بلکه آنچه مهم است‌: وضوح، ترکیب بندی‌های خاص که زوایا را به خوبی نشان بدهد و نورپردازی  است‌. اینجا ما در مورد عضوی که مورد بحث است سفارش می گیریم و هدف کاملامشخص است‌.
عکاسی از دست‌ها: بعد زیبایی شناسانه‌، فیگور‌ و هدف‌ تبلیغاتی، تجاری

اگر بخواهیم بعد زیبایی شناسانه یا فیگور را در این عکاسی مد نظر قرار بدهیم یعنی جنبه‌ی مفهومی را کنار بگذاریم‌، این قسمت خودش دو وجه پیدا میکند: یکی تجاری و دیگری تبلیغاتی، در بعد تجاری خب مسلما برای تبلیغ انگشتر‌،‌ کرم یا زیور آلات مرسوم است یک سری معیار‌ها و ملاک‌ها حتما باید دخیل باشد که البته بسته به خلاقیت شما این معیارها متفاوت است.

اولین چیزی که معیار قرار می‌گیرد: پوست‌، رنگ و تمیزی دست‌، حالت انگشت ها‌، چروک نبودن دست‌ها برای تبلیغ لوازم آرایشی یا رنگ پوست و همخوانی آن با زیورالاتی که مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیار دیده شده که از دستهایی استفاده می‌شود که به هیچ وجه همخوانی با زیور آلات ندارند یا زیور آلاتی استفاده می‌شود که رنگ‌هایش با رنگ پوست فرد سازگار نیست به طوری که جلوه‌ی آن زیور الات گرفته می‌شود‌. این نکات ریز به تنهایی می‌تواند تفاوت نگاه تبلیغاتی و نگاه خلاقانه‌ی شما را نشان دهد پس رعایت این نکات ریز بینانه بسیار مهم است‌.

یک مسئله‌ای که در عکاسی از دست‌ها‌ حتما معیار قرار داده شود، زوایه‌ی قرار گیری دوربین نسبت به دست است‌.

ما وقتی می‌خواهیم محصولی ارائه دهیم باید حتما این مسئله را مد نظر قرار دهیم به عنوان مثال : فکر کنید قرار است یک انگشتر را روی یک دست ست کنید و یک محصول تبلیغاتی ایجاد کنید یا یک عکس تبلیغاتی بگیرید ، زاویه ای که در نظر می گیرید صد در صد تاثیر گذار است . به این دلیل که ممکن است شما از زاویه‌ای عکاسی کنید که آن محصول مثلا دستبند به خوبی دیده نشود و آن انرژی و جذابیت بصری را نداشته باشد که در این مواقع وقت و زمان شما هدر خواهد رفت زیرا هدف مخاطب دیدن آن محصول است و وقتی شما نمای خوبی از آن ارائه ندهید روند عکاسی شما موفق نخواهد بود‌. شما باید زوایای مختلف را امتحان کنید تا متوجه شوید که محصول در کدام یک از زاویه‌ها به هدف تجاری‌اش نزدیک تر شده است‌.

عکاسی تبلیغاتی از دست ها

حالت و فرم قرار گیری دست‌ها خیلی مهم است اینکه انقباضات دست‌ها به گونه‌ای باشد که بتواند بر ضمیر ناخوداگاه مخاطب تاثیر بگذارد‌. دست‌ها نباید خشک و بی حالت و مصنوعی قرار گیرند‌. و این مسئله در دست‌های مردانه و زنانه متفاوت است‌. ما در دست‌های مردانه به دنبال ملاحت و ظرافت خاصی نیستیم‌. معمولا برای عکاسی فیگور از دست‌های مردانه‌ عضلات‌، رنگ پوست‌، موهای دست و مرتب بودن ناخن ها ملاک است‌. گاهی یک انگشتر در دستان مردانه با همه‌ی زمختی‌اش به واسطه‌ی زاویه خوب و ترکیب درست به خوبی به تصویر کشیده می‌شود‌.
عکاسی از دست‌ها‌: بعد مفهومی
همه‌ی کسانی که به دنبال عکاسی تبلیغاتی یا تجاری نیستند. گاهی به دنبال مفهوم دیگری از عکاسی آناتومی هستند‌. یکی ممکن است پیامی را به این‌ واسطه انتقال دهد  و دیگری به سبک امپرسیون و آبستره فعالیت کند. یکی ممکن است در این‌ راه به دنبال روشی نو‌، خلاقیت و آفرینشی تازه در این حیطه دست بزند‌. ابعاد مفهومی این روش  عکاسی می‌تواند زیاد باشد.
عکاسی مفهومی از دست ها
در تصویر بالا همانطور که مشاهده می‌کنید . وقتی یک مخاطب عام به این تصویر نگاه کند اولین برداشت وی از اثر، سن پیری است و مسلما به دلیل چروک بودن پوست و عصایی است که دست‌ها بر روی آن قرار دارند‌. اما اگر بخواهیم به واسطه ی المان شناسی این تصویر را بررسی کنیم می‌توانیم به یک سری دلایل دیگر هم برسیم‌. ببینید فیگور دست خیلی ملاک است‌. دست‌ها چه پیر باشند چه جوان‌، زاویه‌های نرمی که بین انگشتان ایجاد می‌شود حس آرامش را در مخاطب القا می‌کند حس خونسرد بودن و عدم استرس را در انسان منتقل می‌کند و در کلیت دستی که روی دست‌های دیگر قرار گرفتی مفهومی که انتقال می‌دهد آرامش و ثبات است و صاحب این دست‌ها به راحتی عصبانی نمی‌شود و شنونده‌ی خوبی ست. این‌ها ملاک‌های مفهومی است که معمولا مورد توجه قرار می‌گیرد در این گونه عکسها نمی‌شود کاملا در مورد همه دست‌ها این مثال‌ها را زد اما در اکثریت این موارد وجود دارد.

آموزش عکاسی از دست‌ها

همانطور که در عکس بالا می‌بینید‌، این نوع قرار گیری ساعد دست‌ها در کنار هم‌، رو به بالا و ترکیب آن با حالت انگشت‌ها و همچنین یک پس زمینه زیبا که معمولا در این گونه حالت‌ها به کار می‌رود حالتی مثل سرخوشی و مستی را در بیننده تداعی می‌کند‌. این‌حالت‌، حالتی نیست که مدافعانه باشد گاهی تسلیم شدن هم است در مقابل زیبایی.

این سبک‌ها و این نوع فیگور‌ها در زیر مجموعه فاین آرت هم‌ قرار می‌گیرند و معمولا هم تعبیر بر مفاهیم‌ فلسفی صاحب اثر می‌شود‌.



دست‌های مشت زده و گره خورده معمولا مفهوم قوی بودن محکم بودن در یک راه را دارد‌. گاهی معانی مثل خشم را نیز در بر می‌گیرد و بسیار مهم است که این دستان در چه فضایی در چه مد رنگی و چه فیگوری و چه زاویه‌ای قرار داده شده باشد‌. تمامی المان‌های دیگر دست به دست هم می‌دهند تا ما بتوانیم معانی مختلفی را از این ثبت نهایی داشته باشیم.

مسلما دستی که مشت شده باشد و به موازات بدن قرار گرفته باشد میتواند خشم را به خوبی تداعی کند. دست‌هایی که مشت شده باشد و به سمت آسمان قرار داده شده باشد میتواند تصمیم‌، مصمم بودن و در واقع اعتراض را برساند‌. ببینید چقدر می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد این نوع فیگور ها و این به زاویه بازو و بدن هم می‌تواند بستگی داشته باشد‌.

منبع:

,وینه

کمپانی آلمانی میر اپتیک (Meyer-Optik Goerlitz) از لنز Nocturnus 75mm f/0.95 که سریعترین لنز ۷۵ میلیمتری دنیا تا به امروز است رونمایی کرد. این لنز که برای دوربین‌های بدون آینه طراحی و توسعه یافته است بر اساس کمپانی سازنده جزییات شارپی را حتی در آتلیه کودک بازترین حالت دیافراگم ارائه می‌کند.

نسخه مشکی لنز Nocturnus 75mm f/0.95

این لنز از ۱۵ عدد تیغه دیافراگم از جنس استیل بهره می‌برد و به پوشش ضد انعکاس برای دست یابی به بوکه‌های چشمنواز مجهز شده است که به گفته کمپانی سازنده آنرا به گزینه‌ای مناسب برای عکاسی پرتره در شرایط نوری نامناسب تبدیل می‌کند.

نسخه مشکی لنز Nocturnus 75mm f/0.95

این لنز دست ساز آلمانی از رینگ دیافراگم ضد تیک استفاده می‌کند که به فیلمبرداران این اجازه را می‌دهد تا تنظیمات نوردهی را نرم و بدون سر وصدا تغییر دهند.

دیگر مشخصات لنز Nocturnus 75mm f/0.95:

    محدوده دیافراگم: f0.95 – f16
    ساخته شده برای ماونت: X فوجی، E سونی، M لایکا
    میدان دید: ۳۲ درجه
    حداقل فاصله فوکوس: ۹۰ سانتیمتر
    قطر فیلتر: ۸۲ میلیمتر
    المان/گروه: ۵ المان در ۵ گروه
    وزن: ۷۵۰ گرم

لنز جدید Nocturnus 75mm f/0.95 دسامبر امسال عرضه خواهد شد و مشتریان آتلیه نوزادی که تا قبل از ۲۰ می این لنز را پیش خرید کنند با تخفیف فوق‌العاده‌ای مواجه می‌شوند و این لنز ۴۲۴۰ دلاری به قیمت ۲۳۰۰ دلار تصاحب خواهند کرد.

منبع:

,وینه

باور همه ما این است خانم هایی که لاغر نیستند نمی توانند عکس هایی به خوبی عکس های روی مجله ها داشته باشند. اما این باور غلط است. هر خانمی صرفنظر از نوع اندامی که دارد با رعایت یکسری نکات می تواند بهترین عکس ها را داشته باشد.

بازوها را لاغرتر نشان دهید

برای این که بازوها در عکس لاغرتر نشان داده شوند نباید آن ها را زیاد به بدن نزدیک کنید. در مقابل دوربین کمی یک طرفه بایستید و یکی از دست ها را روی کمر قرار دهید تا با بدن فاصله بگیرد. با این ژست ساده بازوها لاغرتر نشان داده می شود. آتلیه کودک

پاها را زیاد به هم نزدیک نکنید

فاصله بین ران ها فرم اندام را متعادل تر نشان می دهد پاها را لاغرتر. برای این کار روی انگشت ها بایستید و باسن را کمی عقب بدهید.

غبغب

غبغب فقط مشکل چاق ها نیست بلکه ممکن است لاغرها هم داشته باشند. اگر دوست ندارید در عکس ها غبغب داشته باشید کمی سرتان را جلو ببرید و زبانتان را به سقف دهان بچسبانید.

باریک نشان دادن کمر

یک طرفه جلوی دوربین بایستید و دست را روی کمر قرار دهید. این ژست باسن را بزرگ و کمر را باریک نشان می دهد.

با کمر صاف بنشینید

صاف نشستن در ظاهر عکس بسیار موثر است. اما خیلی ها این را فراموش می کنند. اگر صاف بنشینید هم چربی های شکم مشخص نمی شود و هم بازوها و پاها لاغرتر نشان داده می شوند.

کمی بدن را جلو بدهید

هنگام گرفتن عکس پرتره به عقب تکیه ندهید زیرا با این کار چاق تر نشان داده می شوید، چانه پهن و گردن کوتاه تر می شود. سرتان را کمی بچرخانید و بدن را به سمت دوربین جلو بدهید.

وزنتان را به یک طرف بدن بیندازید

تحت هیچ شرایطی به صورت نیمرخ جلوی دوربین نایستید. سعی نکنید بدنتان را مخفی کنید. بلکه باید زیبایی های آن را نشان دهید. سه رخ در مقابل دوربین بایستید، شانه ها را عقب بدهید، وزنتان را روی یکی از پاها بیندازید، پای جلویی را جلوتر بدهید و روی انگشت ها بایستید. عکاسی کودک

پاها در حالت ضربدری

برای این که چاقی بدن در عکس ها کمتر نشان داده شود پاها را در حالت ضربدری قرار دهید مثل این که می خواهید قدم بردارید. و یکی از دست ها را روی کمر قرار دهید.

منبع:

بدونیم

گرفتن عکس های زیبا و شیرین از یک مادر به همراه فرزندش ( یا فرزندانش ) می تواند وظیفه ای دشوار باشد. اما با کمی برنامه ریزی، پاسخ مناسب به پویایی خانواده و کمی دقت در انتخاب زوایا می توانید عکس هایی زیبا را ثبت کنید که تا سال ها مانند یک گنج باقی بمانند.

خانم ها می توانند منتقدان سرسخت خود باشند، بنابراین لرزشش را دارد که فکر کنید چگونه یک مادر را برای عکس هایش راضی نگه دارید. این موارد می تواند شامل آرامش دادن به مادر چه قبل از عکسای چه در زمان عکاسی کودک و انتخاب زاویه هایی مناسب در زمان عکسای می شود. در ادامه می خواهم ۱۰ نکته برای عکسای بهتر از یک مادر و فرزند را در آتلیه بارداری به شما آموزش دهم.

لباس پوشیدن

توصیه می شود از پوشیدن تاپ های بدون آستین پرهیز شود تا زیر بغل ها در معرض عکسای قرار نگیرند. همچنین توصیه می شود از لباس هایی که روی آنها تصاویر گرافیکی وجود دارد پرهیز کنید تا تمرکز بیشتر روی چهره ها باشد تا لباس ها. مادرهایی که تازه صاحب فرزند شده اند بهتر است از تی شرت یا پیراهن های آزاد استفاده کنند تا تاپ های تنگ مخصوص شیردهی.

میکاپ

در این نوع عکسای توصیه می شود از پودر صورت استفاده کنید تا جلوی درخشش را بگیرد، همچنین یک کانسیلر زیر چشم می تواند جلوی سایه افتادن را بگیرد. از یک سایه چشم کم رنگ استفاده کنید تا صورت روشن تر شود.

آرامش دادن به مادر

قبل از اینکه با مادر دیدار و شروع به عکاسی کنید در صورت امکان کمی با او چت کنید. هرچه او بیشتر با شما احساس راحتی کند در طول عکاسی نیز کمتر استرس دارد و عکسها بهتر می شوند.

زوایای جذاب پیدا کنید

اگر می خواهید در ژست گرفتن مادر را راهنمایی کنید به مادر پیشنهاد کنید وزنش را روی پشت پاهایش خم کند تا بتوان بهترین زوایا را از او گرفت. به او بگویید پیشانی اش را به طرف بالا بگیرد تا از هرگونه غبغب جلوگیری شود. بهترین جایی که می توانید کودک را نگه دارید اساسا قسمت ران مادر است.

زوایایی برای تازه مادرها

مطمین شوید وزن بچه باعث ایجاد برآمدگی نشود، معمولا خانم هایی که تازه مار شده اند خیلی نگران اضافه وزن حاصل از بارداری هستند و نمی خواهند در عکس ها به چشم بیاید. نگه داشتن بچه در خمِ بازو این مشکل را می پوشاند و اگر مادر خیلی نگران وزن بچه بود، می توانید کودک را به دست پدر بدهید و مادر از پشت دستهای خود را دور آنها حلقه کند.

یکی دیگر از انتخاب های مناسب این است که مادر به کنار و نزدیکه کودک دراز بکشد. از او بخواهید برای گرفتن یک پرتره زیبا سرش را نزدیک به کودک کند. با این کار زاویه را می توانید طوری تنظیم کنید که وزن بچه در عکس پیدا نباشد.

بازی و خنداندن

متوجه شوید در آن لحظه کودک از چه بازی لذت می برد و از مادر بخواهید همان کار را انجام دهد. بازی هایی نظیر پنهان شدن پشت یک عروسک و سپس بیرون آمدن، چرخاندن کودک، هواپیما شدن، بلند کردن کودک روی دو دست همه اینها می تواند لحظاتی را بسازد که عکاس تصاویری فوق العاده دلنشین را ثبت کند.

بغل کردن و بوسیدن

این یکی از ارزشمندترین عکس ها برای مادر است، بنابراین باید کاری کنید کودک به زیبایی در آغوش مادر قرار بگیرد. اگر کودک به درخواست شما مادرش را بوس نمی کرد می توانید او را با به چالش کشیدن وادار به این کار کنید. مثلا به او بگویید نمی تواند بینی مادرش را ببوسد!

در مورد کودکان تازه متولد شده از مار بخواهید بوسه ای آرام روی صورت کودک بنشاند. می توانید به نقطه ای که با دوربین روی آن دید دارید اشاره کنید تا مادر همان قسمت را ببوسد.

در حال حرکت

مادرها می خواهند خاطره نگه داشتن دستان کوچک فرزندشان را ثبت کنند. بنابراین به خاطر داشته باشید که از مادر و فرزند در حالی که دست در دست هم راه می روند عکس بگیرید. همچنین از مادرانی که در مقابل دوربین احساس خجالت می کنند می توانید بخواهید با کودک به طرف دوربین بدوند تا هم راحت تر باشند و هم خوش بگذرانند.

لحظات آرام

حواستان به لحظات لطیفی که بین مادر و کودک اتفاق می افتد باشد – چنین موقعیت هایی را می توانید تبدیل به عکس هایی بسیار زیبا و تاثیر گذار کنید. ثبت کردن پیوند عاطفی بین مادر و فرزند یک امتیاز بزرگ است. وقتی کودک در کناره مادر احساس آرامش کرد فرصت را غنیمت بشمارید و سریع ثبتش کنید.

مادرهای خجالتی

در مورد مادرهای خجالتی سعی کنید جزئیات را وارد کار کنید مانند دستانشان که کودک را نگه داشته اند. اگر چهره اش در عکس باعث می شود احساس ناراحتی کند می توانید از این روش استفاده کنید. ثبت چنین جزئیاتی می تواند وقتی کودک بزرگ شد برایش خیلی ارزشمند باشد.

منبع:

بدونیم

اگر فکر می کنید نمی توانید عکاس خوبی باشید به خاطر این است که یکسری نکات ساده در عکاسی نوزاد را نمی دانید. با یاد گرفتن این نکات دیگر به خودتان نمی گویید که من عکاس خوبی برای آتلیه نوزاد نیستم. و با اعتماد به نفس بیشتری عکس هایی که گرفته اید را به دیگران نشان می دهید.

۱٫وقتی میخواهید از فردی در مقابل یک ساختمان یا یک منظره عکس بگیرید تمرکز اصلی باید روی شخص باشد و ساختمان به عنوان بک گراند عکس در نظر گرفته شود. یا این که ساختمان تمرکز اصلی باشد و یک تصویر سایه نما هم از فرد در عکس باشد. اگر بخواهید روی هر دو موضوع تمرکز کنید عکس مصنوعی می شود مثل این که با فتوشاپ سوژه مورد نظر را در عکس گذاشته باشید.

۲٫عکس هایی که هیچ داستانی نداشته باشند پوچ هستند. پس سعی کنید عکس هایی بگیرید که مفهوم یا داستان داشته باشند. به عنوان مثال به جای این که از فرد در مقابل پارک عکس بگیرید از او بخواهید روی نیمکت بنشیند و وانمود کند که مشغول فکر کردن است.

۳٫خجالت کشیدن دشمن عکس های خوب است. از فرد بخواهید لبخند بزند، شکلک در بیاورد یا هر کار دیگری. عکس باید زنده باشد. بعضی ها در مقابل دوربین بیش از حد سرد هستند و تصورشان از خودشان این است که هیچوقت نمی توانند با لبخند عکس بگیرند. اما این اشتباه است برای عکاسی از این افراد طوری عکس بگیرید که خودشان متوجه نشوند.

۴٫اگر چیزی در دست خود نگه دارید عکس طبیعی تر می شود. به عنوان مثال از فرد بخواهید کیف دست بگیرد یا با گل ها بازی کند.

۵٫عکس در حالت نشسته بهتر می شود چون فرد می تواند ریلکس و راحت باشد.

۶٫وقتی می خواهید از شخصی عکاسی کنید سر یا هیچ قسمت از بدن او را کات نکنید. اگر عکس تمام قد نمی خواهید از زانو عکس نگیرید. به عکس های بالا نگاه کنید عکس اول اشتباه است اما دو عکس دیگر کاملا درست هستند.

۷٫در اطراف فرد فضای خالی وجود داشته باشد. او را در یک فضای تنگ قرار ندهید. به عنوان مثال اگر سوژه به سمت راست نگاه می کنید یا به سمت راست اشاره می کند باید فضای خالی بیشتری در قسمت راست او  وجود داشته باشد.

۸٫اگر از شهر یا طبیعت عکس می گیرید پیشنهاد من این است که مردم هم در عکس حضور داشته باشند. حضور مردم عکس را زنده می کند. پیشنهاد دیگر این است که از بومیان عکاسی کنید. اما چگونه اجازه از آن ها عکس بگیریم؟ بهترین راه این است که یکی از دوستانتان را در کنار آن ها قرار دهید.

۹٫البته در هر ساعتی از روز می توان بهترین عکس ها را گرفت اما ساعاتی هستند که می توان عکس بهتری د رآن زمان گرفت و عکاسان به آن ساعت ها ساعت آبی یا ساعت طلایی می گویند.

۱۰٫ساعت آبی یک ساعت قبل از طلوع آفتاب و یک ساعت بعد از غروب آفتاب است. شاید از نگاه شما چیز خاصی در این ساعات از روز نباشد اما نگاه دوربین متفاوت است. در این ساعات عکس هایی می گیرید که طیف آبی ملایمی در آن هاست.

۱۱٫ساعت طلایی یک ساعت بعد از طولع خورشید و یک ساعت قبل از غروب خورشید است. در این ساعات خورشید در پایین ترین سطح خط افق قرار دارد و باعث می شود همه چیز طلایی شود. در این نور ملایم حتی خیابان های معمولی هم متفاوت به نظر می رسند چه برسد به مناطر زیبای طبیعی. حتی عکس های پرتره هم در ساعات طلایی زیباتر می شود.

۱۲٫یکی از نکاتی که تقریبا همه می دانند این است که در مقابل نور مستقیم خورشید عکس نگیرید. این قانون را بشکنید. عکاسان قدرت عکس های ضد نور را می شناسند وقتی نور از پشت شخص می تابد و به عکس ها حس آزادتری می دهد.

۱۳٫گاهی اوقات برای گرفتن یک عکس خوب قط باید منتظر شوید. منتظر شوید تا مردم مکانی که در آن هستید را ترک کنند.

۱۴٫بعضی ها برای روشن تر کردن عکس از افکت های مختلفی استفاده می کنند. این کار کمی عکس را مصنوعی می کند. برای جلوگیری از مصنوعی شدن عکس رنگ های سفید عکس را تغییر ندهید. مثل خط کشی عابر پیاده در این عکس.

۱۵٫بعد از ویرایش عکس شدت افکت ها را به ۳۰ درصد کاهش دهید.

حالا که با نکات مهم عکاسی آشنا شدید تنها کاری که باید انجام دهید تمرین است. هر چه بیشتر تمرین کنید عکاس بهتری می شوید.

منبع:

بدونیم

گرفتن عکس های حرفه ای معمولا هزینه زیادی را در بر دارد اما روش های ساده ای هم هستند که می توان با آن ها با کم ترین هزینه حرفه ای ترین عکس ها را گرفت. تنها چیزهایی  که نیاز دارید زمان و صبو و حوصله شماست. بدونیم برای این که از شما یک عکاس حرفه ای بسازد ترفندهای بسیار ساده ای آورده است که همین حالا می توانید آن ها را امتحان کنید. این ترفندها عکس های شما را زیر و رو می کند. به خاطر داشته باشید که عکاسی مثل یک زمین بازی است و روشهای درست یا غلط برای رسیدن به آن وجود ندارد. مهم این است که آن روش به کار بیاید. نکات زیر را بخوانید و اگر روش های ساده دیگری هم وجود دارد در قسمت دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید. آتلیه کودک

استفاده از فویل برای درست کردن دیوار بوکه

استفاده از الک برای ایجاد سایه روی عکس

استفاده از شیشه اکواریوم برای گرفتن عکس های زیرآبی

استفاده از کیسه پلاستیکی به عنوان ابزار نور (سافت باکس)

استفاده از یک تکه پارچه و مقوا برای ایجاد یک بک گراند زیبا و ارزان

حذف کردن انسان ها از عکس:

۱٫دوربین را روی سه پایه قرار دهید و هر ۱۰ -۲۰ ثانیه از سوژه مورد نظر عکس بگیرید تا زمانی که از تمام قسمت های مکان مورد نظر بدون مانع عکس گرفته شده باشد.

۲٫سپس فوتوشاپ را باز کنید و به ترتیب گزینه های file – scripts و statistics را انتخاب کنید. در آخر آن را در حالت median قرار دهید. آتلیه بارداری

۳٫تمام فایل هایی که می خواهید را باز کنید.

۴٫اگر عکس ها روی سه پایه ثابت گرفته نشده و تصاویر در یک حالت گرفته نشده اند گزینه auto align را انتخاب کنید.

اگر عکس های خوبی گرفته باشید بعد از انجام این تنظیمات به نتایج خوبی خواهید رسید.

از اضافه کردن نور با لامپ های معمولی نترسید

منبع:

بدونیم

شاید تصور کنید که عکاسی از سوژه در حال حرکت فقط به ورزش ختم می شود اما باید بدانید که با تکنیک های ثبت موشن می توان عکس های هنری زیبایی نیز خلق کرد. عکس هایی که عادی نیستند و عنصری در آن ها حالتی از کشیدگی و حرکت را به بیننده منتقل می کنند.

به این سبک از عکاسی، موشن بلور گفته می شود. اگر کنجکاو هستید تا بدانید چگونه می توان بدین طریق، تصاویر منحصر به فردی خلق کرد، پیشنهاد می کنیم تا در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. عکاسی کودک

۱- سرعت شاتر را کم کنید

یکی از دلایل بلور شدن حرکت در عکس این است که شاتر به اندازه کافی باز می ماند تا حرکت سوژه را دیده و دنبال کند.

به همین خاطر، بهترین حقه برای ثبت عکس از سوژه های در حال حرکت، انتخاب سرعت شاتر طولانی است. به طور مثال، اگر سرعت شاتر شما ۱/۴۰۰۰ در ثانیه باشد، شما نمی توانید حرکت سوژه را به خوبی در عکس خود ثبت کنید، مگر اینکه سوژه به همان اندازه سریع حرکت نماید.

اما اگر مثلا شاتر راروی ۵ ثانیه تنظیم کنید، لازم نیست برای بلور کردن تصویر، خیلی نسبت به سوژه حرکت کنید.

عدد یا فرمول مشخصی برای این امر وجود ندارد. شما باید با توجه به سرعت حرکت سوژه، سرعت شاتر دوربین را تنظیم کنید. بدون شک، حرکت حلزون با حرکت یک ماشین برابر نیست و در نتیجه سرعتی که برای هر کدام از آن ها در نظر می گیرید با یکدیگر متفاوت خواهد بود.عکاسی نوزاد

از دیگر عوامل موثر در این امر، نور محیط است. به این نکته توجه داشته باشید که وقتی شاتر برای مدت طولانی باز است، یعنی نور بسیار بیشتری وارد لنز می شود. در نتیجه، اگر نوردهی شما هم بالا باشد، در نتیجه یک عکس بیش از حد روشن (اُوِر اکسپوزد) خواهید داشت که به هیچ عنوان زیبا نیست.

۲- دوربین را در جایی قرار دهید که کمترین لرزش را داشته باشد

برای نمایش حرکت در عکس ها دو روش وجود دارد، یا سوژه حرکت می کند یا دوربین شما (یا هر دو). در هر حالت، چون شاتر برای زمان طولانی قرار است باز بماند، پس کوچک ترین لرزش و حرکتی می تواند به خراب شدن عکس منجر گردد. از این رو لازم است که دوربین را در جایی مطمئن و بدون حرکت قرار دهید.

بهترین گزینه برای این امر، سه پایه است. البته در این شرایط هم شاید بهتر باشد از سلف تایمر یا ریموت شاتر استفاده کنید تا بدنه دوربین حرکت زیادی نداشته باشد تا عکس مورد نظر خود را در بهترین حالت به ثبت برسانید.

۳- از کلید تقدم شاتر بهره بگیرید

یکی از مهم ترین و کلیدی ترین تنظیمات برای عکاسی از سوژه در حال حرکت، سرعت شاتر است. کوچک ترین تغییر در سرعت شاتر می تواند اثرات فراوانی روی عکس داشته باشد. بنا بر این تفاسیر، شاید بهتر باشد دوربین را روی حالت تقدم شاتر تنظیم کنید.

به این مفهوم که یا آن را روی مود دستی (M) یا روی Shutter Priority Mode قرار دهید. در این حالت، شما فقط سرعت شاتر را تنظیم می کنید و بقیه تنظیمات همانند دیافراگم را خود دوربین انجام می دهد تا بهترین نوردهی روی تصویر اعمال شود.

وقتی دوربین را در چنین حالتی تنظیم می کنید، می توانید مطمئن باشید که یک عکس عالی با بهترین نوردهی در اختیار خواهید داشت.

در حالت دستی هم لطفا توجه داشته باشید که شاخص نوردهی دوربین روی نقطه صفر قرار بگیرد تا عکس تیره یا روشن نشود.

وقتی نور محیط زیاد است چگونه می تواند با سرعت شاتر طولانی عکس گرفت؟

در زیر ۳ روش برای تنظیم بهترین نوردهی در چنین موقعیتی را برایتان ذکر کرده ایم:

۱- دیافراگم بسته

یکی از روش هایی که می تواند میزان نور ورودی را کاهش دهید، بستن دیافراگم است. دیافراگم، منفذی است که از آن نور وارد لنز می شود. وقتی شما سرعت شاتر را زیاد می کنید ( یعنی زمان نورگیری زیاد می شود)، برای اینکه از شدت نور ورودی به لنز بکاهید، لازم است که تا حد امکان دیافراگم را ببندید.

وقتی دوربین را روی حالت تقدم شاتر تنظیم می کنید، میزان گشودگی دیافراگم به صورت خودکار و با توجه به نور محیط تغییر خواهد کرد.

شاید به زبان ساده تر بتوان گفت که وقتی شما سرعت شاتر را یک استاپ کاهش می دهید، زمان باز بودن شاتر و ورود نور را دو برابر بیشتر می کنید. به طور مثال از ۱/۲۵۰ به ۱/۱۲۵٫

این فرمول در دیافراگم نیز همین تاثیر را دارد؛ به این صورت که اگر دیافراگم را یک استاپ کاهش دهید، در واقع میزان باز بودن شاتر را تا ۵۰ درصد کم می کنید. به این ترتیب، اگر هر کدام از تنظیمات را یک استاپ تغییر دهید، یعنی برای داشتن بهترین نوردهی، فقط کافی است که آن یکی را یک استاپ به صورت برعکس تغییر دهید.

۲- کاهش میزان ایزو

یکی دیگر از عوامل موثر برای گرفتن عکس های با کیفیت با سرعت شاتر بالا این است که میزان حساسیت نوری دوربین را کم کنید. عدد ایزو هر چه بالاتر باشد، یعنی حساسیت نوری دوربین بالاتر است و در نتیجه، ممکن است عکس نویزهای بیشتری داشته باشید. اما اگر ایزو را پایین بگیرید، سرعت شاتر بالاتری را می توانید انتخاب کرده و از کیفیت عکس مطمئن باشید.

۳- از فیلترهای کاهنده نور (ND)

این فیلترها، شدت نور ورودی به لنز را کاهش می دهند به همین خاطر با راحتی بیشتری می توانید سرعت شاتر را کم کنید بدون اینکه تصویر زیاد از حد روشن بشود.

از دیگر تکنیک های گرفتن موشن بلور می توان به عکاسی پَنینگ (Panning) اشاره کرد. برای این نوع عکاسی شما باید دوربین را با سرعتی برابر با سرعت حرکت سوژه و به موازات حرکت وی، حرکت دهید. زمانی که سوژه درست در مقابل شما قرار گرفت، شاتر را فشار دهید. در این حالت، فوکوس باید دستی بوده و روی سوژه باشد. همچنین باید از تنطیم نوردهی دوربین نیز اطمینان حاصل کنید.

روزیاتو

اگرمی خواهید در عکس هایی که می گیرید چه گروهی و چه تکی همیشه خوش عکس باشید نکات زیر را هرگز فراموش نکنید.

مراقب چانه باشید

زمانی که می خواهید عکس بگیرید چانه و سر را کمی جلو بیاورید. شاید احساس کنید که کمی غیر طبیعی شده اید اما داخل عکس متوجه می شوید که صورت لاغرتر نشان داده شده و چانه ها غبغب ندارند.

مراقب شانه ها باشید

در این مورد هم باید کمی به سمت جلو متمایل شوید. این ژست شانه ها را زیباتر و بازوها را لاغرتر نشان می دهد.

و همینطور زبان

زمانی که در عکس لبخند می زنید زبان را به سقف دهان و پشت دندان ها قرار دهید. با این کار لبخند طبیعی تر نشان داده می شود.

کمی پیچ و خم به خود بدهید

به جای این که مستقیم به دوربین در آتلیه بارداری خیره شوید کمی بدن را بچرخانید و یکی از پاها را جلوی پای دیگر قرار دهید و وزنتان را روی پای عقب بیندازید.

خودتان را وسط گروه جای دهید

در عکس های گروهی در آتلیه نوزاد همه می خواهند خوب بیفتند بنابراین کسی دلش نمی خواهد انتهای عکس باشد چون درشت تر از حالت معمول نشان داده می شود. پس بهتر است خودتان را وسط گروه جای دهید.

بازوهای لاغر

بازوها را به بدن نچسبانید. آن ها را یا روی کمر قرار دهید و یا به هر روش دیگری از بدن کمی فاصله بدهید.

از فیلتر عکس نترسید

از فیلترها برای زیباتر شدن عکس های تان استفاده کنید.

منبع:

بدونیم

به لطف صنعت گستره موبایل و تولید انبوه ژیروسکوپ ها قیمت پرنده های تصویربرداری به شدت کاهش یافته و در عمل به حدی رسیده که به یک وسیله ی در دست همگان تبدیل شده است. صنعتی که با خود سوالاتی را نیز به همراه آورد. در این مقاله، با انواع پهباد (drone) برای عکاسی هوایی آشنا می شوید، مارک های معروف مثل گوپرو و دی جی آی (DJI) و تجهیزات ضروری را خواهید شناخت و در مورد مجوز های پرواز پهباد اطلاعات لازم را کسب می نمایید. به راهنمای خرید و عکاسی با پهباد خوش آمدید.عکاسی کودک

چه بخریم؟

در حقیقت شما دو گروه انتخاب دارید:

پرنده های بنزینی و پرنده های الکترونیکی.

از نظر نگارنده گروه اول برای یک مصرف کننده ی غیر تخصصی در زمینه علوم پروازی منتفی است و شما باید سراغ پهباد های الکترونیکی بروید که برای یک کاربر آماتور طراحی شده است.

بی شک اگر این مقاله توسط یک متخصص علوم پروازی نوشته می شد معرفی کاملی از چهار دسته زیر نیز می داشت. اما ما فقط با ذکر نام و تصویر از این کلاس پرنده ها گذر خواهیم کرد.

Firefly6

Panther

Hammerhead II

QuadCriuser

موضوع را به سمت مولتی روتر های عمود پرواز زیر هدایت می کنیم.

در این گروه نیز دو زیر مجموعه اصلی وجود دارد:

پرنده های کاستومایز شده که به صورت دستی تولید می شوند و دیگری پکیج های اماده ی موجود در بازار.

بی شک در این مورد نیز پکیج های آماده ترجیح یک عکاس یا فیلم ساز غیر سینمایی است. هرچند بی شک توانایی هایی مثل قدرت و سرعت مانور در مسابقات مهارت تنها در اختیار پرنده های کاستومایز شده است.

اما پیش از ورود به بحث، این پرنده ها را از نظر تعداد بال مورد بررسی قرار می دهیم.

کواد کوپتر ها ( چهار ملخ)

هکزا کوپتر ها (شش ملخ)

اکتاکوپتر ها (هشت ملخ)

این ها همگی در دسته مولتی روتر ها قرار می گیرند و تفاوت آن ها با هم در قدرت حمل بیشتر و پایداری مناسب تر است که با افزایش تعداد موتور افزایش می یابد. اما هزینه ساخت و اصطکاک بیشتر باعث شده بیشتر تو لید کننده ها برای کلاس های عمومی خود از کوادکوپتر ها بهره بگیرند. و موتور های بیشتر تنها برای کسانی که نیاز به حمل دوربین های سنگین تری دارند توصیه می شود.

چه شرکت هایی کوادکوپتر های استاندارد تصویربرداری تولید می کنند؟

دو کمپانی معتبر و چند شرکت دیگر این محصولات را تولید می کنند.

کمپانی DJI –Gopro – Parrot – Yuuneec – 3DR (solo) – Walkera– Syma – Gaui رقبای اصلی این بازارند و شرکت ام جی ایکس، جی جی آر سی و دبلیو ال تویز و … در حقیقت اسباب بازی های پرنده تولید می کنند که اغلب قابلیت تصویربرداری را نیز دارند.

شخصا احساس می کنم این رقابت بیشتر بین گوپرو و دی جی آی باشد و سهم بازار و خبرها را این دو کمپانی بیشتر به خود اختصاص داده اند.

DJI پنج کلاس متفاوت دارد که وزنی حدود دو کیلوگرم یا کمتر دارند. ماتریک -فانتوم – اینسپایر – ماویک – اسپارک. (در نهایت تنوع محصولات و کلاس های دی جی آی بیشتر از این تعداد است)

و گوپرو تولید کننده ی مدل محبوبی به نام کارما است.

با توجه به اینکه مقایسه ی محصولات این دو کمپانی به دفعات متعدد انجام شده است وارد جزییات آن نخواهیم شد و فقط به اختصار به وجه تمایز آن ها خواهیم پرداخت.

البته ذکر این نکته نیز ضروری است که به هیچ وجه همه محصولات DJI به دلایل فنی متعدد قابل مقایسه با پرچمدار گوپرو (کارما) نیستند و در عمل می توانید این محصول را با کلاس های پایینتر کمپانی DJI مثل ماویک و اسپارک مقایسه کرد.

چه چیز گوپرو را جذاب می کند؟

چند نکته وجود دارد که گوپرو را به محصولی با نمک و جذاب تبدیل می کند.

– اندازه کوچک آن

– قابلیت اتصال و جدا کردن دوربین آن

– قابلیت جدا کرد گیمبالِ کارما و استفاده ان به صورت یک استاپلایزر دستی جهت حذف تکان های تصویر در تصویر برداری.

– دارای یک پکیج کامل از جمله پرنده ( تاشو) – فرستنده – گیرنده – دوربین  آتلیه کودک– گیمبال – نمایشگر و در نهایت پکیج قابل حمل

قیمت این محصول با دوربین حدود هزار دلار است.

دقیقا هم قیمت ماویک پرو از شرکت DJI . با این تفاوت که شما به یک موبایل ( به عنوان نمایشگر) نیاز دارید. در هر صورت انتخاب سختی است.

دی جی آی محصولات دیگری دارد ک در بالا نام آن ها برده شد. مقایسه و مشخصات آن ها در صد ها سایت فارسی و انگلیسی موجود است. که شما با توجه به بودجه و تعریف منطقی نیاز های خود می توانید از موجود باهوش خانگیِ دی جی آی به نام اسپارک تا غول بلند پرواز کمپانی یعنی MATRIC600 پنج هزار دلاری انتخاب کنید.

کدام محصول توجه شما را برای خرید جلب کرد؟

در حقیقت من جواب ساده ای برای آن دارم. نیازم را که به درستی تعریف کردم (عکاسی از طبیعت و تصویربرداری با کیفیت قابل قبول) و شروع به جستجو کردم تحقیقات من نشان داد که بی جهت نیست که عکاسان و تصویربرداران غیر سینمایی بیشتر به خرید یک محصول رغبت دارند: فانتوم چهار پرو.

محصولی جذاب و کمی بزرگ. دارای هندلینگ پرواز فوق العاده – دوربین قابل قبول برای نور روز – تصویر برداری عالی – پشتیبانی از فرمت فایل های عکاسی خام – دارای امکاناتی عالی جهت برگشت به نقطه پرواز در صورت بروز اتفاق – دارای مود های تصویربرداری جالب جهت انجام دستوراتی مثل دنبال کردن سوژه یا دور سوژه ای چرخیدن و … زمان پرواز طولانی تر. به نظر من فامتوم چهار پرو یک انتخاب نرمال است.

مجدد تاکید می کنم که محصولات گرانتر و ارزانتر از فانتوم چهار هم هستند که بسته به نیاز و بودجه شما انتخاب را متفاوت می کند.

پس از خرید چه کنیم؟

شما بعد از خرید هر یک از محصولات پرنده ابتدا نیاز به آموزش دارید. با اینکه پرواز با این پرنده ها بسیار راحت است، اما حتما شما نیاز دارید نکاتی را در مورد نرم افزار تخصصی آن پرنده بدانید.
نکاتی همچون کالیبره کردن – توجه به باد – اصول پرواز – مود های تصویر برداری – تنظیمات دوربین پرنده و … نکاتی هستند که یک مدرس کار بلد مسیر رسیدن به هدف را برای شما کوتاه خواهد کرد.
دومین موضوع شما مجوز هاست. بسته به قوانین جاری آن کشور نیاز به اخذ مجوز هایی دارید و در کنار آن لازم است قوانین و اصولی را جهت پرواز ایمن بدانید.

پس از خرید پرنده چه تجهیزاتی ضروری است؟

کارت حافظه اولین نیاز شما است. فایل های عکس خیلی حجیم نیستند، ولی کسی که تصویربرداری می کند نیاز به حجم مناسب میکرو اس دی با سرعت بالا دارد. کارت حافظه های سرعت پایین برای ثبت تصویر مناسب نیستند.

باتری اضافه – مدت پرواز پرنده ها با یک بار شارژ باتری متفاوت است. اما به طور متوسط و در شرایط عادی (باد نرمال) یک پرنده بین دوازده تا بیست و چند دقیقه پرواز می کند. بخشی از این زمان به پرواز تا مقصد و فرود اختصاص پیدا می کند و با توجه به اینکه حد اقل بیست درصد باتری را برای اطمینان خاطر از عدم قطع ارتباط رادیویی باید نادیده بگیرید، عملا مدت پرواز کوتاه است. شما برای کار جدی حداقل چهار باتری نیاز دارید.

یک هاپ شارژر سه تایی/ وسیله ای که به شما اجازه می دهد سه باتری را همزمان به شارژ بزنید و در طول شب این باتری ها به نوبت شارژ شوند.

یک نمایشگر (موبایل یا تبلت) / در میان دستگاه های موجود در بازار برند اپل کمترین باگ و بیشترین همخوانی را با بیشتر مدل ها دارد. یک موبایل با صفحه نمایش ۵.۵ اینچی تا یک تبلت ده اینچی گزینه مناسبی است. شخصا استفاده از نمایشگر بزرگتر را ترجیح می دهم.

محافظ ملخ / اگر در سوله ها و فضا های بسته کار می کنید و یا پرنده از یک سطح کاملا تراز شروع پرواز نمی کند این محافظ ملخ به کار شما می آید. گرچه نصب و جداسازی آن کمی زمانبر است اما فکر میکنم انتخاب مناسبی برای محافظت از ملخ ها باشد.

کوله تخصصی/ اگر برای عکاسی یا تصویر برداری پیاده روی زیادی دارید، یک کوله هم نیاز دارید. البته این مورد در مورد پرنده های بزرگتر بیشتر مورد نیاز است.

سایبنان تبلت یا موبایل / یکی از بزرگترین چالش های یک تصویر بردار مزاحمت نور خورشید در نمایشگرش است. سایبان های استاندارد قدری وضعیت را بهبود می دهند.

ملخ اضافه / اگر دور از شهر هستید و پروژه مهمی دارید، حتما ملخ اضافه با خود همراه داشته باشید. شکستن ملخ اتفاق رایجی است. ریسک توقف پروژه را هرگز به جان نخرید.

فیلتر کاهنده نور (ND) یا پلارایزر / ضرورت این موضوع را با توجه به محیط و هدفتان از عکاسی معین نمایید. بعضی از انواع پهباد ها چند ثانیه اجازه نوردهی طولانی را به کاربر می دهند.

منبع:

لنزک

دوربین های مدرن به ما اجازه می دهند تا تصاویر منظره رنگی باور نکردنی بگیریم. یک نگاه سریع به سایت هایی مانند ۵۰۰px نمونه های فوق العاده ای از این ژانر را به شما نشان خواهد داد. با این حال، زمانی که کسی یک عکس منظره سیاه و سفید خیره کننده را پست می کند، اغلب لایک ها و کامنت های بیشتری نسبت به معادل رنگی آن دریافت می کند. مناظر سیاه و سفید به پایه ای ترین خواسته های عکاسی ما می پردازند. فقدان رنگ آنها به عنوان یک برانگیزنده ترکیبی و احساسی به این معنی است که ما از آنهمه تفکر و خلاقیتی که در یک  آتلیه بارداری با منظره تک رنگ عالی به کار رفته قدردانی می کنیم. ایجاد مناظر سیاه و سفید عالی آسان نیست، آنها به پیش بینی، درک درستی از نور و شکل و دانش خوبی از نوردهی نیاز دارند. در این مقاله ما قصد داریم نگاهی به المان هایی که یک منظره سیاه و سفید خوب را می سازند، بیاندازیم.

چگونه رنگ و اَشکال هندسی قوی می توانند به برجسته شدن یک عکس کمک کنند

ممکن است عجیب به نظر برسد که هنگام صحبت در مورد عکاسی مونوکروم یا تک رنگ به رنگ اشاره کنیم، اما این امر برای شیوه عکاسی ما حیاتی است. رنگ یکی از روش هایی است که ما با آن اشیاء را در تصاویر سیاه و سفید از هم جدا می کنیم، بنابراین ما به دنبال کنتراست رنگ عالی در عکس های خود هستیم.

در کنار رنگ ما به اَشکال هندسی واضح و مشخص نیز نیاز داریم. این اَشکال لبه هایی با کنتراست شدید در تصاویر ما ایجاد کرده و به عنوان ابزارهای ترکیب بندی برای در کنار یکدیگر نگه داشتن عکس عمل می کنند.

خلاصه اینکه: ترکیب خوبی از رنگ های جدا از هم و اَشکال هندسی قوی به یک منظره تک رنگ خوب وضوح می بخشند.

اَشکال هندسی قوی در تصاویر سیاه و سفید خوب عمل می کنند. اثر Misha Sokolnikov

به همین دلیل است که الگوها و بافت ها در عکاسی سیاه و سفید مهم هستند

دو المان مهم دیگر برای هر منظره سیاه و سفید، الگوها و بافت ها هستند. اینها به تصویر ما عمق می بخشند، و به تصاویر دو بُعدی یک احساس سه بُعدی می دهند. الگوها ممکن است محصولات متفاوت در یک مزرعه، لایه های مختلف سنگ، یا حتی شکل یک جاده پر پیچ و خم در میان یک منظره باشند. بافت ها معمولا در المان های نزدیک تر در صحنه ما قابل مشاهده هستند. آنها ممکن است زنگ روی یک تراکتور قدیمی یا سطح سایشی یک سنگ باشند. نور جهت دار نرم، بهترین نور برای برجسته کردن الگوها و بافت هاست.

سیاه و سفید بافت ها را واقعا خوب نشان می دهد. اثر BeckerG

چرا آسمان و ابرها می توانند یک تصویر منظره را بسازند یا خراب کنند

آسمان یک المان مهم در بسیاری از مناظر و به خصوص در مناظر تک رنگ است. یک آسمان به خوبی نشان داده شده نگاه ما را در تصویر نگه می دارد، و آن را به سمت جذابیت اصلی برمی گرداند، مانند تصویر زیر. یک آسمان صاف و غیر جذاب نگاه و توجه ما را در عکاسی بارداری بالای تصویر سرگردان نگه می دارد. ابرها چیزی هستند که آسمان را می سازند، ابرهای سفید پفی در آبی ژرف یا ابرهای طوفانی با چندین تُن و اَشکال و فرم های زیاد. حتی ابر سیروس در سطح بالا نیز می تواند به نگه داشتن نگاه ما بر روی منظره کمک کند. حفظ وضوح در آسمان یک بخش اصلی از نوردهی است و ما اکنون می خواهیم آن را بررسی کنیم.

یک آسمان عالی می تواند در حالت سیاه و سفید چشمگیر به نظر برسد. اثر steffen#

درک نوردهی، فیلترها، و HDR برای به دست آوردن نتایج بهتر

به دست آوردن نوردهی درست یکی از سخت ترین کارها در یک منظره تک رنگ است. سوژه باید به خوبی مشخص شده و روشن شود، اما وضوح در قسمت های سایه دار و جلوگیری از بیش از حد روشن شدن آسمان نیز لازم است. انسل آدامز نظام ناحیه ای (zone system) را برای حل این مشکل طراحی کرد و امروزه اکثر دوربین ها از یک نسخه دیجیتالی از این سیستم با نورسنجی استفاده می کنند. نورسنجی ماتریسی (Matrix) خوب است اما همیشه درست نیست. برای یک منظره، اغلب نورسنجی نقطه ای بهترین گزینه است. شما می توانید برای سوژه اصلی خود نورسنجی کرده و در صورت نیاز جبران نوردهی کنید.  اغلب بزرگترین مشکل نوردهی حفظ جزئیات در آسمان در حین داشتن نوردهی درست بر روی سوژه است. ما چند گزینه برای کمک به غلبه بر این مشکل داریم. اول از همه می توانیم با براکتینگ نوردهی یک سری عکس با نوردهی متفاوت بگیریم و آنها را در پس پردازش به صورت یک عکس HDR در هم ادغام کنیم. این کار اکثر اوقات جواب می دهد، اما در روزهایی که باد می وزد، مشکلاتی را می توان در برگ ها و چمن ها مشاهده کرد.  گزینه دیگر استفاده از فیلترهای کاهنده نور یا ND برای تاریک نگه داشتن آسمان، و حفظ پیش زمینه است.

HDR در حالت سیاه و سفید اغلب ظریف تر از حالت رنگی است. اثر Ah Wei (Lung Wei)

چرا پس پردازش برای عکاسی منظره سیاه و سفید بسیار مهم است

پس پردازش برای عکاسی دیجیتال سیاه و سفید به همان اندازه مهم است که چاپ برای فیلم مهم بود. اپلیکیشن هایی مانند لایت روم و فتوشاپ طیف وسیعی از ابزارهای مختلف برای تبدیل به سیاه و سفید دارند، اما احتمالا از همه مهمتر آنهایی هستند که رنگ را کنترل می کنند. این اسلایدرها به ما اجازه می دهند تا کنتراست و سطح تک تک رنگ ها را کنترل کرده و تصویر را آنطور که می خواهیم تغییر دهیم.

به عنوان مثال، با کاهش سطح کانال آبی می توانیم کاری کنیم که یک آسمان آبی با یک تُن بسیار تیره تر به نظر برسد. به طور مشابه افزایش سطح کانال سبز تُن چمن و برگ درختان را روشن تر خواهد کرد. با ترکیب ابزارهای رنگ با ماسک انتخابی، می توانیم هر تصویر سیاه و سفید را به چیزی خیره کننده تبدیل کنیم.

لنزک: تن (tone) به معنی میزان روشنایی است. تن های تیره و روشن. درجه روشنایی یا تیرگی. در انتهای مطلب و بخش مولفه های رنگ بیشتر با مفهوم تن آشنا خواهید شد.

محدوده تن ها (tonal range). تصویر فوق برای درک عمیق تر شما از مفهوم تن (tone) آورده شده است.

عکاسی از مناظر تک رنگ آسان نیست، اما با درک این که چطور رنگ ها به تُن ها تبدیل می شوند و اَشکال و الگوها یک عکس را می سازند، می توانید خیلی زود شروع به«دیدن» در حالت سیاه و سفید  بکنید. صبر، نور خوب و البته یک صحنه زیبا نیز عواملی هستند که یک عکس منظره سیاه و سفید خوب را خواهند ساخت.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک

دوربین های ما ابزارهای بسیار شگفت انگیزی هستند. در مقایسه با چند سال پیش، قابلیت های آنها بسیار زیاد شده است. اگرچه ممکن است اینطور به نظر نرسد، اما هنوز هم زمینه های زیادی برای پیشرفت دوربین ها وجود دارد. ما ممکن است به تصاویرمان نگاه کرده و فکر کنیم که جای کمی برای پیشرفت تکنیکی دارند. با این حال، به چند سال پیش فکر کنید، آن موقع هم احتمالا همین را می گفتید. با این وجود، امروزه کیفیت تصاویر ما بدون شک بهتر از پنج سال پیش است. بنابراین چه چیزهایی می توانند در نسل بعدی دوربین ها بهبود یابند؟

محدوده دینامیکی

محدوده دینامیکی یکی از بزرگترین مواردی است که می تواند بهبود یابد. این مسئله به خصوص در مورد سنسورهای کوچکتر درست است اما برای دوربین های فول فریم نیز صادق است. دوربین های مدرن می توانند بین ۱۴-۱۱ استاپ (پله) از محدوده دینامیکی را بازتولید کنند. این رقم بسیار بالایی است، اما هنوز راه درازی برای رسیدن به چشم انداز ما دارد. آتلیه نوزاد

محدوده دینامیکی یک تکنولوژی است که قطعا با هر نسل دوربین بهبود می یابد. پیشرفت های اخیر شامل بهبودهای نرم افزاری و همچنین سخت افزاری بوده است تا به ما کمک کنند به حداکثر محدوده دینامیکی دست یابیم. می تواند اینطور باشد که پردازنده های سریع تر و نرم افزارهای پیشرفته کلید بهبود محدوده دینامیکی در آینده باشند.

محدوده دینامیکی بهتر می تواند HDR را به تاریخ پیوند دهد. اثر Ahmad Rithauddin

عملکرد در نور کم

یکی دیگر از زمینه های کلیدی برای پیشرفت، عملکرد نور کم می باشد که برای بسیاری از ما مهم است. باز هم گام های بزرگی در این زمینه برداشته شده است. با این حال، این پیشرفت ها به طور کلی به دوربین های دارای سنسور بزرگتر مانند دوربین های فول فریم نیکون، کانن و سونی محدود شده اند. سنسورهای APS-C و m43 بهبود یافته اند، اما هنوز هم با فول فریم ها رقابت نمی کنند. مشکل، تراکم پیکسل است. به منظور به روز ماندن با تقاضا برای رزولوشن های بالاتر، پیکسل ها باید به هم نزدیک تر و نزدیک تر شوند. این برای تولیدکنندگان سنسور چالش برانگیز است. آنها یک حد وسط خوب بین کاهش نویز و رزولوشن پیدا کرده اند. مانند محدوده دینامیکی این نیز احتمالا با استفاده از نرم افزار و نه سخت افزار بهبود می یابد.

هنوز زمینه زیادی برای پیشرفت نور کم وجود دارد. اثر Nick Rice

سرعت نوشتن

سرعت نوشتن در مقایسه با چند سال پیش خیلی بیشتر شده است، اما هنوز هم می تواند بهتر باشد. علت آن این است که اکثر ما ترجیح می دهیم با فرمت RAW عکس بگیریم. با افزایش رزولوشن، اندازه فایل های RAW بسیار زیاد می شود و دوربین های ما برای پردازش این فایل ها به تقلا می افتند. این امر به خصوص زمانی که در مُدهای پیوسته سریع عکس می گیریم، صادق است.

دوربین ما ممکن است ده ها عکس JPEG پشت سر هم را با سرعت ۱۲ فریم در ثانیه بگیرد، اما اگر با فرمت RAW عکاسی  نوزاد کنید از سرعت آن کاسته می شود. نه تنها این، بلکه با فرمت RAW خالی شدن بافر نیز بیشتر طول می کشد.

بهبود سرعت نوشتن نه تنها به تولیدکنندگان دوربین بستگی دارد که راه های سریع تری برای نوشتن فایل ها پیدا کنند، بلکه شرکت های کارت حافظه نیز باید قابلیت های حافظه فلش خود را بهبود بخشند.

عمر باتری

این مورد در حال حاضر چالش بزرگی برای دوربین های بدون آینه است. اگرچه DSLR ها عمر باتری فوق العاده ای دارند، اما دوربین های معادل بدون آینه در حال تلاش هستند (به پای آنها نمی رسند). این به دلیل افزایش مصرف انرژی آنها، که منظره یاب های الکترونیکی عامل اصلی آن هستند، و اندازه کوچکتر و در نتیجه باتری های کوچکتر می باشد.

با توجه به پیشرفت های سریع در تکنولوژی باتری در سال های اخیر، من مطمئن هستم که ما خیلی زود شاهد آن خواهیم بود که دوربین های بدون آینه تعداد عکس های یکسانی با معادل DSLR خود می گیرند.

تصور کنید که فقط به یک باتری نیاز داشتید. اثر See-ming Lee

قابلیت های فوکوس خودکار

زمینه ای که در آن فوکوس خودکار بهتر می تواند بهبود یابد، شاید هوش مصنوعی باشد. سیستم های فوکوس امروزی فوق العاده سریع هستند، اما گاهی اوقات برای سوژه های در حال حرکت عملکرد خوبی ندارند. هوش مصنوعی شیوه پیش بینی حرکت سیستم های فوکوس، به خصوص حرکات نامنظم سوژه ها را بهبود می بخشد.

زمینه دیگری که در آن فوکوس می تواند پیشرفت کند، در شرایط نور کم و کنتراست کم است. این ها زمینه های به ویژه ضعیفی برای سیستم های فوکوس فعلی هستند.

رزولوشن

رزولوشن مورد جالبی است، چون احتمالا بیشتر از کاربردهای عملی، تحت تاثیر تقاضای مصرف کننده قرار دارد. اگرچه متخصصان ممکن است نیازمند رزولوشن فوق العاده بالا برای کار تجاری باشند، اما اکثر قریب به اتفاق مصرف کنندگان آماتور به آن نیازی ندارند. با این حال، به دلایلی رزولوشن همیشه نشان دهنده پیشرفت تکنولوژی در دوربین های دیجیتال بوده است. این بهبود رزولوشن اغلب به قیمت افزایش نویز تصویر در ایزوهای بالاتر است.

تثبیت کننده تصویر

افزوده شدن IBIS یا تثبیت کننده تصویر داخل بدنه به دوربین ها نشان می دهد که تولیدکنندگان این گزینه را به عنوان یک پیشرفت تکنولوژیکی بسیار جدی می گیرند. بعضی از شرکت ها در حال حاضر دوربین هایی دارند که سیستم های تثبیت کننده دوگانه دارند، داخل بدنه و روی لنز که با هم کار می کنند.

تثبیت کننده دوربین یک بهبود کلیدی دیگر است. اثر Riley Kaminer

تکنولوژی در عکاسی با سرعت در حال افزایش است، با این حال موارد فوق احتمالا بزرگترین زمینه ها برای بهبود در چند سال آینده هستند. شما بیشتر دوست دارید چه پیشرفت های تکنولوژیکی را در دوربین های آینده خود ببینید؟

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک

برخی افراد از عکاسی با موبایل لذت می برند و در این کار نیز بسیار مهارت دارند. برخی افراد هم دوربین حرفه‌ای راضیشان می کند. آنها مثلا به حالت های کلوزآپ و ماکرو علاقه وافر دارند. دوست دارند با دوربین های حرفه ای خود از عمیق ترین و جزئی ترین اجزای گل عکس بگیرند. برای این منظور هم وسایل مورد نیاز آن را تهیه می کنند.

با تعیین اینکه چه موضوعی شما را راضی می کند، برای خود برچسب عکاسی بارداری تعیین کنید و در آن مسیر به کمال برسید. البته برای اینکه خودتان را یک عکاس منحصربه فرد تعریف کنید باید کارهایی انجام دهید که ما در ادامه برایتان توضیح داده ایم.

1.خودکاوی کنید

ابتدا خوب است به دنیای درونی خود سفر کنید و ببینید چه کسی هستید و چه چیزهایی شما را خوشحال می کند؟ چه مسایلی باعث ناراحتی شما می شوند و چه چیزهایی الهام بخش شما در ثبت یک تصویر خلاقانه و منحصر به فرد می شود؟ هر چه بهتر و بیشتر خود را بشناسید، عکاس بهتر و موفق تری خواهید بود. به طور مثال، افرا جزئی‌نگر می توانند از این شخصیت خود برای خلق کلوز آپ های زیبا بهره بگیرند.

2.عکاسی از هر چه دوست دارید

در زندگی همه ما مسایلی برای دوست داشتن یا دوست نداشتن وجود دارد. همه می دانیم چه چیزهایی را بیشتر دوست داریم. بنابراین، بد نیست در گوشه ای خلوت بنشینید و همه علاقه مندی های خود در زندگی را روی کاغذ بنویسید. سپس می توانید بر اساس این علاقه مندی ها دوربین را بردارید و شروع به عکاسی کنید. سعی کنید از مسایلی که دوست دارید و خوشحالتان می کند عکس بگیرید.

3. از ایده بزرگان عکاسی بهره بگیرید

این کار به آسانی کتابخانه یا کتاب فروشی رفتن است. فقط کافی است کتاب عکاسی در مورد موضوع دلخواه خود و عکاسان بزرگ دنیا را خریداری کنید. در عکس ها آنها  به زاویه دوربین، نور و طرز قرارگیری اجزای تصویر توجه کنید. سپس با خود فکر کنید که عکاس چگونه و در چه حالتی این عکس خیره کننده را ثبت کرده است. در اینترنت و سایت عکاسان بزرگ دنیا نیز می توانید به دنبال این نوع اطلاعات باشید. فقط باید بسیار زیاد عکس ببینید و با دقت به همه جزئیات عکس ها توجه کنید. 

4.خیال‌پردازی کنید

در ذهن خود، چیزی که دوست دارید از آن عکس بگیرید را تصویر سازی کنید. با این کار زاویه مشخصی به ذهن خود می بخشید. تصویرسازی و رویاپردازی همچنین کمک می کند تا تجهیزات لازم برای آن عکسی که می خواهید بگیرید را نیز از قبل مهیا کنید. همیشه با تعیین هدف می توانید به آن نتیجه ای که می خواهید برسید. وقتی می دانید چه می خواهید، در همان مسیر گام بر می دارید و می توانید عکاسی منحصربه فرد برای خود باشید. در خیالات خود حتی می توانید خود را به جای عکاس مشهور مورد علاقه خود نیز قرار دهید. به این ترتیب، موضوع عکاسی شما نیز تعیین می شود و می دانید می خواهید عکاس طبیعت باشید یا پرتره.

5.برای خود بیننده تعیین کنید

با تعیین بیننده برای عکس های خود می توانید خودتان را نیز تعریف کنید. اگر دوست دارید عکاسی باشید که مردم از او تعریف می کنند، باید تعیین کنید این مردم چه تیپ انسان هایی هستند؟ به طور مثال، اگر علاقه شما عکاسی از اتومبیل است به احتمال زیاد اکثریت بیننده های شما را آقایان تشکیل می دهند. یا اگر به عکاسی از حیوانات خانگی علاقه دارید، جنس بیننده هایتان نیز تغییر خواهد کرد.
 
شاید این سوال برایتان پیش بیاید که چرا باید برچسب خودتان را در عکاسی داشته باشید. این مساله این قدرها هم مهم نیست اما عکاس های بزرگ دنیا همیشه درک عمیقی از خود، خواسته ها و اهداف خود دارند و می دانند چه چیزی می تواند تخیلات آنها را مجسم کند. اگر برای خود موضوع  و هدف خاصی نداشته باشید، ممکن نیست بتوانید به عنوان یک عکاس موفق در دنیا شناخته شوید. 

متاسفانه به دلیل اینکه تعریفی از خلاقیت داده نشده و ابعادش روشن نیست، جوانان ما تصور می‌کنند که نوعی عکاسی ذهنی که عمدتا بیان کننده بخش‌های ناخودآگاه وجودشان است که به عنوان عکاسی خلاقه قلمداد می‌شود. در روان‌شناسی هم می‌گوییم اثر هنری مانند خوابی است که هنرمند در بیداری می‌بیند. این اتفاق در هنر هم می‌افتد؛ امروز می‌بینیم که مدی بوجود آمده که  عکاسی پارچه سفیدی را به هوا می‌اندازد و عکس می‌گیرد یا از چیزهایی که بیشتر شکل شبه دارند عکاسی می‌کنند یا پدیده‌های ذهنی خودشان را. الان این مد شده است که به این عکاسی خلاقه می‌گویند. اما به هیچ وجه نمی‌توانیم بگوییم که عکاسی خلاقه تنها در این نوع رویکرد شکل می‌گیرد. این هم یک گرایش در عکاسی است.

ماهنامه همشهری تندرستی - ترجمه مهرداد حقگو: عکاس ها نگاه منحصر به فردی به دنیا دارند. این نگاه باعث می شود آن ها قادر باشند برای ارتباطات بلندمدت به جذاب ترین افراد تبدیل شوند. اگرچه این افراد بیشتر زمان خود را با دوربین می گذرانند ولی می تواند باعث شوند حواس تان روی هنر مورد علاقه شان متمرکزش شود.
اگر شریک زندگی شما یک عکاس است، احتمالا در رابطه با چیزهایی که آن ها را فوق العاده می کند، مطلع هستید. با این وجود بازخوانی این ویژگی های خوب، ایده خوبی است، زیرا باعث می شود مجددا درک کنید چقدر خوش شانس هستید. فردی که شریک زندگی او یک عکس است به راحتی می تواند شهادت بدهد که زندگی اش نسبت به بسیاری از افراد دیگر در آتلیه بارداری اصلا خسته کننده نیست.

زمانی که یک عکاس دوربینش را در کنارش دارد، هر تجربه ای می تواند به یک ماجراجویی تبدیل شود. آن ها به کسانی که عکاس نیستند نیز در فهم قدرت تحول آفرینی از طریق لنز دوربین کمک می کنند. با استفاده از همه این مهارت ها و صفات طبیعی، جای تعجب ندارد که بسیاری از مردم معتقدند که عکاس ها یکی از بهترین همسران هستند.
1- خلاق هستند
یک عکاس برای رشد در حوزه فعالیت خود نیاز به خلاقیت دارد و میزان خلاقیت او به طور معمول فراتر از عکس هایش می رود. عکاس ها ایده های بسیار خلاقانه ای برای سرزنده نگه داشتن رابطه عاشقانه در ارتباط با همسران شان دارند. آن ها هم چنین قادر هستند رویکردهای خلاقانه ای برای هر چیزی داشته باشند؛ از حل مشکلات گرفته تا چیدمان وسایل خانه. آتلیه بارداری

2- به جزییات بسیار ریز، توجه می کنند

آیا کسی که هرگز به مدل موی شما یا تغییرات اتاق نشیمن خانه توجه ندارد، اساس می تواند دل نشین باشد؟ خوشبختانه یک عکاس، هرگز از توجه به جزییات غافل نمی شود، زیرا ساعت ها برای تجزیه و تحلیل دقیق هر چیزی برای گرفتن بهترین عکس های ممکن، وقت صرف می کند. این ویژگی آن ها را به همراهانی ویژه برای کسانی که به جزییات توجه می کنند، تبدیل می کند.

3- خود را وقف این کار کرده اند

عکاس بودن از بیرون از این حرفه فوق العاده به نظر می رسد اما واقعیت این است که حرفه ای بسیار دشوار است. اگر شریک زندگی شما درآمد خود را از این راه به دست می آورد، می توانید مطمئن باشید که می تواند همان گونه خود را وقف زندگی مشترکش با شما کند.

4- می توانند شما را در بهترین حالت به تصویر بشکند

یک عکاس واقعا حرفه ای می تواند بهترین نور و زاویه را برای عکس گرفتن از یک فرد تشخیص دهد. این کار می تواند به شما کمک کند خود را از زاویه ای دیگر مشاهده کنید. محققان تخمین زده اند که تقریبا 85 درصد مردم خود را دست کم می گیرند. مطالعاتی در بریتانیا نشان داد که زنان جوان تر بیشتر از دیگران از ظاهر خود ناراضی هستند. داشتن یک شریک زندگی عکاس که عکس های فوق العاده ای از شما می گیرد، راهی بسیار خوب برای افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس در شماست.

5- همه چیز را مستند می کنند

بسیاری از مردم از اینکه نتوانسته اند از قسمت های عمده زندگی خود عکس بگیرند، ناراحت هستند؛ اما وقتی همراه و شریک زندگی شما عکاس باشد شما در این باره هیچ نگرانی ای نخواهید داشت. این اشخاص همواره به اهمیت ضبط هر چیزی فکر می کنند. عکاس ها احتمالا بسیار بیشتر از دیگران، عکس هایی را که از بهترین لحظات زندگی خود داشته اند، چاپ می کنند. احاطه شدن با این گونه خاطرات می تواند به حفظ روحیه شما کمک کند و یادآوردی از شور مشترک در زندگی تان باشد.

6- قدردان هستند

یک عکاس خوب می داند که بهترین تصاویرش از سه جزء ساخته شده اند: الهام، مهارت و شانس. هر عکاسی که تاکنون از صحنه های جذاب تصویربرداری کرده، می داند این کار هم مانند حس قدردانی است. این قدردانی به خاطر لحظات کوچکی از زندگی، احتمال به روابط مابین شما نیز سرازیر خواهدشد. عکاس ها توانایی فهمیدن این را دارند که هر بعد دیگری از زندگی آن ها نیز از مخلوطی از مهارت، الهام و شانس ساخته شده است.

7- شوخ طبع هستند

عملا غیرممکن است که فردی به عنوان عکاس بدون توانایی خندیدن در این حرفه باقی بماند. برای اغلب عکاس های حرفه ای در جهان گاهی اوقات به اشتباه پیش آمده که بعد از اتمام عکاسی از یک سوژه، همه عکس ها را پاک می کنند. تنها راه برای اینکه از این بابت آسیبی نبینند و از سرزنش کردن خود رها شوند، این است به فرصت های از دست رفته و اشتباه انجام شده، بخندند. این کار، یعنی تلاش برای یافتن ابعاد خنده دار یک واقعه، باعث می شود عکاس ها توانایی خنده دار نشان دادن سایر اشتباهات ساده در زندگی را داشته باشند. این قطعا یک ویژگی مطلوب برای شریک زندگی شماست.

8- دائما در حال یادگیری هستند

هیچ کس نمی تواند ادعا کند همه چیز را در رابطه با هنر عکاس می داند. با توجه به این موضوع، کسانی که واقعا به عشق و علاقه خود به عکاس متعهد هستند، دائما به دنبال اطلاعات جدید در این مورد هستند. این کار در قالب خواندن کتاب های جدید ،کلاس رفتن یا به طور ساده، تجربه کردن فرایندهای جدید و ثبت نتایج آن رخ می دهد.

این عشق و علاقه یادگیری در رابطه با عکاسی، اغلب به بسیاری از حوزه های دیگر نیز سرایت می کند. داشتن یک شریک زندگی که همواره دوست دارد اطلاعات جدیدی کسب کند، روابط شما را جالب تر خواهد کرد. به عنوان یک امتیاز ویژه، شریک زندگی شما احتمالا به همان اندازه، برای یادگیری مهارت های عاطفی، زناشویی و مکالمه ای علاقه مند خواهد بود و این می تواند روابط شما را بهتر و گرم تر کند.

منبع:

برترین ها

علی‌ رغم کیفت خوب دوربین گوشی های موبایل امروزی، بسیاری از کاربران اشتباهات زیادی در عکاسی با موبایل دارند. در اینجا به 10 اشتباه متداول کاربران درعکاسی با گوشی اشاره خواهیم کرد.

 

معمولا کاربران این باور غلط را در ذهن دارند که تولید تصاویر حرفه‌ای و زیبا در گروی استفاده از دوربین‌های حرفه‌ای است و تلفن‌های هوشمند قابلیت‌های لازم در این زمینه را ارائه نمی‌کنند. با این حال اگر برخی نکات خاص پیرامون تجربه عکاسی با موبایل را بدانید قطعا تصاویر زیباتری توسط گوشی خود ثبت خواهید کرد.

1- استفاده از اپلیکیشن نامناسب

 

اشتباه: هر گوشی هوشمند با اپلیکیشن پیش‌فرض دوربین در دسترس کاربران قرار می‌گیرد. معمولا اکثر کاربران از همین برنامه‌ها استفاده می‌کنند. چرا که نه؟ این برنامه‌های پیش‌فرض بیشترین سازگاری با تلفن هوشمند را داشته و همچنین با میانبرهای مختلف در سریعترین زمان ممکن اجرا می‌شوند.

چه دلیلی برای استفاده از برنامه‌های جانبی دیگر وجود دارد؟
استفاده از برنامه مناسب: تجربه عکاسی با موبایل را می‌توان با صدها اپلیکیشن مختلف تجربه کرد و منطقی نیست بخواهیم همه آنها را نادیده بگیریم. نگاهی به فروشگاه‌ اپ استور یا گوگل پلی بیاندازید تا با لیست‌ طولانی از ابزارهای دوربین روبرو شوید. سیستم‌عامل اندروید در این زمینه برنامه‌های مختلفی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.
اگر به دنبال تجربه حرفه‌ای در عکاسی با موبایل خود هستید، برای پیدا کردن گزینه مناسب وقت بگذارید و فروشگاه اپلیکیشنی مورد نظرتان را بررسی کنید. چه به دنبال ابزاری ساده هستید و چه حرفه‌ای، گزینه‌های زیادی در فروشگاه‌ها در دسترس هستند.

 
2- به خطوط افقی و عمودی گرید نیازی نداریم!

 

اشتباه: برخی کاربران معتقدند در عکاسی با موبایل کافیست گوشی را از جیب خارج کرده و به سرعت از سوژه مد نظر عکسی بگیریم. با پیروی از این قاعده غیر حرفه‌ای، باید بسیاری از قوانین ساده اما مهم عکاسی را فراموش کنیم. به عنوان مثال قانون Rule of thirds که یکی از مهمترین موارد به شمار می‌رود.
عکاسی نوزاد
گرید را فعال کنید: اپلیکیشن پیش‌فرض تمامی گوشی‌های هوشمند شامل دکمه Grid هست که پس از انتخاب آن خطوط افقی و عمودی جهت عکاسی بهتر و دقیق ظاهر می‌شوند. ایده این روش بسیار ساده و مشخص است؛ به کمک قاب 3 در 3 می‌توان تصاویر حرفه‌ای و زیباتری ثبت کنید. شاید متداول‌ترین روش، هم‌راستا کردن سوژه با خطوط عمودی چپ یا راست باشد. اگر سوژه زنده باشد، چشم‌های آن را باید با خطوط افقی بالا یا پایین هم‌راستا کنید. نتیجه نهایی تصویری است که در آن افق در میانه آن قرار نگرفته است و یا سوژه در مرکز تصویر دیده نمی‌شود.

 3- تدوین و تنظیم مخصوص عکاسان حرفه‌ای است

 

یکی از اصول شناخته‌شده و معروف در عکاسی، کامپوزیشن نام دارد که در آن عکاس باید قبل از ثبت تصویر به موضوعات و جنبه‌های مختلفی فکر کرده و در نهایت تصویر را ثبت کند. به عنوان مثال افراد کجا قرار بگیرند، از چه زاویه‌ای تصویر را ثبت کنیم و یا حتی چگونه دوربین را نگه داریم! پیروی از این قاعده تاثیر چشمگیری در تجربه عکاسی با موبایل و یا دوربین‌های حرفه‌ای دارد.
اما متاسفانه اکثر کاربران این قواعد را مد نظر قرار نمی‌دهند و از همان باور متداول «گوشی را در بیار و سریعا تصویرت را ثبت کن!» پیروی می‌کنند. این قواعد فقط مختص دوربین‌های DSLR نیستند و تلفن‌های هوشمند را نیز در بر می‌گیرند. تعیین محل قرارگیری سوژه در عکاسی با هر گجت حرفه‌ای و ساده‌ای ضروری است.

 4- عجله در ثبت تصویر

 

اشتباه: اپلیکیشن دوربین شما در کمترین زمان ممکن اجرا می‌شود و می‌توان به سرعت تصویر مد نظر را ثبت کرد. چرا تمامی عکس‌های خود را به سرعت و با کمترین اتلاف وقت ثبت نکنیم؟ آیا دلیل اختراع تلفن‌های هوشمند همین نیست؟! ممکن است تصویر نهایی تار شود، اما آیا این موضوع واقعا اهمیت دارد؟ ثبت چندین تصویر پشت سر هم این مشکل را نیز مرتفع خواهد کرد! آتلیه نوزاد
چه کسی حوصله این را دارد که به هر کس بگوید چگونه و کجا بایستد؟ نزدیک شدن به سوژه وقت تلف کردن است و می‌توان با زوم کردن این مشکل را نیز حل کرد! استفاده از تنظیمات متنوع و کاربردی اپلیکیشن دوربین نیز اتلاف وقت است. هرچه باید در تصویر ثبت شود در هر صورت ثبت خواهد شد.
اپلیکیشن دوربین را به خوبی بشناسید و برنامه‌ریزی کنید: تجربه حرفه‌ای و جذاب عکاسی با موبایل زمانی محقق می‌شود که کاربر حوصله به خرج بدهد و برای تصویر خروجی خود برنامه‌ریزی کند. اپلیکیشن دوربین خود را به خوبی زیر و رو کرده و با تمامی تنظیمات و حالت‌های مختلف آن آشنا شوید.

 5- روشن نگه داشتن نور فلاش LED

 

اشتباه: نور فلاش دوربین بسیار ضروری است. قرمز شدن چشم افراد مشکل همیشگی این نور است اما می‌توان به کمک ابزارهای ویرایشی آن را حل کرد. اگر تصاویر تاریک هستند، نور فلاش به خوبی این مشکل را پوشش می‌دهد. ممکن است استفاده از نور فلاش تصاویر را تخت و غیر طبیعی کند اما مگر عکس‌ها سه‌بعدی هستند؟!
در صورت امکان از نور فلاش استفاده نکنید: لنز‌های دوربین در گوشی‌ها جدید شامل سنسور‌های مخصوصی جهت عکاسی در نور کم هستند و در بیشتر شرایط به فلاش دوربین نیازی نداریم. اگر هم به فلاش نیاز داشته باشید، احتمالا اصلا زمان و مکان خوبی برای ثبت تصویر نیست. فلاش دوربین را خاموش نگه دارید و تنها در مواقع ضروری آن را فعال کنید.

در نوجوانی یکی از مهم ترین روزهای سال روز تولد شماست. این مهمانی می تواند در خانه یا خارج از خانه برگزار شود. خلاقیت و انعطافپذیری شما بهترین راه برای گرفتن عکس های خاطره انگیز است. بچه ها می توانند بهترین سوژه شما برای عکاسی باشند، پس همیشه آماده به تصویر کشیدن خنده بچه ها باشید. در ادامه شما را به خواندن نکاتی آموزشی پیرامون عکاسی در تولد ها دعوت می کنیم.

1. مراحل رشد را نشان دهید

کودکان سریع رشد می کنند. در تولد ها به یاد داشته باشید که عکاسی از شمع های روی کیک، بادکنک و کادو ها مهم است. از کودکتان وقتی در کنار کیکش نشسته عکس بگیرید، که بهترین افکت، نور طبیعی کنار پنجره است و دیافراگمی بزرگ (f/2.8-f/4) برای محو کردن پس زمینه آتلیه کودک الزامیست.
به دلیل تکان خوردن سریع کودکان، برای جلوگیری از مات شدن عکس سرعت شاتر خود را ۱/۱۰۰ ثانیه و رو به بالا انتخاب کنید و برای گرفتن عکس های پشت سر هم دوربین را روی حالت عکاسی متوالی (continuous mode) قرار دهید. در صورت نیاز از فلاش اکسترنال (به همراه یک پخش کننده نور) برای پر کردن نواحی تاریک استفاده کنید. آتلیه نوزاد

2. حالت های مختلف را از دست ندهید

کودکان مملو از انرژی و بازیگوشی هستند، بخصوص در روز تولدشان. زمانی که آنها مشغول بازی کردن با یکدیگرند، این بهترین زمان برای گرفتن عکس از حالت های مختلف آنهاست. یک لنز زوم ۲۴-۷۰mm برای عکس هایی که داخل منزل می گیرید، ایده آل است. در حالت اولویت با دیافراگم (av) عکاسی کنید، ایزو (iso) را ۱۰۰-۸۰۰ قرار دهید و دیافراگمی عریض f/2.8-f/10 را برای محو کردن پس زمینه انتخاب کنید. از فلاش هم برای فریز کردن صحنه استفاده کنید. فلاش های اکسترنال دارای قدرت بیشتری نسبت فلاش خود دوربین هستند و این امر برای عکاسی با فاصله دور از کودکان بهتر است.

3. نزدیک شوید

هنگامی که کودکان در حال باز کردن کادوها و فوت کردن شمع روی کیک هستند این بهترین زمان برای عکاسی از نزدیک است، تعدادی عکس از بغل در حالی که فوکوس روی صورت کودک بگیرید، عمق میدان را کم کنید که بتوانید فکوس را از پس زمینه بگیرید. برای واضح بودن عکس ها سرعت شاتر خود را ۱/۱۶۰ ثانیه قرار دهید، ولی برای گرفتن عکس دودهای شمع باید تنظیمات ایزو خود را بالا ببرید، بخصوص اگر داخل منزل هستید و نور کم است.

4. گرامی داشتن خاطرات

فقط روی کودکی که تولد اوست فوکوس نکنید، مطمئن شوید که از تمامی کودکان عکس می گیرید. جنب وجوش کودکان را زیر نظر بگیرید، این شامل خواهر و برادر کودک نیز می شود و زمانی که آنها مشغول لذت بردن و بازی کردن هستند عکس بگرید. زمانی که شما در منزل هستید احتمال کم بودن نور زیاد است و شما باید ایزو خود را تا ۴۰۰ بالا ببرید و دیافراگم خود را باز کنید به f/2.8-f/4 تا نور داخل شود. راه های جالبی برای کادربندی عکس های خود پیدا کنید و تفاوت قد کودکان ترکیب بندی جالبی را خلق می کند. بیاد داشته باشید که عکس های شما شامل عناصر تولد باشند، مانند: بادکنک، دکوراسیون و کادوها.

5. سورپرایز ! سورپرایز !

کیک تولد و کودکی که تولد اوست تنها سوژه های شما نیستند، گرفتن عکس های اتفاقی از کودکان دیگر که برای مثال در حال خوردن کیک هستند می تواند سورپرایزی باشد. برای داشتن صورت کودک در کادر از لنز تله فوتو با قابلیت زوم استفاده کنید و دیافراگم خود را روی f/4 قرار دهید تا حواس پرت کن های پس زمینه مات شوند. سرعت شاتر خود را ۱/۱۲۵ ثانیه قرار دهید تا اجسام شارپ و واضح شوند و بیاد داشته باشید در عکس هایی که داخل منزل می گیرید از ایزو ۴۰۰ و یا بیشتر استفاده کنید. در این زمان شما سرعت شاتری به اندازه کافی سریع خواهید داشت. برای نورسنجی صورت کودک از حالت نورسنجی نقطه ای (spot metering) استفاده کنید.

تنظیمات پیشنهادی
در عکاسی تولد ها به دلیل این که بیشتر تولد ها داخل منزل انجام می شوند پس مطمئن شوید که ایزو حداقل ۴۰۰-۸۰۰ استفاده کنید و بیش تر از آن ایجاد نویز در عکس می کند. از یاد نبرید که سرعت شاتر حداقل ۱/۱۲۵ ثانیه برای داشتن عکسی واضح زمانی که کودکان در حال تکان خوردن می باشند مناسب است. فلش هم برای زمانی از صورت کودک عکس میگیرید استفاده کنید ولی محتاط باشید، استفاده بیش از حد از فلش باعث خشکی و غیر طبیعی شدن آن می شود.

ابزار پیشنهادی

تنوع در لنز دوربین برای تولد ها مفید است، لنز تله فوتو ۳۰۰mm به شما کمک می کند که پس زمینه ای ساده داشته باشید. یک لنز ۵۰mm استاندارد کاربرد های مختلفی داشته و عکس هایی واضح با پرسپکتیوی شبیه به چشم انسان ارائه می دهد. معمولا می توانید با لنز های ۵۰ میلییمتری عکس های کلوزآپ خوبی تهیه کنید.

جمع بندی

عکاسی در روز تولد کودکان بهترین راه برای ماندگار ساختن خاطراتشان است. رشد و تغیرات آنها بعد از گذشت چند سال که در عکس ها دیده می شود، بسیار حیرت آور است. نکته مهم در عکاسی از کودکان این است که اجازه دهید آنها آزاد باشند و در راحتی تمام کار های خود را انجام دهند.

منبع:

لنزک

دوربین‌های عکاسی نیمه‌حرفه‌ای با امکان ویژه بزرگنمایی
در واقع با وجود رونق بازار موبایل‌های هوشمند که نیاز به عکاسی با دوربین‌های کامپکت را مرتفع کرده‌اند، دوربین‌های عکاسی دیجیتال با کیفیت حرفه‌ای یا نیمه‌حرفه‌ای همچنان طرفداران خودشان را دارند.

در همین راستا شرکت Canon به‌تازگی دو دوربین عکاسی نوزاد دیجیتال را به بازار معرفی کرده است که در دسته دوربین‌های نیمه حرفه‌ای قرار می‌گیرند. این دوربین‌ها دارای لنز‌های قوی‌تری در مقایسه با دوربین‌ موبایل‌های هوشمند هستند و از طریق آنها می‌توان روی سوژه‌هایی که فاصله زیادی دارند، زوم کرده و تصاویر واضحی را ثبت کرد.

این دوربین‌ها با دو مدل PowerShot SX400 IS و PowerShot SX520HS به بازار معرفی شده‌اند و قرار است از ماه آینده میلادی به ترتیب با قیمت 250 و 400 دلار روانه بازار بشوند. دوربین مدل SX400 IS دارای یک حسگر 16 مگاپیکسلی از نوع CCD به همراه پردازشگر تصویر Digic 4+ و لنز با قابلیت زوم اپتیکال تا 30 برابر است.

شرکت Canon قابلیت‌های نرم‌افزاری متنوعی را روی این دوربین‌ قرار داده است تا به کاربرانش در خلق تصاویر با کیفیت کمک کند. این امکانات به صورت Smart Auto ارائه شده‌اند تا براساس شرایط مختلف محیطی بهترین تنظیمات را روی دوربین اعمال کنند. هر دو دوربین امکانات نسبتا مشابهی دارند، اما دوربین 400 دلاری مدل SX520 HS از مشخصات فنی بهتری بهره می‌برد. این دوربین مجهز به حسگر 16 مگاپیکسلی از نوع High-Sensitivity است که حساسیت بیشتری نسبت به حسگر به‌کار رفته در دوربین SX400 دارد. آتلیه نوزاد

این دوربین همچنین از زوم اپتیکال تا 42 برابر بهره می‌برد و مجهز به خروجی mini-HDMI هم هست. همچنین سیستم فوکوس خودکار در دوربین SX520 سریع‌تر از دوربین SX400 کار می‌کند و سیستم ‌لرزشگیر اپتیکال تصویر آن هم دقیق‌تر عمل می‌کند.

منبع : donya-e-eqtesad.com

در این مطلب 7 نکته در مورد عکاسی کودک به شما خواهیم گفت. تکنیک Dutch Tilt چیست؟ چگونه به عکس عمق دهیم؟ چگونه مردم در حال عبور از عکس را حذف کنیم؟ همه این نکته ها و حقه های بیشتر را در ادامه خواهید خواند.
تکنیک شیب هلندی را امتحان کنید
این یک حقه با دوربین است که باید با صرفه جویی و احتیاط از آن استفاده کنید، چرا که می تواند کلیشه ای باشد، اما اگر با این تکنیک از ساختمان بلندی در بالای سر خود عکس بگیید عکس خوبی خواهدشد. به جای اینکه ساختمان را به صورت صاف در کادر قرار دهید، دوربین را با زاویه تقریبا 45 درجه بچرخانید، به این تکنیک در دنیای فیلمبرداری تکنیک شیب هلندی می گویند. با این کار ساختمان مقدار بیشتری از کادر را در بر می گیرد و کمی هیجان چاشنی عکس می شود.

مردم را از عکس حذف کنید
آیا حرکت و تعدد مردم در مکان های معروف مزاحم عکاسی بارداری تان می شود؟ یک فیلتر کاهنده نور ND و یک سه پایه با خود همراه داشته باشید. حال می توانید با عکاسی با سرعت پایین مردم را به شکل هاله هایی رنگی نشان دهید و تقریبا آنها را از عکس محو کنید و همچنین نور خوبی هم در عکس داشته باشید.

عمق عکس را افزایش دهید
برای اینکه عمق میدان عکس را بیشتر کنید، از لنز واید استفاده کنید، دیافراگم را نزدیک به 22/f بگذارید و روی نقطه ای نزدیک به یک سوم جلوی کادر قرار دهید. اگر در عکستان افق وجود دارد روی نقطه Hyperfocal فوکوس کنید تا بیشترین محدوده فوکوس ممکن را داشت باشید.

از لنز بسیار واید استفاده کنید
وقتی می خواهید از یک معماری عکس بگیرید حواستان به آب باشد وقتی از لنز واید استفاده می کنید تصویر آن بنا در آب می تواند پیش زمینه بسیار زیبایی برای عکس باشد. اگر آب در حرکت است می توانید با عکاسی با سرعت شاتر پایین تصویر بهتری از بنا را در آب ایجاد کنید، البته در زمان استفاده از چنین تکنیکی باید از فیلتر ND استفاده کنید تا عکس بیش از حد روشن نشود.

سری هم به بازار بزنید
دنبال اجناس شبیه هم و کنار هم باشید، روی آنها زوم کنید و آنها را کنار هم در کادر قرار دهید. برای این نوع عکاسی نورپردازی از طرفین، بهترین نور است.

شکار پیش زمینه
وقتی می خواهید از مکان های معروف و نمادهای شهرها عکس بگیرید به کادربندی عکستان بیشتر فکر کنید. سعی کنید پیش زمینه ای در عکس ایجاد کنید تا آن نماد یا ساختمانی که می خواهید نشان دهید را بهتر جلوه دهد یا زاویه ای پیدا کنید که پس زمینه بهتری به شما می دهد.

لنزهای Prime
عصر، دوربین خود را در خانه نگذارید. یک لنز پرایم Prime یا ثابت روی دوربین خود ببندید. لنز 8.50 mmf، 1 لنز ایده آلی است. در تاریکی با بازترین دیافراگم ممکن عکس بگیرید. مقدار ISO را بالا انتخاب کنید تا نیازی به فلاش یا سه پایه هم نداشته باشید. با این کار بوکه های زیبایی هم ایجاد می شود. (بوکه، نورهایی در پس زمینه است که به شکل هاله هایی رنگی و دایره ای شکل در عکس ظاهر می شوند.)

 منبع:

بیتوته

امسال LG و هوآوی با پرچم‌داران اندرویدی جدید خود G5 و P9 در این زمینه پیشتاز شدند و دو اسلوب کاملا متفاوت را برای دوربین دوتایی معرفی کردند. درهرحال این اتفاقات نشان‌دهنده‌ی مسیر کلی آینده‌ی صنعت عکاسی موبایل است. شایعات نشان می‌دهد که آیفون هم در آینده‌ی نزدیک از این مسیر جدید پیروی خواهد کرد. چیزی نخواهد گذشت که نگاه ما به گوشی‌هایی با دوربین دوتایی شبیه به تصورمان از گوشی‌هایی با پردازنده‌ی دو هسته‌ای شود: یک پیشروی منطقی که هیچ نکته‌ی فوق‌العاده‌ای در خود ندارد.
اکوسیستم ماژولار LG G5 به‌یادماندنی خواهد بود ولی برجسته‌ترین نکته‌ی این گوشی جدید حضور یک دوربین پشت ثانویه است. یک دوربین ۸ مگاپیکسل واید در کنار دوربین اصلی ۱۶ مگاپیکسلی نشسته تا عکاسی بارداری از جمع‌های بزرگتر، مناظر طبیعی و ساختمان‌های بلند را ساده‌تر کند.
لنزهای معمول دوربین گوشی‌های موبایل فاصله‌ی کانونی و زوم ثابتی دارند. در نتیجه ازآنجاکه راه ساده‌ای برای افزودن زوم متغیر به دوربین گوشی‌های موبایل وجود ندارد حضور این سخت‌افزار مکمل برای این کار ضرورت پیدا می‌کند. عمق موردنیاز یک لنز زوم بیشتر ضخامت گوشی‌های موبایل مدرن امروزی است و زوم دیجیتال هم موجب از دست رفتن کیفیت تصویر خواهد شد. ال‌جی در G5 از یک لنز ثابت ثانویه استفاده کرده چراکه با توجه به فضای افقی موجود در داخل گوشی امکان این کار را داشته است. برجستگی دوربین گوشی هم به‌احتمال‌زیاد از فضای موردنیاز برای قطعات پیچیده‌تر لنز دوربین اصلی و لرزش‌گیر اپتیکال ناشی می‌شود.
گوشی هوآوی P9 هم از دو دوربین در پشت خود بهره می‌گیرد ولی هیچ‌گونه برجستگی در بخش دوربین‌ها ندارد. درواقع میان این دو گوشی بیشتر هوآوی P9 عکاسان موبایل را هیجان‌زده می‌کند؛ چراکه بهبود کیفیت تصویر را در دستور کار خود قرار داده است. ترکیب یک سنسور سیاه‌وسفید و یک سنسور رنگی نسبت به یک دوربین عادی سه برابر نور بیشتر جذب می‌کند که نتیجه‌ی آن شفافیت و شارپنس بسیار بهتر است. میزان قابل‌توجه بودن این بهبود به شرایط بستگی دارد. بااین‌حال روشن است که P9 بهترین دوربینی است که تاکنون هوآوی تولید کرده و سنسور ثانویه در این زمینه نقشی انکار نشدنی دارد. آتلیه نوزاد
موضوع به‌واقع چشمگیر در مورد هوآوی P9 این است که این گوشی یکی از باریک‌ترین پرچم‌داران موجود محسوب می‌شود که هنوز یک باتری بزرگ ۳۰۰۰ میلی‌آمپری و این دوربین‌های دوتایی را هم در خود جای داده. حتی اگر این گوشی برای استفاده از سنسور دوم مجبور به پرداخت هزینه‌ای فیزیکی بوده، این هزینه چندان آشکار نیست.
ویژگی مشترک گوشی‌های جدید ال‌جی و هوآوی این است که هر دوی آن‌ها موفق شده‌اند دوربین دوم را بدون فدا کردن چیز زیادی در زمینه‌ی طراحی اضافه کنند. همیشه اضافه شدن عملکردهای جدید بدون تخریب فرم یک گجت نشانه‌ی خوبی است و به گواهی این دو گوشی هوشمند آینده‌ی دوربین‌های دوتایی روشن خواهد بود. این مثالی است از تفاوت ناشی از دوربین اضافه‌ی G5 در زمینه‌ی رسیدن به میدان دید وسیع‌تر:

عکس گرفته شده با دوربین اصلی LG G5

 عکس گرفته شده با دوربین واید LG G5 (حالت HDR)

عکس‌های وایدی که دوربین دوم LG G5 می‌گیرد به‌طورمعمول نیازمند استفاده از یک وسیله‌ی جانبی خارجی است. بنابراین اضافه شدن این قابلیت به خود گوشی در G5 راحتی بیشتری فراهم می‌کند. البته شاید این نکته برای گوشی موبایلی که تلاش دارد با تمرکز روی ماژول‌های افزودنی خارجی نام خود را بالا ببرد به‌نوعی متناقض به نظر برسد. ولی درهرحال انعطاف‌پذیری دوربین LG G5 چیزی است که سایرین از آن بی‌بهره هستند.

برای مشاهده‌ی کیفیت و ارزش دوربین دوتایی هوآوی P9 باید تصویر را زوم کرده و کاملا از نزدیک ببینید. در عکس زیر که در صحنه‌ای کم‌نور و به‌شدت زردرنگ گرفته شده دوربین P9 کنترلی شگفت‌انگیز را روی نویز تصویر به نمایش می‌گذارد. به‌ویژه توجه شما را به دکمه‌های کنترل صدای آیفون جلب می‌کنم که در سمت چپ تصویر قرار دارند. دقت کنید که چگونه دکمه‌های ولوم از پس‌زمینه‌ی تصویر یعنی توری اسپیکر جدا شده‌اند. همچنین به کیفیت شفاف لیبل آیکون‌ها روی صفحه‌نمایش دقت داشته باشید. این عملکردی است که دوربین هر گوشی موبایلی (یا حتی هر دوربین دیگری) می‌تواند به آن افتخار کند.

برشی از عکس گرفته شده با دوربین دوتایی هوآوی P9 (برای دیدن تصویر کامل روی عکس کلیک کنید)

بدون نرم‌افزار خوب هیچ کاری از سخت‌افزار بر نخواهد آمد. نکته‌ی مثبت دیگر در مورد G5 و P9 این است که سنسور اضافی آن‌ها به‌خوبی با کل سیستم متحد شده است. ال‌جی عملکردهایی بسیار جالب برای نرم‌افزار دوربین خود تدارک دیده که عکس دو دوربین را برای رسیدن به افکت‌های کادربندی زیبا یا ساختن کلاژهای آسان باهم ترکیب می‌کند. سادگی رابط کاربری LG اجازه می‌دهد حتی افراد بسیار تازه‌کار هم بتوانند به‌سرعت با سخت‌افزار آن شروع به تولید و تجربه کنند.

چیزی که دوربین‌های دوتایی امروزی ال‌جی و هوآوی را از گجت‌های تصویربرداری سه‌بعدی گذشته متمایز می‌کند این است که خروجی آن‌ها درست مثل دوربین‌های عادی یک تصویر تخت با سازگاری جهانی است. بدین ترتیب قادر خواهید بود تصاویر حاصل از دوربین‌های دوتایی G5 و P9 را بدون نگرانی از دستگاهی که قرار است آن‌ها را نمایش دهد با همگان به اشتراک بگذارید. همچنین با وجود این‌که سرعت عکس‌برداری با دو دوربین نسبت به استفاده از یک دوربین کمتر است، تفاوت آن‌قدر نیست که کسی را اذیت کند.

دوربین دوتایی پیش‌نمایشی از آینده‌ی عکاسی موبایل است؛ حتی اگر در آیفون بعدی استفاده نشود.

از شایعاتی که پیرامون دوربین آیفون ۷ پلاس منتشر شده به نظر می‌رسد این گوشی هم از یک سیستم دوربین دوتایی استفاده خواهد کرد که شباهت زیادی به دوربین هوآوی دارد. اگر این سناریو درست از آب دربیاید تاثیر قابل‌توجه اپل به شتاب گرفتن این گرایش منجر خواهد شد و دیگران را هم به آزمودن آن ترغیب خواهد کرد. ولی حتی بدون امضای آیفون هم اضافه کردن یک دوربین ثانویه ارزش خود را به کاربران (و مقرون‌به‌صرفه بودن خود را به تولیدکنندگان) ثابت می‌کند.

در آینده‌ای دورتر حتی ممکن است گوشی‌ها تعداد بیشتری لنز و سنسور را به خود ببینند. دوربین Light 16 همین ایده را مطرح کرده است. ولی برای آینده‌ی نزدیک‌تر احتمال این‌که دوربین‌های دوتایی وظیفه‌ی پیش بردن عکاسی موبایل را بر عهده بگیرند بسیار زیاد است. زمانی که تکنولوژی به مرزهای محدودیت سرعت پردازنده‌های تک‌هسته‌ای رسید ابتدا آن‌ها بهینه‌تر شدند و سرانجام تعداد هسته‌ها افزایش یافت. به نظر می‌رسد در مورد دوربین گوشی‌های هوشمند هم همین تاکتیک در حال رواج یافتن باشد.

 منبع:

بیتوته

پس از 9 ماه انتظار، کودکی پا به جهان می گذارد که از هر نظر زیبا است. پدر و مادرها دوست دارند این زیبایی ها را لحظه به لحظه ثبت کنند تا در آینده به فرزندانشان نشان دهند که آن ها، به چه شکل و شمایلی بوده اند. عکاسی از این مخلوقات زیبا و کوچک، نیازمند ظرافت خاصی است که باید افرادی مجرب و آموزش دیده، آن را انجام دهند.

 عکاسی از نوزادان در آتلیه های مخصوصی انجام می شود تا این لحظات دوست داشتنی با بالاترین کیفیت ثبت شوند. این عکاسی از نوزادان تازه متولد شده تا یک سال صورت می گیرد و دکوراسیون دل انگیز مخصوص خود را می طلبد. عکاسی از نوزاد یک هفته ای، بسیار آسان است چرا که نوزاد در این دوره خوابالود است و به راحتی می توان عکس هایی با ایده هایی جالب و دیدنی، گرفت. عکس نوزاد در حالت خواب که بر روی دست والدین قرار دارد یا در سبدی که با تل و گل سر او هماهنگ شده باشد، از ایده هایی است که به هیچ عنوان قدیمی نمی شود.
 
درست است که عکاسی از نوزادی که به گریه و بازیگوشی افتاده است کمی دشوار به نظر می رسد اما آن ها خلق کننده سوژه های بسیار عالی هستند.

آتلیه ای که از نوزادان عکس می گیرد باید دکوراسیون مختص به نوزادان را داشته باشد و عکاسان هنرمند آن، صبر و شکیبایی زیادی داشته باشند. چرا که نوزادان در صورتی که کوچکترین تحریک محیطی نا آشنایی داشته باشند شروع به گریه کردن می کنند و ممکن است این گریه کردن تا دقایق زیادی به طول بیانجامد. محیطی که شاد باشد و عکاس توانایی برقراری ارتباط صمیمی با نوزاد را در این محیط شاد داشته باشد کاملا ایده آل است.آتلیه نوزاد
از طرفی محیطی که نوزاد در آن قرار می گیرد باید کمترین آلودگی و میکروب ها را داشته باشد تا نوزاد از ابتلا به بیماری دور باشد. دمای محیط عکاسی نیز باید زیاد باشد تا نوزادان به هیچ عنوان احساس سرما نکنند و سرما نخورند. از طرفی محیط گرم برای نوزادانی که خواب هستند، بسیار دلنشین است. اکثر نوزادانی که در خواب به سر می برند در محیط های گرم، لبخند زیبایی بر روی صورتشان می نشیند که این هم از سوژه های زیبای عکسبرداری از یک نوزاد خواهد شد.

 
والدین می توانند با عکسبرداری مداوم از نوزادان خود، مراحل تغییر چهره و رشد کودک دلبندشان را ببینند. عکسبرداری از نوزادان به قدری این روزها برای والدین مهم محسوب می شود که گاهی برای یافتن آتلیه مناسب، روزها زمان صرف می کنند.

آتلیه کودک با مد نظر گرفتن خلق و خوی نوزاد، ایده هایی ناب و جدید برای عکسبرداری می دهند و گاهی این ایده ها فراتر از آتلیه می رود و پا به طبیعت می گذارد. عکاسی نوزادان در طبیعت، نوع دیگری از عکاسی است که برخی از آتلیه های نوزادان، با مد نظر قرار دادن بخشی از طبیعت، به عکسبرداری در این زمینه می پردازند. عکسبرداری از نوزاد در طبیعت، کار دشواری است و یک عکاس حرفه ای و آموزش دیده می تواند به خوبی از پس آن برآید.
 

 منبع:بیتوته